Προσωπική ιστορία: Ο γιατρός είπε πως δεν είχε νόημα να κάνω σεξ γιατί οι γυναίκες πριν τα 25 δεν μπορούν να νιώσουν οργασμό

Είναι ο γιατρός που μερικές φορές ξέρει περισσότερα για εμάς απ’ ό,τι η μαμά μας. Είναι μια σχέση που μπορεί να έχει ζεστασιά και υποστήριξη, αλλά πολύ συχνά καταλήγει από άβολη μέχρι προσβλητική. Μια ζωή ακούμε να κρατάμε τα πόδια μας κλειστά, και ξαφνικά πρέπει να νιώσουμε άνετες εκεί, διάπλατα, με έναν φακό ανάμεσα στα πόδια μας, για να ακούσουμε άλλη μια φορά «πότε θα κάνεις παιδί; περνάνε τα χρόνια».
Γράψτε μας την πιο αξιοσημείωτη εμπειρία σας στον γυναικολόγο. Μπορεί να είναι καλή, κακή, αστεία ή εξοργιστική. Χρειάζεται να ακουστούν αυτές οι ιστορίες για να καταλάβουν όλες οι γυναίκες ότι αν δεν τους αρέσει ο/η γιατρός τους, δεν χρειάζεται να τον/την υπομένουν. Κάπου υπάρχει ένας γυναικολόγος που δεν θα τις δει ως αναπαραγωγικές μηχανές, αλλά ως ανθρώπους με τερτίπια, προτιμήσεις, και με δικαίωμα στο να μην θέλουν να κάνουν παιδί τώρα, μετά, ή οποτεδήποτε.

Όταν πριν πολλά πολλά χρόνια ήμουν 16 χρόνων, με έριξε στο κρεββάτι μια βαρβάτη αμυγδαλίτιδα. Για δύο βδομάδες παιδεύουν με πυρετό, ακίνητη, ιδρωμένη και καθώς περνούσαν οι μέρες άρχισα να νιώθω μια ενόχληση στα γεννητικά όργανα. Στην αρχή το απέδωσα στην ακινησία, αλλά η ενόχληση χειροτέρευε και εγώ περίμενα πως και πως να μου πέσει ο πυρετός και να πάω κρυφά από τους γονείς μου σε ένα γυναικολόγο.

Ο πυρετός όμως δεν υποχωρούσε και εγώ κατέληξα με πόνους. Αναγκάστηκα να ομολογήσω στους γονείς μου ότι είχα ολοκληρώσει με τον φίλο μου και ότι χρειαζόταν οπωσδήποτε να δω έναν γυναικολόγο. Η μητέρα μου με άρπαξε την ίδια στιγμή και με πήγε άρον άρον στον γυναικολόγο της. Μπήκαμε στο αμάξι, πήγαμε σε ένα μαιευτήριο και περιμέναμε το γιατρό να βγει από γέννα.

Θυμάμαι ότι ήμουν σε ένα κρεββάτι, γύρω γύρω πράσινες κουρτίνες και εγώ να ντρέπομαι που περίμενα εκεί ξαπλωμένη χωρίς εσώρουχο. Όταν βγήκε ο γιατρός, κουρασμένος, από τη γέννα ήρθε φουριόζος, τράβηξε την κουρτίνα, έγνεψε ένα χαιρετισμό με το κεφάλι στην μητέρα μου και χωρίς να μου πει κουβέντα κοίταξε τα σημεία που πονούσα και φώναξε «νοσοκόμα, έλα να δεις έναν έρπη».

Αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή με γυναικολόγο. Κάποιες μέρες αργότερα και αφού είχε υποχωρήσει η μόλυνση πήγαμε πάλι με την μητέρα μου στο γραφείο του γιατρού. Δεν με εξέτασε, κάθισε στο γραφείο του, εγώ και η μητέρα μου καθίσαμε στις καρέκλες απέναντι του και με ενημέρωσε ότι οι γυναίκες πριν από τα 25 δεν μπορούν να νοιώσουν οργασμό και για αυτό δεν έχει νόημα να κάνω σεξ στα 16 μου. Δεν ήξερα αν έπρεπε να πιστέψω την ιατρική αυθεντία ή τις προσωπικές μου εμπειρίες, αυτό που έχω όμως να πω είναι ότι είχα μεγάλες προσδοκίες στα 25 μου και δυστυχώς απογοητεύτηκα. Για την ιστορία, δεν εμφάνισα ποτέ έρπη στα επόμενα 30 χρόνια και δεν έχω καν αντισώματα για έρπη, που σημαίνει ότι η οπτική διάγνωση ήταν λανθασμένη.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News