in

Προσωπική ιστορία: Με πήγαν κάπου ερημικά και με βίασαν

Έχουν περάσει 10 χρόνια. Τον Μάρτιο θα είναι 10. Από τότε που ο χρόνος σταμάτησε λίγο για εμένα. Ήμουν 21 ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

786e945604365956a1d65f61720979a7

Δεν ξέρω γιατί αποφασίζω να γράψω αυτά τα πράγματα τώρα. Μακάρι να ήξερα δηλαδή. Επιλέγω να τα γράψω ανώνυμα παρόλο που έχω λογαριασμό στο site. Αν αποφασίσω δηλαδή να στείλω αυτό το.. κείμενο(;) για δημοσίευση.

Έχουν περάσει 10 χρόνια. Τον Μάρτιο θα είναι 10.

Από τότε που ο χρόνος σταμάτησε λίγο για εμένα. Ήμουν 21 και δεν είχα που να στεγάσω την κα@@α μου. Ούτε και ο τότε τύπος που τα είχα μπλεγμένα. Κλασική στέγη έγινε το αυτοκίνητό μου. Και ένα πάρκο. Μέχρι που σταμάτησε να είναι στέγη. Κάποιος έσπασε το τζάμι. Κάποιος μας έβγαλε από τον κόσμο μας. Κάποιος μας έδεσε στο πίσω κάθισμα. Κάποιοι μάλλον. Μετά από λίγο οι ίδιοι κάποιοι τρομοκράτησαν μια παρέα παιδιών. Δεν κατάλαβα ποτέ τι ήθελαν ακριβώς. Έβλεπα ότι είχαν όπλα και κατάλαβα ότι δεν ήταν όπως στις ταινίες. Μετά από λίγο άφησαν τον.. σύντροφό μου (αχχαχα) και με πήγαν κάπου ερημικά. Σε μια παραλία. Μετά από χρόνια που βρέθηκα τυχαία στο ίδιο μέρος αναγνώρισα μια πολύ συγκεκριμένη εικόνα. Τα ένστικτά μου με βοήθησαν να μείνω πολύ ψύχραιμη. Και γλίτωσα από μελανιές και χτυπήματα. Μόνο που βιάστηκα.

Δεν θα μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες για το περιστατικό σαν περιστατικό. Θα μοιραστώ απλά μαζί σας τι ακολούθησε. Αστυνομικοί που επειδή έλεγα πολλές λεπτομέρειες και η κατάθεσή μου κρατούσε ώρες μου έλεγαν “ναι, άντε πάμε παρακάτω” και ευθέως και πλαγίως. Αστυνομικοί που μου είπαν “ό,τι χρειαστείς πάρε με” και όταν τους έπαιρνα τηλέφωνο δεν τους έβρισκα. Αστυνομικοί που με έβαλαν σε διαδικασία να μην εμπιστεύομαι ούτε την οικογένειά μου. Εξεταστές που εξεπλάγησαν που ο βιαστής μου χρησιμοποίησε προφυλακτικό. Φίλους που μου στάθηκαν και έτρεξαν στο πλάι μου. Φίλους που δεν ήξεραν και έλεγαν “καλέ διαβάσατε για αυτή την κοπέλα που έπαθε το και το” και φίλους που τους έκοβαν λέγοντας “ναι ναι φοβερό” για να κρύψουν την αμηχανία μου. ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΜΟΥ να μου συμπεριφέρεται με τον πιο απαράδεκτο τρόπο βλέποντάς με σε τραγική ψυχολογική κατάσταση. Τον τύπο να μου λέει “με παράτησαν στο δρόμο και δεν ήξερα τι να κάνω” κι εγώ να αναρωτιέμαι αν ήμουν με άλλον εκείνο το βράδυ. Ο οποίος ακόμα και σε εκείνη τη φάση δεν παραδέχτηκε ότι έχει κοπέλα. Που το ήξερα καιρό πριν. Το είχα καταλάβει βασικά. Απλά δεν το παραδέχτηκα στον εαυτό μου. Και έτρωγα τα ψέματα που μου έλεγε όταν τον ρώταγα ευθέως. Τύπους που ακολούθησαν και όταν τους έλεγα αυτό το περιστατικό μου έλεγαν ΑΙΣΧΡΑ πράγματα. Μέχρι που αποφάσισα να μην το λέω. Δεν είναι αυτό που με καθορίζει.

Τα χρόνια πέρασαν όμως. Ευτυχώς βασικά. Δεν ξέρω αν το έχω αντιμετωπίσει πλήρως σαν γεγονός. Ξέρω όμως ότι είμαι πολύ τυχερή που μου συνέβη μια φορά. Που είμαι αυτή που είμαι και μπορώ και γράφω αυτές τις γραμμές. Ξέρω ότι υπάρχουν άλλες κοπέλες πολύ λιγότερο τυχερές. Που τους συμβαίνει επανειλημμένα. Που μπορεί να χρειάζεται να βλέπουν τον άνθρωπο που τις κακοποιεί κάθε μέρα. Δεν φταίτε εσείς. Εσείς μπορεί να ξέρετε ποιοί είναι. Εγώ δεν ήξερα. Και δε θα μάθω ποτέ. Μπορώ απλά να φαντάζομαι ότι κάπως ταλαιπωρούνται. Και πληρώνουν για αυτό που μου έκαναν. Μπορεί σα σκέψη να είναι κάτι ποταπό. Αλλά δεν με νοιάζει. Αν μάθαινα θα τους τσάκιζα. Με όποιον τρόπο μπορούσα. Εσείς που ξέρετε, τσακίστε τους.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

22 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
Rubia
Rubia
5 χρόνια πριν

Χριστέ μου! Μια μεγάλη αγκαλιά από εμένα. Ακούγεσαι πολύ δυνατή αλλά και αν χρειαστείς βοήθεια μη διστάσεις να τη ζητήσεις ακόμα και τώρα. Όχι απλά να ταλαιπωρούνται να πάνε να σαπίσουν οι ένοχοι.

v for vendetta
v for vendetta
5 χρόνια πριν

Συγκλονιστικό. Σε ευχαριστούμε που μοιράστηκες μαζί μας αυτή σου την εμπειρία. Ναι είναι όλοι αυτοί οι τραγικοί τύποι που περιγράφεις αλλά είναι και οι φίλοι που σου στάθηκαν και έτρεξαν κοντά σου και όλοι εμείς που σου στέλνουμε μια αγκαλιά. Δεν είσαι μόνη σου, όσοι αδιάφοροι αστυνομικοί κι αν υπάρχουν και καθηγήτριες που φτύνουν το ίδιο το λειτούργημα που υποτίθεται ασκούν, μην ξεχνάς ποτέ ότι δεν είσαι μόνη σου. Και μίλα, είναι λυτρωτικό.

Cycling in the rain
Cycling in the rain
5 χρόνια πριν

Μια αγκαλια και απο μενα. Χρειαζεται κουραγιο να το μοιραστεις αυτο.

Evelina Leivada
Evelina Leivada
5 χρόνια πριν

Μπράβο σου που βρήκες τη δύναμη να μοιραστείς μαζί μας αυτή τη τραγική εμπειρία. Κι εσύ τους τσακίζεις τώρα, αυτή η δύναμη, αυτό το μήνυμα, αυτές οι γραμμές, όλα αυτά μαζί τσακίζουν κόκκαλα. Μπράβο σου και μια αγκαλιά.

Πιπέρι
Πιπέρι
5 χρόνια πριν

Δεν έχω λόγια, μόνο μια μεγάλη αγκαλιά αν την θες

Neverlander
Neverlander
5 χρόνια πριν

Μπράβο σου για το θάρρος σου, είσαι πολύ μεγάλη κ εκείνοι πολύ λίγοι, πολύ ασήμαντοι. Τίποτες και πουθενάδες. Σου στέλνω κ εγώ μια τεράστια αγκαλιά <3

Matryoshka
Matryoshka
5 χρόνια πριν

Αν μένεις Αθήνα και θέλεις να μιλήσεις σε κάποιον από κοντά στείλε μου μήνυμα, θα χαρώ πολύ.

Jelly Roll
Jelly Roll
5 χρόνια πριν

Από που να το πιάσεις και που να το αφήσεις αυτό που σου συνέβη. Μου φαίνεται αδιανόητο. Μπράβο σου που βρήκες το θάρρος να το μοιραστείς μαζί μας. Μια μεγάλη αγκαλιά!

JOAN DE BARK
JOAN DE BARK
5 χρόνια πριν

Είναι μερικές ιστορίες τόσο δυνατές που σου κόβουν τα λόγια. Εύχομαι κάθε χρόνος που περνάει να σε βρίσκει καλύτερα. Σου στέλνω μια αγκαλιά.

Σάλτσα Πέστροφ
Σάλτσα Πέστροφ
5 χρόνια πριν

Εγώ τον τσάκισα. Τον χώρισα.
Εύχομαι τα καλύτερα για σένα, είσαι τεράστια!!