Χειμώνας 2015
21 χρονών, μόλις έχω τελειώσει την δραματική σχολή και πιάνω την πρώτη μου δουλειά.
Εκεί γνωρίζω τον Χ, ηθοποιό, 32 περίπου τότε. Αρχικά μου περνάει απαρατήρητος. Κάποια στιγμή εκεί που μιλάω με τα κορίτσια της ομάδας η συζήτηση έρχεται σ’ εκείνον. Και “Αχχ ο Χ είναι πολύ γοητευτικός” και “Ναι. Και πολυ καλός ηθοποιός” και “Είχε σχέση αλλά νομίζω χώρισε”. Λέω και εγώ “Αλήθεια; Ούτε που τον έχω προσέξει”.
Και από εκείνη την ώρα αρχίζω να τον παρατηρώ. Ναι, όντως είχε μια γοητεία, ήταν λιγομίλητος και τότε το είδα ως σημάδι ότι ήταν ταπεινός και σοβαρός. Έβγαζε κάτι ευγενικό αλλά και σκοτεινό. Δουλεύαμε με βάρδιες, οπότε δεν βλεπομασταν πολύ συχνά.
Βρισκω λοιπόν μια αφορμή και του στέλνω στο Facebook. Απ’ τα μηνύματά του καταλαβαίνω ότι ήδη του άρεσα. Αρχίζουμε να μιλάμε με υπονοούμενα και από τις δύο πλευρές. Ήταν όντως πολύ dark, φάση bdsm και όλο να μου μιλάει για σεξ, φαντασιώσεις, να μου κάνει συζητήσεις περί φιλοσοφίας, ψυχανάλυσης κλπ. Υπήρχαν σημάδια δηλαδή, αλλά ήμουν άπειρη και ένιωθα σημαντική που με πρόσεξε. Ρωτάω αν έχει σχέση, λέει όχι και πως αν είχε δεν θα κάναμε τέτοιες συζητήσεις. Βγαίνουμε, η βραδιά κυλάει ωραία και στο τέλος φιλιομαστε. Σούπερ. Ήταν δύσκολο να ξαναβρεθούμε λόγω προβών, διαφορετικά ωράρια κλπ. Συνέχιζε να έχει αυτό το περίεργο στυλ που ώρες ώρες με νευρίαζε και ξενέρωνα, αλλά με κυνηγούσε πολύ. Σταματούσα να του μιλάω για ένα διάστημα και μετά επέμενε και γινόταν ρομαντικός και εγώ ξαναγυριζα. Δεν είχαμε κάνει σεξ, ενώ με έλκυε πολύ κάτι με κρατούσε. Μια φορά μιλάμε στο τηλέφωνο και προτείνει να βρεθούμε τα μεσάνυχτα που θα σχολαγε από πρόβα και να πάω εγώ σπίτι του, να είμαστε άνετα. Δεν μου άρεσε και τόσο η ιδέα του να πάω βραδιάτικα σπίτι του αλλά δεν υπήρχαν και πολλές άλλες ευκαιριες να τον δω, οπότε δέχτηκα.
Φτάνω σπίτι του (έξω χιόνιζε) και μέσα σε δευτερόλεπτα με αρπάζει και με φιλάει, μου βγάζει την μπλούζα και με πάει στο κρεβάτι. Λέω ότι βιαζόμαστε λίγο και ας χαλαρώσουμε. Δεν ακούει τίποτα, γδύνεται εντελώς και είναι πάνω μου και με πιέζει. Όλο αυτό σε ύφος bdsm. Αφού λοιπόν πάει να κάνει κάτι που εγώ δεν θέλω να γίνει αρχίζω να τον σπρώχνω και να λέω ότι δεν θέλω. Και εκεί τρώω το πρώτο χαστούκι. Δυνατό. Παθαίνω σοκ. “Τι κ…” και εκεί τρώω και δεύτερο χαστούκι. Βλέπω αστεράκια και αρχίζουν να τρέχουν δάκρυα. “Κλαις; Κλάψε, καλό θα σου κάνει”. Παύση. Συνεχίζει. Ξανασπρώχνω. Πιέζει. Παλεύω. Ώσπου κάνει “Έλα έλα σήκω και φύγε απ’ το σπίτι μου”.
Τρέχω ντροπιασμένη στο μπάνιο να ντυθώ και να συνέλθω. Γυρνάω στην κρεβατοκάμαρα να πάρω τα πράγματά μου και όπως πάω να φύγω ο τύπος κλείνει την πόρτα και μπαίνει μπροστά. “Όχι δεν θα φύγεις”. “Άσε με να φύγω” και πάω να τον προσπεράσω. Με σπρώχνει με το ένα χέρι και με πετάει στο κρεβάτι. Εκεί συνειδητοποιώ πόσο ανίσχυρη είμαι μπροστά του και αρχίζω να φοβάμαι. Συνεχίζει “Θα σου κάνω 5 ερωτήσεις, θα τις απαντήσεις και μετά θα σ’ αφήσω να φύγεις”.
” Δεν είμαστε καλά, άσε με να φύγω τώρα”.
Με πιάνει απ’ τον λαιμό και με κολλάει στον τοίχο “ΕΊΠΑ. ΘΑ ΣΟΥ ΚΆΝΩ 5 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ. ΘΑ ΜΟΥ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΤΆ ΘΑ ΦΥΓΕΙΣ. ΕΝΤΆΞΕΙ;” Κάνω νεύμα ναι με το κεφάλι, δεν μπορούσα ν’ αναπνεύσω. Με ρωτάει διάφορα, μεταξύ άλλων γιατί πήγα σπίτι του και τι περίμενα να συμβεί. Απαντάω όσο πιο διπλωματικά μπορώ, όμως πάλι δεν μ’ αφήνει. Έπρεπε να απαντήσω σε άλλες 5 ερωτήσεις και μετά θα με άφηνε. Κατάλαβα ότι ήταν μάταιο. Δεν θυμάμαι λεπτομέρειες, θυμάμαι ότι στο τέλος του έκανα στοματικό γιατί χωρίς σεξ δεν θα μ’ άφηνε να φύγω από εκεί. Μετά ηρέμησε κάπως. Το ‘βαλα στα πόδια. Δεν κατάλαβα τι είχε συμβεί, νόμιζα ότι ήταν απλά μια άσχημη εμπειρία. Δεν το είπα σε κανέναν.
Από τότε καμία επαφή. Τον είδα μια φορά στην δουλειά. Κουβέντα εγώ, ούτε βλέμμα. Με ειρωνεύτηκε που δεν του μίλαγα και το’ παιζα επαγγελματίας. Αργότερα έμαθα ότι με την κοπέλα του είναι μαζί και μάλιστα συζούν, απλά είχαν κάνει ένα μικρό διάλειμμα. Μετά από λίγες βδομάδες έλαβα ένα μήνυμα στο Facebook “Συγγνώμη για τότε, δεν ήμουν ο εαυτός μου εκείνον τον καιρό. Θεωρώ πολύ άσχημο δύο άνθρωποι να μην λένε ούτε καλημέρα”. Τον έκανα μπλοκ.
Τα χρόνια πέρασαν. Τον είδα πρόσφατα σε μια συνέντευξη, να μιλάει για μια παράστασή του με αυτό το σοφιστικέ ύφος που είχε πάντα. Σιχάθηκα. Ήθελα κάπου να τα πω.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
“Συγγνώμη για τότε, δεν ήμουν ο εαυτός μου εκείνον τον καιρό”.
Και όμως… μπορεί εκείνον τον καιρό να ήσουν ο εαυτός σου.
Αυτό ακριβώς! Έδειξε τον πραγματικό του εαυτό.
Ακριβώς αυτό!
“Τον είδα πρόσφατα σε μια συνέντευξη, να μιλάει για μια παράστασή του με αυτό το σοφιστικέ ύφος που είχε πάντα.”.
Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν πολλοί που καλύπτουν με μαεστρία τον πραγματικό τους εαυτό.
Φωτεινή, το βρίσκω τουλάχιστον αφελές το να γράφεις κάτω από μία τέτοια ιστορία τέτοιες παραινέσεις. Δε χωράνε συμβουλές σε τέτοιες καταστάσεις. Διαβάζεις για μία γυναίκα που ένας τύπος την έχει χτυπήσει και την έχει πιάσει από το λαιμό, στο σπίτι ΤΟΥ, και εξαναγκάζεται σε στοματικό σεξ για να “ηρεμήσει” κάπως ο μαλάκας και να μπορέσει να φύγει από κει μέσα ζωντανή. Τι προτείνεις? Να έβαζε το μυαλό της στον αυτόματο πιλότο σύμφωνα με τα λεγόμενά σου, και να έλεγε “επιλέγω να αντιδράσω” και να έκανε τι? Να του έκανε τη σούπερ θανατηφόρο λαβή? Μία ένεση στο λαιμό να τον αφήσει… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ απόλυτα με την lioness.
Προλάβες και είπες ακριβώς όσα σκέφτηκα και με πολύ πιο ήπιο τρόπο από ότι θα το έκανα εγώ. Γιατί όταν ο άλλος κουβαλάει όπλο στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου ,η συμβουλή αντέδρασε είναι τουλάχιστον τραγική. Ακόμη μια φορά η απάντηση της Φωτεινής με την έλλειψη ενσυναισθησης της με άγγιξε σε θέμα που πονάει.
Συμφωνώ με κάθε λέξη lioness.
Φωτεινή, πιο πάνω απαντάς στο παπί γράφοντας ότι εάν κάνεις το πρώτο βήμα και αρχίσεις να αντιδράς, τότε θα πάρεις θάρρος και θα συνεχίσεις μέχρι να σε αφήσει ο άλλος. Δεν ξέρω εάν πραγματικά τα πιστεύεις αυτά που γράφεις ή αν ζεις στο δικό σου ροζ σύννεφο ή αν καταλαβαίνεις το τι γράφεις και πόσο πληγώνει κόσμο εδώ μέσα, σε ένα σάιτ που έχουμε μοιραστεί τόσες ιστορίες, έχουμε κλάψει, έχουμε πονέσει η μία για την άλλη. Δεν είναι θέμα θάρρους, δεν είναι θέμα επιλογής, δεν είναι θέμα “αυτόματου πιλότου”. Μη ρίχνεις αλάτι στις πληγές των θυμάτων, που ήδη αμφιβάλλουν εάν… Διαβάστε περισσότερα »
Ευστοχότατη. Δεν έχω λόγια.
Θα συμφωνήσω με τις υπόλοιπες, και ειδικά μαζί σου lioness που τα είπες πολύ όμορφα. Ήθελα μόνο να προσθέσω σε υπεράσπιση της Φωτεινής , ότι αν και όντως υπάρχει έλλειψη ενσυναίσθησης, πιστεύω ότι εξεφρασε περισσότερο τη ελπίδα ότι ίσως αν αντιδράσεις μείνεις ασφαλής, όχι τόσο ως αλήθεια, αλλά ως κάτι για να παρηγορηθεί για να μην την παραλύσει ο φόβος για το άγνωστο. Λιγάκι όπως τα good girls TM τύπου εγώ ντύνομαι σεμνά, δεν θα συμβεί σε μένα. Ξέρω ότι δεν είναι όμορφο και πόσο μάλλον πρεπον κάτω από μια εξομολόγηση, αλλά μπορώ να νιώσω λίγο την αγωνία της.. κατά… Διαβάστε περισσότερα »
lioness, μ’ έκανες και δάκρυσα. Κι έχοντας διαβάσει και τις ιστορίες σου, απορώ και με το πόσο δομημένη και ψύχραιμη κατάφερες να είναι η απάντησή σου σ’ ένα τέτοιο σχόλιο! Παίρνω δύναμη από τη δύναμή σου! Σ’ ευχαριστώ!
Καταλαβαίνω και τις δύο απόψεις αλλά να πω σε αυτό το σημείο πως στην περίπτωσή μου αν είχα αντιδράσει θα είχα αποφύγει έναν βιασμό, όμως ένιωσα ντροπή και μεγάλο φόβο και δεν το έκανα. Θα μου πείτε, πώς είμαι τόσο σίγουρη; Υπήρχαν κοντα μας άτομα που θα μπορούσαν να με ακούσουν αν φώναζα για βοήθεια. Οπότε δυστυχώς η Φωτεινή έχει αρκετό δίκιο για κάποιες από τις περιπτώσεις. Το ίδιο πιστεύω και για τον ηθοποιό. Δεν νομίζω ότι θα διακινδύνευε τη φήμη του με μια μήνυση για σωματικές κακώσεις πχ. Παρόλα αυτά ενστικτωδώς πιθανόν να είχα κάνει ακριβώς το ίδιο με… Διαβάστε περισσότερα »
Μέρσυ, ειλικρινά, δεν πειράζει που δεν το έκανες. Δεν είναι καθόλου εύκολο ούτε αυτονόητο. Απλά θέλω να επισημάνω οτι η γράφουσα αντέδρασε όσο μπορούσε. Απλά δεν τα κατάφερε. Κι αυτό είναι οκ. Πάντως, μην είσαι τόσο σίγουρη οτι αν αντιδρούσες θα είχες γλιτώσει. Έχει τύχει πρώην μου να με έχει πλακώσει στο ξύλο στην πλατεία του ρημαδοχωριού του, μπροστά σε όλο το χωριό και τον αστυνομικό γείτονά του και να μην κάνει κανείς κίνηση να τον σταματήσει. Μια αγκαλιά απο μένα. ❤
Δεν το έχω μετανιώσει. Ήταν η πιο σοφή επιλογή, πιστεύω ακόμα και σήμερα, δεδομένων των ειδικών συνθηκών. Ο δράστης τιμωρήθηκε με έναν ειδικό τρόπο επίσης, τίποτε σωματικό ή βίαιο, μάλλον αυτοτιμωρήθηκε. Σε ευχαριστώ, εντωμεταξύ ήθελα να γράψω στο τελείωμα “παρακαλώ όχι αγκαλιές, ένα hi-five αρκεί” χαχα! Αγκαλιά κι από μένα Po.
Δεν το έχω μετανιώσει. Δεδομένων ειδικών συνθηκών πιστεύω ακόμα και σήμερα ότι ήταν το πιο σοφό. Ο δράστης τιμωρήθηκε επίσης με ειδικό τρόπο -τίποτα σε βία ή αυτοχειρία, μάλλον αυτοτιμωρήθηκε. Ευχαριστώ. Εντωμεταξύ ήθελα να γράψω στο τέλος “παρακαλώ όχι αγκαλιές, ένα hi-five αρκεί” χαχα! Αγκαλιά κι από μένα Po <3
Σιχαθηκα εξίσου. Προστατέψτε τον εαυτό σας όσο μπορείτε.
Πολύ θα ήθελα να συμφωνήσω μαζί σου, αλλά δεν μπορώ. Γιατί όταν ο επιτιθέμενος υπερτερεί σε δύναμη κι έχει και το πλεονέκτημα να γνωρίζει το χώρο που βρίσκεστε, δεν είναι καθόλου σίγουρο οτι θα καταφέρεις να γλιτώσεις. Δεν μιλάμε για ζήτημα αξιοπρέπειας εδώ, μιλάμε για ζήτημα επιβίωσης. Και η Τοπαλούδη αντέδρασε και βρέθηκε νεκρή. Κι εγώ αντέδρασα και βρέθηκα με ένα μαχαίρι στο λαιμό που εμφάνισε ξαφνικά μέσα απο ένα συρτάρι. Είναι πολύ εύκολο να το λες και πολύ δύσκολο να το κάνεις αν ο άλλος έχει αποφασίσει να το πάει μέχρι τέλους. Δεν πρόκειται να σε αφήσει επειδή του… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό είναι για μήνυση. Θα έπρεπε να ξέρουμε το όνομά του. Άρρωστοι άνθρωποι. Λυπάμαι πολύ για αυτό που σου συνέβη. Αληθινά λυπάμαι πολύ.
Αν τα καταφέρουμε να γλιτώσουμε θα δούμε ότι δεν ήταν και τόσο τρομερό; Κι αν δεν καταφέρουμε; Δεν πειραζει, ας φάνε κι οι δικοί μας κάνα κολλυβο;
Καταλαβαίνω τι λες και πιθανότατα έχεις δίκαιο, απλά ήταν ατυχής η διατύπωση. 🙂
Φωτεινή, κάνεις ένα πολύ βασικό λάθος, υποθέτοντας οτι “δεν είναι τόσο δύσκολο” να αντιδράσεις. Είναι πάρα πολύ δύσκολο, έως ακατόρθωτο κάποιες φορές, αναλόγως την περίπτωση. Αν ήταν τόσο απλό και αποφεύγαμε το βιασμό και τη δολοφονία με το να συνεχίσουμε να αντιδράμε μέχρι να μας αφήσει, δεν θα υπήρχαν τόσα θύματα, δεν θα χρειαζόμασταν τη νομοθεσία και δεν θα ήταν και τόσο σημαντικό το ζήτημα. Απλά θα αντιδρούσαμε μέχρι να μας αφήσουν και τέλος, όλα καλά. Υπεραπλουστεύεις μία κατάσταση στην οποία προφανώς δεν έχεις βρεθεί και χαίρομαι πάρα πολύ για αυτό, η βάση όμως στην οποία το θέτεις είναι εντελώς… Διαβάστε περισσότερα »
Κάποιες φορές είναι επικίνδυνο αυτό που λες. Η Ελένη που δολοφονήθηκε στην Ρόδο έκανε ακριβώς αυτό που λες. Προταιρεοτητα πρέπει να είναι η επιβίωση.
Ο άνθρωπος ήθελε να λέτε και καλημέρα. Ώρες ώρες νιώθω πως αντέχω καλύτερα να πιστέψω ότι είναι ψυχοπαθής παρά ότι έχει τόσο μεγάλη άγνοια του τι σημαίνει αυτό που έκανε. Λυπάμαι πολύ για αυτό που σου συνέβη. Να είσαι καλά.
Δεν είναι ούτε ψυχοπαθεια ούτε άγνοια, αδιαφορία και αγνή σκατοψυχιά είναι.
*Σκουπίδι. Ούτε καν σκουλήκι πόσο μάλλον άνθρωπος.
Ανατριχιαστικό. Σε ευχαριστούμε που το μοιραστηκες, λυπάμαι πολύ που το πέρασες αυτό.
Τώρα να του ευχηθώ από τα βάθη της καρδιάς μου επαγγελματικό ψόφο; Έχω και αλλά να ευχηθώ, αλλά θα με κόψουν.
Γράφουσα,Σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά και πολλή αγάπη. Δεν είσαι μόνη, δεν είσαι η μόνη.