Η ιστορία αυτή αλιεύτηκε από το forum του ΑΜΠΑ με θέμα τις σχέσεις. Το συγκεκριμένο forum έχει ως σκοπό τη δημιουργία ενός χώρου που κάθε αναγνώστρια και αναγνώστης θα μπορεί να μοιράζεται τις εμπειρίες του πάνω σε όλο το φάσμα των ερωτικών, ρομαντικών και σεξουαλικών του σχέσεων. Σας περιμένουμε!
Στην εφηβεία καθόλου δεν με απασχολούσε να τα φτιάξω με αγόρι. Όταν με φλέρταραν κοιτούσα τη μηχανή και μετά το αγόρι. Ο πρώτος μου “δεσμός” ήταν αναγκαστικός για να σταματήσουν πλέον οι φίλες μου να μου κάνουν προξενειό. Εμένα μου άρεσε η παρέα των κοριτσιών. Στεναχωριόμουν που η φίλη μου με άφηνε για να τρέξει να φιληθεί με το αγόρι της στο δασάκι της ενορίας μας. Γιατί το έκανε; αφού περνούσαμε καλά οι δυό μας.
Πιάνω όμως -επιτέλους- το νόημα. Το νορμάλ είναι να κάνεις δεσμό με αγόρι. Τέλος. Είμαι ήδη στην τρίτη λυκείου. Κάνω και σεξ αλλά μένω να κοιτάζω το ταβάνι. Γιατί δεν αισθάνομαι τίποτα; Και με το επόμενο αγόρι το ίδιο. Καμία χαρά, κανένα σκίρτημα. Μάλλον δυσφορία…
Τα χρόνια περνάνε και είμαι “μεγάλη”, πρέπει το γραμμάτιο να πληρωθεί, η μητέρα μου ήδη έχει ετοιμάσει την προίκα μου. Έχω γενέθλια και με παίρνει τηλέφωνο στις διακοπές για να μου πει χρόνια πολλά “για μάντεψε τι δώρο σου πήρα για τα γενέθλιά σου;”. Χαρά που πήρα! “Ένα σετ κρυστάλλινο βάζο με τασάκια για την προίκα σου!”. Μπόρεσα και ψιθύρισα ευχαριστώ…
Ο γαμπρός βρέθηκε, ένα καλό παιδί, ήσυχος, χαμηλών τόνων (καμία σχέση με τον πατέρα μου, άλλη ιστορία αυτή). Εγώ τον βρήκα, όχι δεν θα πάρω τον γιο της γειτόνισσας που μου ετοίμαζε έκπληξη η μητέρα μου. Όλα ωραία και καλά, εκτός από το ερωτικό. Τελικά μάλλον έτσι είναι με εμένα. Προφανώς δεν είμαι θερμή, ίσως είμαι αυτό που λένε ψυχρή. Παντρευόμαστε κι έρχεται μετά από καιρό το πρώτο παιδί…
Κάποια στιγμή γνωρίζω μια γυναίκα και μένω να την κοιτάζω… “Τι όμορφη κοπέλα” σκέφτομαι. Μουδιάζει το σώμα μου. Είναι η πρώτη φορά που συνειδητοποιώ ότι μου αρέσει γυναίκα εντελώς διαφορετικά. Όχι, αποκλείεται, σύνελθε, σκέφτομαι. Ασχολήσου με κάτι άλλο.
Περνάνε κι άλλα χρόνια και έρχεται και το δεύτερο παιδί. Εν τω μεταξύ γνωρίζω κι άλλες γυναίκες που μου αρέσουν “αλλιώς”. Βλέπω όνειρο ότι κάνω έρωτα με γυναίκα. Οσο και να κάνω πέρα την σκέψη, αυτή βρίσκει τρόπο κι έρχεται. Μήπως είμαι λεσβία; Πώς όμως να το ψάξω; Κι ο άντρας μου;
Παίρνω το θάρρος και του λέω τις σκέψεις μου. Γελάει. “Κάνε ότι θες” μου λέει. “Μόνο με γυναίκα είναι οκ”. Έμεινα με την ψυχραιμία του (δεν ήξερα τότε ότι δεν θεωρούν οι άντρες κέρατο τον έρωτα με άλλη γυναίκα) τι καλός και τι τεράστια κατανόηση που έχει!
Ψάχνω επαφή μέσω αγγελιών στο ίντερνετ. Κάνω κάποιες γνωριμίες… Συναντώ κάποια που από τις πρώτες ερωτικές μας επαφές αισθάνομαι ότι εγώ ΕΔΩ είμαι, ότι ΑΥΤΗ είναι ικανοποίηση, ότι επιτέλους έχω κουμπώσει με κάποιον ερωτικά. Αρχίζω και αισθάνομαι γυναίκα! Κι ερωτεύομαι.
Ο καιρός περνάει, οι συναντήσεις μας συνεχίζονται κι αισθάνομαι ότι δεν μπορώ πλέον να με αγγίζει άλλος. Μόνο εκείνη… Δεν μπορώ να κρύβομαι από τον άντρα μου, πρέπει να του το πω και το κάνω.
Συζητήσεις επί συζητήσεων, πως διαλύω την οικογένεια, πως θα το πάρουν τα παιδιά, θα τους πούμε την αλήθεια; θα φέρεις στο σπίτι μια γυναίκα και θα κοιμάστε στο ίδιο κρεβάτι; οι υπερήλικες γονείς μας; πως θα βρεις δουλειά τώρα στην κρίση να ζήσεις μόνη τα παιδιά; δεν μπορεί κάποια λύση θα υπάρχει να μην διαλυθούμε…
Είμαι ακόμα εδώ, χωρίς διαζύγιο, σε διάσταση, στο ίδιο σπίτι εντελώς ξένοι, τυπικά μαζί για τους άλλους και τα παιδιά. Ξέρω ότι η μόνη λύση είναι η δική μου οικονομική ανεξαρτησία, εκεί εστιάζω και είναι πολύ δύσκολα, αλλά προσπαθώ έστω και με την μερική απασχόληση που βρήκα πριν λίγο καιρό. Ελπίζοντας να βρω κάτι καλύτερο για να μπορέσω να σταθώ μόνη μου οικονομικά και έπειτα να πάρω θάρρος να τα βάλω με όσες δυσκολίες βρω μπροστά μου. Το ελπίζω…