Είμαι θυμωμένη και βρίζω τον πρώην και την καινούρια του σχέση. Τον βρίζω γιατί προχώρησε πριν από μένα. Γιατί τον αγαπούσα και ήθελα να τον κάνω ευτυχισμένο. Του αφιέρωσα όλα τα ψυχικά μου αποθέματα έρωτα, αγάπης, τρυφερότητας, συμπόνιας. Δεν του έφερα αντίρρηση πότε, σε ότι ήθελε. Δεν είχα φίλους. Τι να τους κάνω αφού είχα αυτόν; Σε αυτόν έλεγα τα παράπονα της δουλειάς μου, τα προβλήματα με τους γονείς μου. Εκείνος μου έμαθε να μαγειρεύω αρακά και να κάνω τσάκιση στα πουκάμισα του. Εκείνος μου είπε ότι θα θελε να μην δουλεύω τόσο πολύ για να κάνουμε κι άλλα ταξίδια. Εκείνος μου είπε ότι θα με παντρευτεί αν μέχρι τα τριάντα του δεν έχει βρει μια καλύτερη από μένα. Ότι δεν είμαι και καμιά ωραία, ούτε πολύ γυναικάρα. Δεν καταλάβαινα γιατί μούτρωνε κάθε φορά που οι φίλοι του του έλεγαν πόσο τυχερός είναι που με έχει, ούτε γιατί ακύρωνε τα ρούχα μου, δεν ήθελε να βάφομαι, να έχω καλές σχέσεις με τους δικούς του. Έτσι κ εγώ πήγαινα άβαφη και αχτένιστη στη δουλειά. Μια μέρα ξαφνικά μου είπε ότι τον πίεσα. Ότι δεν με θέλει πια. Έπεσα στα πατώματα, έκλαψα. Ήλπιζα να με λυπηθεί για να γυρίσει πίσω. Ένα μήνα μετά έμαθα ότι τα ξαναβρήκε με παλιά του γκόμενα που τον κυνηγούσε μήνες. Εκείνη δεν ήταν κατάλληλη για να την παντρευτεί γιατί τον ήθελε για τη σταθερή δουλειά και τα καλά λεφτά του. Δεν είχε όνειρα, φιλοδοξίες. Ήθελε μόνο να τακτοποιηθεί εις βάρος του. Όταν μάλιστα τους έσπασε το προφυλακτικό δεν ήθελε να πάρει το χάπι και παρακαλούσε να μείνει έγκυος. Του έστελνε δώρα στις γιορτές παρόλο που ήξερε ότι είχε σχέση. Μάλιστα της επέτρεπε να μου στέλνει και ειρωνικά χαιρετίσματα. Αυτή θράσος αυτός απάθεια. Τέλειος συνδυασμός.
Αποφάσισα να πάρω εκδίκηση για τον πληγωμένο μου εγωισμό. Χτένισα τα μαλλιά μου, άλλαξα όλα μου τα ρούχα, πέταξα όλα τα σακουλάκια αρακά από την κατάψυξη και βγήκα στον κόσμο. Άρχισα να κάνω πράγματα για μένα, πήγα γυμναστήριο, γράφτηκα σε μαθήματα φωτογραφίας. Γνώρισα καινούριους ανθρώπους που διψούσαν για ζωή όπως εγώ. Και τώρα ξέρω. Ξέρω ότι δεν είχε σημασία ο μαλάκας, ο μισογύνης γκόμενος αλλά γιατί εγώ τον άφηνα να με καταστρέφει για τρία χρόνια. Εγώ δεν αγαπούσα την υπέροχη ζωή μου. Εγώ ανέχτηκα να με προσβάλει και να με μειώνει σε συγγενείς και φίλους του προκαλώντας αμηχανία σε εκείνους και θλίψη σε μένα. Εγώ απομακρύνθηκα από τους φίλους μου και από ότι μου έδινε χαρά, ικανοποίηση, αυτοπεποίθηση. Τώρα πήρα την ζωή μου πίσω. Ξέρω ότι το να αγαπάς δυνατά είναι δώρο και όχι κατάρα και ταλαιπωρία.
Είμαι χαρούμενη. Ελεύθερη να αναπνέω χωρίς να ενοχλώ κανένα. Μακριά από κριτική, μιζέρια και απελπισμένη ‘αγάπη’. Και επειδή η ζωή πάντα σου επιστρέφει ότι δίνεις, παίρνει για μένα εκδίκηση. Γιατί εκείνη διάλεξε ένα κακομαθημένο κωλόπαιδο που αργά ή γρήγορα θα της κάνει τη ζωή πατίνι όπως την έκανε και σε μένα. Και γιατί αυτός όταν ρώτησε όλο καμάρι το μικρό του ανιψάκι “Πως σου φαίνεται η νέα μου κοπέλα;” εκείνο του απάντησε “Χμ.. η προηγούμενη ήταν πιο καλή και πιο όμορφη θείε”.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ένα από τα ηθικά διδάγματα της ιστορίας είναι ότι και μαλάκας και μισογύνης γκόμενος να είσαι, θα υπάρχουν γυναίκες με τις οποίες συνδέθηκες/συνδέεσαι ερωτικά, που θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποια είναι “καλύτερη και ομορφότερη”. Κι αυτό δεν είναι οκ.
Η τελευταία φράση τα ακύρωσε όλα.
Εγώ την κατανοώ απόλυτα μετά απ’ όλα όσα πέρασε.φταιει εννοείται και εκείνη που τον άφηνε.ομως όλα είναι στη ζωή και σε τέτοια κατάσταση όλοι πιστεύω θα είχαμε χαιρεκακα συναισθήματα για τον μισογυνη, κόπανο πρώην
Ειναι απόλυτα ανθρώπινο, απλα μου ξενιζει, στη θέση της δε θα μοιραζομουν περίτρανα τα χαιρεκακα συναισθηματα για τον πρωην μου. Δεν εξυπηρετουν σε κατι.
Από την αλλη, φαινεται ακομα να παλεύει να τον ξεπερασει, παρα τα οσα της έκανε. Αυτό ειναι το πιο κραυγαλέο στο κείμενο.
Η δικαίωση είναι πιο γλυκιά και από το να βλέπεις έναν που σε πλήγωσε να σέρνεται στα πατώματα. Ας μην είμαστε αυστηροί.
Mirka, γνωμη σου και χαρακτηρας σου. Ας μην προτρέπουμε τους άλλους πώς να ειναι και τί να λενε.
Δυστυχώς. Που το ξέρει κιόλας, την απάντηση του ανηψιού; Από την προγενέστερη κατάσταση πάντως, πολύ καλύτερα.
Ωραία αγάπη! Αυτός χειριστικος μέχρι βλακείας και εσύ τον ήθελες δυστυχισμένο με το που χωρίσατε. Επειδή νόμιζες ότι με το να του κάνεις τα παραλογα χατίρια θα σε παντρευόταν.
Ανθρώπινα όλα τα συναισθήματα. Και η ζήλια και η ανάγκη για εκδίκηση και ο ανταγωνισμός και η κτητικότητα.
Αγάπη όμως δεν είναι. Τίποτα από αυτά. Δεν έχει καθόλου σημασία η πρώην κλπ. Δεν αγαπιοσασταν ποτέ. Αυτό ήταν το πρόβλημα.
Από τη μια χαίρομαι που χώρισες και πήρες τη ζωή σου στα χέρια σου αλλά νιώθω επίσης ότι τα έχεις δει όλα λίγο λάθος. Δεν έφταιγες εσύ που του επέτρεπες να τα κάνει αυτά, κάνεις στον εαυτό σου victim blaming αυτή τη στιγμή. Λες για σένα αυτά που παλεύουμε να μην μας λέει κανείς, όσες από εμάς βιωσαμε κακοποιητικες σχέσεις. Φταίει αυτός, ήταν χειριστικος και προσπάθησε να σε ισοπεδωσει ψυχικά. Μπράβο που κάνεις τη ζωή σου τώρα, αλλά μην βασίζεις την ευδαιμονία σου στο αν μιζεριαζει αυτός μακριά σου. Δεν υπάρχει κάποιος ανταγωνισμός με την αλλη κακοτυχη – θα τολμήσω… Διαβάστε περισσότερα »
“Εκείνος μου είπε ότι θα με παντρευτεί αν μέχρι τα τριάντα του δεν έχει βρει μια καλύτερη από μένα”
Πραγματικά έχω ακούσει πολλά από διάφορες διηγήσεις που έμπλεξαν με τέτοια διαμάντια σαν τον πρώην σου.Αυτη η ατάκα όμως με έχει εξοργίσει περισσότερο.ελπιζω να δουλεύεις την αυτοεκτίμηση σου με ειδικό, γιατί εκεί πρέπει να παταγε ο πρώην για να έλεγε τέτοια και να μην έπαιρνε πόδι
Ο αρακάς την πλήρωσε…
Ελα ντε, και είναι μια χαρά νόστιμος και υγιεινός, με καροτάκι, κρεμμυδάκι, ντομάτα… Λευτεριά στον αρακά από τα δεσμά του πρώην! 😛
Θέλω να αγαπήσω κάποιον ερωτικά χωρίς την ανάγκη να τον αποκτήσω. Να αγαπάς κάποιον, να τον θέλεις ευτυχισμένο γιατί τον αγαπάς, όχι γιατί θέλεις να σε παντρευτεί μέχρι τα 30, όχι γιατί πιστεύεις ότι είναι αγάπη να χαθείς από τον κύκλο σου για να είσαι μαζί του, χωρίς να νιώθεις την ανάγκη να βγεις στην πανσέληνο και να αρχίσεις τις κατάρες για την πρώην που τον θέλει και την νιώθεις σαν απειλή. Είναι άραγε εφικτό;
Καλό είναι να μην προβάλουμε την ανωριμότητα μας, σε τρίτους.
Εκεί βρίσκουν πάτημα και μας κράζουν.
Αννούλι, σε καταλαβαίνω και χαίρομαι ιδιαίτερα που ξεφορτώθηκες το χειριστικό μ@λ@κ@. Και αποτίναξες την περισσότερη από την επιρροή του.
Αγάπησε τον εαυτό σου, μέχρι να σου προκαλεί αηδία η ερώτηση “πώς σου φαίνεται η νέα μου κοπέλα;” και να μην έχεις καν διάθεση να ακούσεις την απάντηση. Δεν είσαι τρόπαιο. Δεν είναι καμία μας. Ελπίζω να μείνεις μαζί μας μέχρι να σφηνωθεί καλά στο μυαλό σου.
Θα νιώθεις περισσότερο θυμό συνολικά, αλλά δεν πειράζει.
Sad κουκλίτσα. Μπερδεύτηκες και παρτο αλλιώς