Η εγκυμοσύνη, η λοχεία και η μητρότητα είναι γεγονότα που σκεπάζονται από ένα υποχρεωτικό πέπλο ευδαιμονίας, τόσο υποχρεωτικό, που όταν τα πράγματα δεν είναι όπως σε διαφήμιση απορρυπαντικού, κάνει τις γυναίκες να έχουν τύψεις που δεν πετάνε στα σύννεφα. Είναι συνταρακτικές αλλαγές στη ζωή μιας γυναίκας που μπορεί πράγματι να τη φέρουν σε μια κατάσταση μόνιμης ευτυχίας, αλλά πολύ συχνά έχουν μια δύσκολη, ανείπωτη πλευρά, που συζητιέται μόνο ψιθυριστά, ή και καθόλου. Υπογονιμότητα. Εξωσωματική. Αποκόλληση πλακούντα. Αποβολή. Διαβήτης κύησης. Υποχρεωτική ακινησία για μήνες. Υπέρταση. Πρόωρη γέννα. Βρέφος με προβλήματα υγείας. Πάμπολλες επιπλοκές, δυσκολίες, ματαιώσεις και πάρα πολύ άγχος, αγωνία, και ευθύνη, τεράστια ευθύνη.
Ζητήσαμε από γυναίκες να μας γράψουν για αυτή την πλευρά, την πραγματική, αυτή που δεν λέγεται και οι περισσότερες ζουν μόνες τους, γιατί σχεδόν ντρέπονται να ομολογήσουν ότι φοβούνται, ότι δεν ξέρουν πώς θα καταφέρουν να τα βγάλουν πέρα. Η ανταπόκριση ήταν χειμαρρώδης.
____________________
Η ιστορία της despoina85 με τα δικά της λόγια
Ιστορία υπογονιμότητας η οποία στόχο έχει να δώσει μια νέα οπτική στις γυναίκες που προσπαθούν μεν, αλλά δεν πετυχαίνουν τον στόχο τους δε και πάει κάπως έτσι..
Παντρεύτηκα στα 28 μου μετά από πολύχρονη υπέροχη σχέση με τον άνθρωπό μου και ήταν ξεκάθαρο πως προχωράμε σ’ αυτό το βήμα διότι θέλαμε να φτιάξουμε μια οικογένεια και να τη μεγαλώσουμε με την προσθήκη ενός παιδιού άμεσα.
Άμεσα; Λογαριάζαμε χωρίς τον ξενοδόχο και όταν ένα χρόνο μετά από ελεύθερες συνευρέσεις δεν ήρθε η εγκυμοσύνη, αρχίσαμε τις εξετάσεις και τις «προγραμματισμένες» συνευρέσεις, που δεν ήταν και ακριβώς προγραμματισμένες για να μην αγχωθούμε, αλλά περίπου ήταν. Οι εξετάσεις ήταν όλες καθαρές, κανένας προφανής λόγος για την υπογονιμότητα και φυσικά άρχισα να απελπίζομαι και να σκέφτομαι το επόμενο βήμα.
Η περίοδος αυτή συνέπεσε χρονικά με μια μεγάλη ατυχία μιας φίλης μου, η οποία προχώρησε σε αφαίρεση και της δεύτερης σάλπιγγας της μετά από εγκυμοσύνη που δεν εξελίχθηκε όπως έπρεπε, 2 χρόνια περίπου μετά από την πρώτη αφαίρεση της πρώτης σάλπιγγας, η οποία έγινε για τον ίδιο λόγο. Την είδα να μένει έγκυος τη δεύτερη φορά και να είναι χαρούμενη αλλά να έχει και άγχος μην πάθει τα ίδια, να καθησυχάζεται μετά από εξετάσεις που βγήκαν καθαρές και να γκρεμίζονται όλα στη συνέχεια, όταν τίποτα δεν πήγε όπως έπρεπε…
Το αντιμετώπισε με μεγάλη ψυχραιμία και νηφαλιότητα και αφού πέρασαν τα δύσκολα μετά το χειρουργείο της μπήκε στη διαδικασία εξωσωματικής καθ’ ότι ήταν ο μόνος τρόπος να μείνει έγκυος μια και που δεν είχε καθόλου σάλπιγγες πλέον. Όλα πήγαν καλά και 9 μήνες αργότερα ήρθε στον κόσμο η μικρή της που είναι και λίγο και μικρή μου γιατί είμαι η νονά της!
Επίσης την ίδια περίοδο έμεινε έγκυος, εντελώς απρόσμενα, η κατά ένα χρόνο μικρότερη αδερφή μου, οπότε ήρθε ένα μωράκι στην οικογένεια και έγιναν και οι γονείς μου παππούδες.
Και κάπου εκεί, είδα από πολύ κοντά τι σημαίνει να κάνεις εξωσωματική, τι σημαίνει να έχεις ένα μωρό στο σπίτι που εξαρτάται αποκλειστικά από σένα και σκέφτηκα ότι η ζωή μου μου αρέσει πάρα πολύ όπως είναι τώρα για να μπω σε μια τέτοια διαδικασία (εξωσωματική) να την αλλάξω.
Ένα πρωινό, έμεινα μόνη με την ανιψιά μου και την πρόσεχα, ώστε να μπορέσει η αδερφή μου να κοιμηθεί λίγο παραπάνω. Η μικρή ήταν υπέροχη και απόλυτα συνεργάσιμη και δε με ζόρισε καθόλου, ΑΛΛΑ ένιωσα τέτοια μοναξιά που όταν τελικά ξύπνησε η αδερφή μου τσακίστηκα να της κάνω καφέ για να κάτσουμε να μιλήσουμε σαν ενήλικοι άνθρωποι.
Ήταν εκείνο το πρωινό που αποφάσισα ότι δε θα κάνω τίποτα πια για να κάνω παιδί. Ο σύζυγος είναι απόλυτα σύμφωνος ότι είμαστε τέλεια μόνο οι δυο μας και δεν καίγεται να έχει παιδί, ήταν όμως και πολύ υποστηρικτικός και ανοιχτός και το προηγούμενο διάστημα με τις εξετάσεις και τις προσπάθειες, γιατί στήριζε τη δική μου επιθυμία.
Πλέον έχουμε και δεύτερο ανιψάκι από την αδερφή του συζύγου μου, χαιρόμαστε με τη χαρά των αδερφών μας και των φίλων μας που έχουν παιδάκια, αγαπάμε πολύ και παίζουμε με τα παιδιά τους, ενώ ταυτόχρονα απολαμβάνουμε και τη δική μας συντροφική και care free ζωή κάθε μέρα και φυσικά τις ελεύθερες συνευρέσεις χωρίς το άγχος της αντισύλληψης. Πλέον δε με απασχολεί καθόλου τι φταίει που δε μένω έγκυος και δεν περιμένω καθόλου να συμβεί κάτι τέτοιο.
Είμαστε ακόμα σε ηλικία που μπορούμε να αλλάξουμε γνώμη και να πάμε για εξωσωματική, αλλά προς το παρόν δεν έχουμε κανένα τέτοιο σκοπό. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου πάντα σκέφτομαι ότι μπορεί να αλλάξω γνώμη σε μεγαλύτερη ηλικία και να το μετανιώσω, αλλά μετά παρηγορώ τον εαυτό μου σκεπτόμενη ότι υπάρχει πάντα η δυνατότητα της τεκνοθεσίας.
Έχουμε ενημερώσει τον στενό μας περίγυρο για την απόφασή μας αυτή και δεν έχω απολύτως κανένα πρόβλημα να απαντάω γιατί δεν έχω παιδιά ούσα 5 χρόνια παντρεμένη, όποιος κι αν με ρωτήσει. Πιστεύω ότι οι γονείς μας δυσκολεύονται να το αποδεχτούν και περιμένουν να αλλάξουμε γνώμη, ή να γίνει το θαύμα, αλλά όσο δε μας δημιουργούν κανένα πρόβλημα με παρεμβάσεις δε με ενδιαφέρει και να τους πείσω για κάτι.
Το μόνο που έχω αλλάξει και δουλεύω πολύ είναι να μην κάνω εγώ τέτοιου είδους ερωτήσεις σε άλλα ζευγάρια περί γάμου και παιδιών, διότι παρ’ ότι εγώ ποτέ δεν είχα πρόβλημα να απαντήσω και να το συζητήσω, καταλαβαίνω ότι άλλοι άνθρωποι το βλέπουν διαφορετικά και μπορεί να πληγωθούν από μια τέτοια κουβέντα. Σ’ αυτό με βοήθησε πολύ και η στήλη. Ωστόσο δε θεωρώ παρεμβατική μια συζήτηση τέτοιου περιεχομένου από τους γονείς μου, ή τα πεθερικά μου ή τις αδερφές μας και βλέποντας πόσο αγαπούν τα εγγόνια τους είμαι βέβαιη πως ό,τι λένε το λένε εντελώς καλοπροαίρετα και παρότι η απόφαση είναι δική μας, τους αφορά κι εκείνους πάρα πολύ.
Συμπερασματικά θα ήθελα να πω σε αυτούς που προσπαθούν να κάνουν παιδί να σκεφτούν πολύ καλά τι είναι αυτό που τους κάνει να θέλουν οπωσδήποτε ένα δικό τους παιδί και τι πιστεύουν ότι μπορεί να τους προσφέρει με την έλευσή του. Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα μπορεί να είναι πολύ ανακουφιστικές και κατατοπιστικές για τη συνέχεια.
Γερά κι ευτυχισμένα μωράκια σε αυτούς που θέλουν! Καλή ζωή σε όλους!
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Τι ωραίο!
Είστε η φωτεινή πλευρά της ζωής.
Ισορροπημένοι, καλά μεταξύ σας (και με τον σύζυγο και με την ευρύτερη οικογένεια), συνειδητοποιημένοι και χωρίς βαρίδια -απωθημένες επιθυμίες, ανεκπλήρωτα όνειρα κλπ.
Να χαίρεστε ο ένας τον άλλον, τα ανιψάκια σας και τη ζωή όπως έρχεται κάθε φορά.
Να περνας τέλεια και να χαίρεσαι την ζωή.. ευτυχία δεν σημαίνει να κάνουμε παιδιά.. Πολλές γυναίκες τρώνε χρόνο και χρήματα σε εξετάσεις σε γιατρούς σε χάπια και το μόνο που καταφέρνουν είναι να πέφτουν σε κατάθλιψη ακόμα και να χωρίζουν. Και όλα αυτά για ένα παιδί… Μπορείς να περνάς τέλεια με τον άντρα σου και χωρίς παιδί. Καλη ζωή!!!
Καλημέρα! Το μόνο που θέλω να σου πω να σκεφτείτε με τον σύντροφό σου, είναι να ψύξετε ωάρια και σπερματοζωάρια. Κάντε το τώρα που είστε νεώτεροι, η ποιότητά τους θα είναι καλύτερη από ότι σε 10-20 χρόνια. Αν αλλάξετε ποτέ γνώμη θα είναι ευκολότερη η διαδικασία. Το γράφω με κάθε σεβασμό, είναι το απόσταγμα γνώσης που αποκόμισα από το ταξίδι εξωσωματικής με τη σύζυγό μου.
Πιστεύω στην θεση σου θα εκανα το ίδιο ακριβώς! Αφου η μοιρα; Η φυση; Η τύχη; (Ο,τι θελεις απο αυτα) δεν ηθελε να κανετε παιδακι τοτε ας ειναι ετσι. Αν στο μελλον το επιθυμήσετε μπορειτε να δείτε το ενδεχόμενο υιοθεσίας αλλιως το να μην έχετε παιδια σας λύνει απο ενα σωρο βάρη και ανησυχίες. Ειπαμε να κανουμε παιδια αλλα οχι και να καταστραφουμε την υγεια μας με φάρμακα, την ψυχολογια, τις οικονομιες μας και το σεξ (βλεποντας το σαν διαδικασια γονιμοποίησης και κανοντας το με πρόγραμμα) για να το αποκτησουμε. Γι αυτο υπάρχουν παιδακια που περιμενουν μια οικογένεια, γατακια, σκυλάκια…… Διαβάστε περισσότερα »