Καλησπέρα Α,μπα και σχολιαστές, Μ’ αρέσει πολύ η δουλειά που έχει ρίξει η Λένα και οι συνεργάτες του site, σας διαβάζω κάθε μέρα. Είναι η πρώτη φορά που στέλνω ερώτηση και θα ήθελα να την απευθύνω προς την ψυχολόγο. Μπορείτε να μας δώσετε μερικές πληροφορίες για ΔΕΠΥ σε ενήλικες γυναίκες; Έχω μια υποψία ότι πάσχω, διαβάζοντας από διάσπαρτες πηγές στο ίντερνετ αναγνωρίζω σε πολλά σημεία τον εαυτό μου αλλά σε άλλα όχι. Για παράδειγμα ήμουν απρόσεκτη σε όλη τη διάρκεια του σχολείου, ταυτόχρονα όμως άριστη μαθήτρια. Τώρα πια δουλεύω στον τομέα της πληροφορικής, και έχω κάνει αρκετές απροσεξίες, καμία όμως που να μου στοιχίσει, ο manager μου με εμπιστεύεται με νέα έργα και χαίρομαι γι αυτό γιατί έχω ρίξει πολλή δουλειά! Πρόσφατα χώρισα με το φίλο μου διότι αφότου συγκατοικήσαμε δεν άντεξε την αναβλητικότητά μου, την ακαταστασία μου και είχε μόνιμο παράπονο ότι όταν μου μιλούσε εγώ ήμουν λες και τον είχα τελείως γραμμένο. Αυτά τα στοιχεία του χαρακτήρα μου μας οδήγησαν σε αρκετές εντάσεις που εν τέλει μας απομάκρυναν. Πράγματι είμαι ακατάστατη από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου και αναβλητική από απλα πράγματα(πχ ανέβαλα να πετάξω τα σκουπίδια μέχρι να γεμισει ο καδος ασφυκτικα) μέχρι σοβαρά(αναβάλλω το σερβις του αυτοκινήτου εδώ και 3 μήνες), αλλά δεν θυμαμαι να τον αγνοώ συνειδητά. Από την άλλη μεριά, δεν θα με χαρακτήριζα απρόσεκτη οδηγό, δεν κάνω χρήση ουσιών, δεν καπνίζω, πίνω ένα ποτάκι περιστασιακά, και δεν είμαι καθόλου παρορμητική ή αυθόρμητη, και παραμένω στην ίδια δουλειά εδώ και 5 χρόνια. Ποια είναι τα επόμενα βήματά μου; Πώς θα μπορώ να προχωρήσω σε επίσημη διάγνωση; Υπάρχουν παιδοψυχολόγοι/παιδοψυχίατροι για παιδιά με ΔΕΠΥ αλλά εγώ είμαι σχεδόν 30 χρονών. Υπάρχουν ειδικοί για ενήλικες; Σε τι ειδικότητα (ψυχολόγο/ψυχιατρο) να απευθυνθώ και τι προσόντα να προσέξω να έχει; Ευχαριστώ που διαβάσατε το μήνυμά μου, θα χαρώ να διαβάσω την απάντησή σας 🙂
Έτσι όπως τα περιγράφεις δεν είμαι σίγουρη ότι πληρείς τα κριτήρια για ενήλικη ΔΕΠ/Υ. Η ΔΕΠ/Υ δεν είναι μια απλή διαταραχή, και όσο διάσημη και αν έχει γίνει τα τελευταία χρόνια, χρειάζεται κάτι παραπάνω από το να είσαι απλώς απρόσεκτος ή τσαπατσούλης ή ακόμα και αναβλητικός για να πληρείς τα κριτήρια για τη διαταραχή.
Η ενηλίκη ΔΕΠ/Υ περιλαμβάνει παρορμητικότητα, αποδιοργάνωση και πρόβληματα στο να θέτεις προτεραιότητες, κακή διαχείριση χρόνου, δυσκολία στο να επικεντρώνεσαι σε μία εργασία, δυσκολία στο να κάνεις πολλές δουλειές παράλληλα, υπερδραστηριότητα ή αδυναμία να κάτσεις ήσυχος, δυσκολία στο να κάνεις σχέδια, δυσκολία στο να διαχειρίζεσαι δύσκολες καταστάσεις/ έλλειψη ψυχραιμίας, κυκλοθυμία, δυσκολία στο να ακολουθείς και να φέρνεις εις πέρας εργασίες, οξύθυμη συμπεριφορά και δυσκολία στο να διαχειριστείς το στρες.
Με απλή ανάγνωση, πολλοί άνθρωποι θα αναγνωρίσουν τον εαυτό τους σε αρκετά από αυτά, αλλά για να πάρεις διάγνωση για οποιαδήποτε διαταραχή, θα πρέπει αυτά τα συμπτώματα να σε ταλαιπωρούν και να δυσκολεύουν τη ζωή σου για πολύ καιρό. Δεν είναι σαφές αν εσύ έχεις δυσκολία ή ο πρώην σύντροφος σου.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, κατάλληλος για να σου δώσει διάγνωση είναι μόνο ένας ψυχίατρος (κυρίως αυτός για επίσημη διάγνωση στην Ελλάδα) ή κλινικός ψυχολόγος.
Συγχαρητήρια για την καλή πορεία στην εργασία σου, πάντα τέτοια!
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Για αρχή μην κάνεις διάγνωση στον εαυτό σου από πιασαρικα άρθρα που διάβασες στο ίντερνετ. Το “είμαι τσαπατσουλα” και ο “σύντροφός μου λέει ότι δεν του δίνω σημασία” δεν πολυφαινονται για ΔΕΠΥ.
Πολύ σωστά, Μήτση όλα αυτά που είπες. Γράφουσα, πράγματι η ΔΕΠΥ έχει γίνει λίγο καραμέλα και είναι κρίμα για τα άτομα που πραγματικά έχουν ΔΕΠΥ. Από προσωπική παρατήρηση δε, ελάχιστα άτομα έχουν “ατόφια” ΔΕΠΥ. Συνήθως υπάρχει συννοσηρότητα με κάποια άλλη διαταραχή. Επίσης πολλές φορές η ΔΕΠΥ συγχέεται με άλλες διαταραχές (π.χ. με αυτισμό, αναπτυξιακό τραύμα κτλ)-τουλάχιστον σε παιδιά (για ενήλικες δεν γνωρίζω). Και σίγουρα προϋπάρχει από την παιδική ηλικία. Αν λοιπόν είχες τα ανάλογα συμπτώματα στην παιδική σου ηλικία, ψάξε κάποιον ειδικό για να γίνει διάγνωση (κάποιον εξειδικευμένο ψυχίατρο(. H ADHD Hellas διοργανώνει έναν κύκλο συναντήσεις ατόμων που είτε έχουν… Διαβάστε περισσότερα »
Επειδή η ΔΕΠ/Υ είναι πολύ της μόδας, επειδή στις ΗΠΑ, αλλά και σιγά σιγά στην Ευρώπη, έχουν αρχίσει με αυτό το πρόσχημα να χαπακώνουν εκατοντάδες χιλιάδες παιδιών, εφήβων και φοιτητών με “θαυματουργά χάπια” που είναι παράγωγα των αμφεταμινών, συνιστώ το (εξαιρετικά εκτεταμένο) κείμενο:
Ritalin, το χάπι της υπακοής
( https://monde-diplomatique.gr/?p=4161 )
To συγκεκριμένο άρθρο έχει διαψευσθεί από διάφορους παιδοψυχιάτρους. Ας μην δαιμονοποιούμε τη φαρμακοθεραπεία. Όχι στην κατάχρηση αλλά όχι και στη δαιμονοποίηση. Στην Ελλάδα εκτός από το ritalin κυκλοφορεί και το strattera που είναι μη-διεγερτικό χάπι. Από την εμπειρία μου επίσης (κι αν κάποιος συνάδελφος έχει περισσότερη εμπειρία επί του θέματος ας μας διαφωτίσει) Ελλάδα η συνταγογράφηση γίνεται με πολύ αυστηρά κριτήρια. Επίσης, σε βαριές περιπτώσεις, κάνει πραγματικά θαύματα.
Μα το άρθρο εστιάζει ακριβώς στην κατάχρησή του και στη συνταγογράφησή του για ψύλλου πήδημα, κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες. Και δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην περίπτωση του Κεντάκι, όπου σχεδόν 1 στα 4 παιδιά έχει “διαγνωστεί” με ΔΕΠΥ. Παρεμπιπτόντως, έχεις κάποια στοιχεία για τους διάφορους νευροψθχίατρους που το έχουν διαψεύσει;