Λίγη βοήθεια θα ήθελα από όσους οδηγούν ή γνωρίζουν από στρες οδήγησης. Πριν δυο μήνες πήρα αμάξι. Έμαθα στα 40 μου να οδηγώ και ενώ πλέον πηγαινοέρχομαι κανονικά στη δουλειά (χρειάστηκε να πάρω αμάξι ένεκα απόστασης δηλαδή), έχω ακόμη πανικούς. Όχι την ώρα την οδήγησης, αλλά όταν είμαι σπίτι, στη σκέψη ότι έχω το αμάξι κι ότι μπορώ να πάω όπου θέλω, νιώθω τεράστια πίεση. Δεν μπαίνω ποτέ το Σαββατοκύριακο, και πάντα προσπαθώ να συνδυάζω κι άλλες δουλειές τις καθημερινές, ώστε όλα να γίνουν at one go – με άλλα λόγια, αφ’ ης και παρκάρω, δεν ξεπαρκάρω παρα μόνον για να φύγω το επόμενο πρωί για τη δουλειά. Όταν πρωτοπήρα το αμάξι, ξεκίνησα κανονικά το κάπνισμα που το είχα κόψει εδώ και χρόνια. Τώρα, δύο μήνες μετά που μου φαίνεται απαίσια και ανόητη αυτή η συνήθεια του τσιγάρου, αλλά τώρα που αποφάσισα ότι το κόβω, ήρθα αντιμέτωπη με το φόβο της οδήγησης και η αντίληψη ότι το τσιγάρο ήταν ένα δεκανίκι. Ως οδηγός τα πάω καλά, είμαι προσεκτική, κοιτάζω πάντα, δεν τρέχω, αλλά πραγματικά δεν ξέρω αν ισχύει αυτό το άγχος για όλους τους νέους οδηγούς, ή έχω κάτι εγώ και φοβάμαι τόσο. Ενίοτε όταν μου κορνάρουν νιώθω παντελώς άχρηστη και ηλίθια. Ότι συμβουλές έχετε, ευπρόσδεκτες. Ευχαριστώ πολύ.
Να ξεκινήσεις γνωσιακή συμπεριφοριστική θεραπεία, πιστεύω θα σε βοηθήσει. Δεν έχουν όλοι οι νέοι οδηγοί αυτό το άγχος, αλλά το έχουν πολλοί. Δύο μήνες (που τώρα που έφτασα στην ερώτηση θα έχουν γίνει τέσσερις τουλάχιστον) δεν είναι πολλοί. Μπορεί να βελτιώθηκε η αίσθηση που έχεις ήδη. Αλλά ήδη νιώθω πως η φοβία σου σε περιορίζει (δεν μπαίνεις πχ τα σαββατοκύριακα, ξεκίνησες το κάπνισμα). Οπότε καλό θα ήταν να κάνεις κάτι για αυτό, και εδώ δεν χωράνε συμβουλές, τουλάχιστον όχι από μένα, πέρα από το να ξεκινήσεις θεραπεία.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αχ (πρώην) ομοιοπαθιούσα εδώ!! Σταμάτα να δίνεις σημασία σε κορναρίσματα (btw δε με έχει κορνάρει ΟΥΤΕ 1 φορά γυναίκα – πάντα άντρες – τυχαίο;;;) Μη φοβάσαι να κάνεις και λάθος, αν είσαι προσεκτική είναι απλά θέμα εξάσκησης. Εγώ μετά από 1 χρόνο άρχισα να παίρνω το αμάξι εκτός δουλειάς. Η μόνη λύση είναι απλά να οδηγείς περισσότερο. Η.ΜΟΝΗ.ΛΥΣΗ.
Εγώ αντιλαμβάνομαι το φόβο σου, κι εγώ ξεκίνησα οδήγηση σχετικά αργά και είχα ανάλογα θέματα (+ εφιάλτες με εμένα στο τιμόνι το επόμενο πρωί και διάφορα να πηγαίνουν στραβά). Εγώ τουλάχιστον συνδέω την αύξηση του φόβου με την ηλικία με το ότι τείνουμε γενικά να αναλύουμε περισσότερο τα πράγματα και να σκεφτόμαστε (υπερβολικά πολύ ίσως) τις επιπτώσεις οποιαδήποτε πράξης. Εγώ προσωπικά το ξεπέρασα πιέζοντας τον εαυτό μου ως ένα σημείο να παίρνω το αυτοκίνητο και ξεκινώντας να μη με νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι (αν κορνάρουν, βρίζουν κλπ, τους έδειχνα το Ν στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου – που γι’… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω πως εκτός απο την απάντηση της Λένας οτι βοήθεια και να σου δώσουμε θα είναι ξεκάθαρα εμπειρική και υποκειμενική. Εγώ προσωπικά προσπαθώ να αντιμετωπίζω τους φόβους μου αυτούς ειδικά που με εμποδίζουν στην καθημερινότητα μου κατάματα. Όταν ήμουν καινούρια οδηγός είχα προφανώς αγχος αυτο που έκανα ήταν να το παίρνω για οποιαδήποτε διαδρομή πήγα στους 2 μήνες απο την Αθήνα στη Λαμία (έκανα 5 ώρες αντι για 2.30) αλλά τα κατάφερα. Το μεγαλύτερο μου αγχος ήταν (και είναι λίγο ακόμη) οι ανηφόρες. Όταν κατάλαβα οτι αυτό πραγματικά με ενοχλεί δεν είχα αφήσει ανηφόρα στο λεκανοπέδιο της αττικής που να… Διαβάστε περισσότερα »
Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Εγώ στην αρχή είχα τόσο άγχος, ίδρωνα ξε-ίδρωνα όταν οδηγούσα, είχα άγχος τρελό μόνο στη σκέψη πως θα έπρεπε να πάρω το αυτοκίνητο, δεν έβαζα ποτέ μουσική για να μη μου αποσπά την προσοχή και διάφορα τέτοια. Φυσικά δεν ήθελα να οδηγώ στη βροχή, το βράδυ και σε περιοχές με πολλή κίνηση. Στη συνέχεια αποφάσισα πως είμαι οδηγάρα, η καλύτερη από όλους, πάντα τηρούσα τον κοκ αλλά έγινα εγώ εκείνη που κόρναρε στους άλλους, όμως και πάλι ποτέ δεν ξε-αγχώθηκα εντελώς. Μετά μου έτυχαν δύο τρία περιστατικά που δεν έφταιγα μεν, με ξαναφόβισαν δε, και σε συνδυασμό… Διαβάστε περισσότερα »
Επειδή υπήρχε και πριν λίγο παρόμοια ερώτηση θα ξαναγράψω αυτό που είχα γράψει και τότε. Μόνο η εξάσκηση θα σε απαλλάξει από το άγχος. Όσο πιο πολύ οδηγείς τόσο θα ξεαγχώνεσαι. Μην αποφεύγεις το πρόβλημα με το να μην οδηγείς. Δεν το ξορκίζεις, δεν φεύγει από μόνο του, είναι εκεί και την επόμενη μέρα. Να παίρνεις το αυτοκίνητο συνέχεια, να παρκάρεις και να ξεπαρκάρεις συνέχεια, να εκτονώνεσαι σ’ αυτούς που κορνάρουν και – όσο μπορείς- να τους αγνοείς. Ηλίθιοι θα υπάρχουν πάντα, ακόμη κι όταν οδηγείς σαν το Σουμάχερ. Δοκίμαζε τα πεντάλ σε ανηφορικό δρόμο για να διαχειρίζεσαι καλύτερα τις… Διαβάστε περισσότερα »
Μισώ την οδήγηση. Πάντοτε έχω συχνουρία και διάρροια πρν απο μια μεγάλη διαδρομή και αν θέλεις να με σκοτώσεις βάλε με σε μια άγνωστη διαδρομή. Αποφεύγω τελείως τις ανηφόρες κάνοντας μεγάλους κύκλους και για αρκετό καιρό στην αρχή άγνωστοι περαστικοί μου παρκαρανε το αυτοκίνητο. Χώρια που μια τυχαία κόρνα να ακούσω είμαι σίγουρη πως κάτι έκανα.Μόνο άγχος!!! Αλλά ξέρω ποιός είναι υπεύθυνος! Ο πατέρας μου που ήταν και αυτός λόγω μειωμένης όρασης κακός και αγχωδης οδηγός και με έβαλε μόλις πήρα αυτοκίνητο να ανέβω ανηφόρα καί ….μη πώ.! Φοβάμαι πως το πήρα απο την αρχή στραβα, πως το θεώρησα μπελά… Διαβάστε περισσότερα »
Έχεις δει ποτέ κανέναν άντρα με τέτοιο άγχος και αμφιβολία για τις οδηγικές του ικανότητες; Όχι. Είναι όλοι πιλότοι. Οδηγάρες. Σουμάχερ. ΔΕΝ είναι τυχαίο. Θα σου πρότεινα να πιάσεις να μάθεις καλά τι είναι το αυτοκίνητο. Αυτή τη στιγμή το βλέπεις σαν κάτι του οποίου δεν έχεις τον έλεγχο. Το αφήνεις να σε πάει αντί να το πηγαίνεις. Πέρα από την εξάσκηση, μάθε καλά και πως λειτουργεί. Τι γίνεται όταν εσύ πατάς συμπλέκτη; Πως ακριβώς λειτουργούν τα φρένα; Τι είναι ο ιμάντας χρονισμού; Δεν εννοώ φυσικά να εκπαιδευτείς για μηχανικός, εξοικειώσου όμως με το αμάξι σαν αντικείμενο, δεν είναι δαίμονας,… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ με όλα τα σχόλια. Κυρίως με το practice makes better. Επίσης 2 ακόμα συμβουλές: 1. Επικεντρώσου στα θετικά. Πόσο έχει αλλάξει η ζωή σου απο τότε που οδηγείς (π.χ. δεν χρειάζεται να χρησιμοποιείς τόσο συχνά ΜΜΜ με ό, τι αυτό συνεπάγεται, είσαι περισσότερο αυτόνομη, δεν χρειάζεται να στηρίζεσαι σε άλλους οδηγούς κτλ.) 2. Μην ακούς ιστορίες τρόμου που περιλαμβάνουν νέους οδηγούς. Μην αφήσεις κάποιους να σε φοβίσουν προκειμένου να “αποδείξουν” πόσο καλοί οδηγοί είναι οι ίδιοι ή πόσο ζούγκλα είναι η Αθήνα ( ή η πόλη στην οποία μένεις) ή πόσο πιο ασφαλής θα είσαι αν πάψεις να οδηγείς.… Διαβάστε περισσότερα »
Βάλε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ Ν.
Επειδή αναφέρεις το «άχρηστη και ηλίθια», ακολούθησε τη συμβουλή της Φαίνιας.
Ομοιοπαθουσα, διπλωμα στα 27, τιμονι στα 38. Η δικη μου ψυχ μου βαζει ασκησουλες που βοηθανε.αποστασεις, παρκαρισμα, ανηφορες, επιπεδα στρες κτλ. Βεβαια, πανω που πηγα να ξεψαρωσω λιγο, μας παει καραντινα, οποτε με βλεπω να τις ξαναπιανω οταν με το καλο βγουμε απ αυτο