Πως να βοηθήσω τον φίλο μου που έχει κακοποιηθεί στο παρελθόν;

αποφάσισα να σου μιλήσω για ένα θέμα που αφορά κάποιο φίλο μου και τον όποιον αγαπώ πολύ. Είμαστε και δυο 31 ετών και εκείνος ξεκίνησε συνεδρίες με ψυχολόγο για πρώτη φορά, με σκοπό να χειριστεί το πρόβλημα του με το αλκοόλ. Μετά από πίεση της ψυχολόγου, ο φίλος μου της αποκάλυψε ότι όταν ήταν 6 χρόνων, κακοποιήθηκε από κάποιο συγγενικό πρόσωπο. Μετά από την παρότρυνση της, τη είπε στη μητέρα του, η οποία και έπαθε σοκ, καθώς δεν είχε ιδέα για το γεγονός. Λίγες μέρες μετά, ο φίλος μου τα αποκάλυψε όλα αυτα και σε μένα. Και από εκεί και πέρα, δεν ξαναείπε ποτε τίποτα. Ούτε και εγώ όμως έχω πει κάτι, γιατί όταν μου είχε μιλήσει για αυτό το γεγονός, ήταν μεθυσμένος και δεν ξέρω αν θυμάται ότι μου το είπε. Αν έχω καταλάβει καλά, η μητέρα του φίλου μου επίσης συμπεριφέρεται σαν να μη συνέβη ποτε αυτό το τραγικό γεγονός. Μετά από λίγες συνεδρίες κι επειδή τον είχε πιέσει να πει πράγματα που δεν ήθελε, ο φίλος μου σταμάτησε να πηγαίνει στην ψυχολόγο. Αυτό που θα ήθελα λοιπόν να ρωτήσω είναι αν πιστεύεις ότι μπορώ να κάνω κάτι για να τον βοηθήσω να νιώσει καλύτερα. Πέρα από το θέμα με το αλκοόλ, θέλω να προσθέσω ότι ο φίλος μου δεν είναι σταθερός συναισθηματικά. Το αναφέρω κι αυτό, γιατί θεωρώ ότι όλα αυτά τα προβλήματα είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους. Δεν ξέρω κατά ποσο μπορεί να τα λύσει μόνος του, παρά το γεγονός ότι είναι πολύ έξυπνος άνθρωπος. Του έχω προτείνει να ξαναπάει σε ψυχολόγο, ενδεχομένως σε κάποιον άλλον και είπε ότι κι εκείνος θέλει. Υπάρχει ελπίδα να ξεπεράσει το πρόβλημα του μέσα από τη θεραπεία; Του λέω να μην απογοητεύεται, ότι είναι μικρός κι έχει περιθώρια να αλλάξει τη ζωή του. Ισχύει όμως κάτι τέτοιο; Και κάτι ακόμα, αν το γνωρίζει κάποιος. Υπάρχει δυνατότητα να γίνει καταγγελία για την κακοποίηση που έγινε πριν από 25 χρόνια; Υπάρχει τρόπος να τιμωρηθεί αυτός που το έκανε; Αν συνέβαινε αυτό, θα ένιωθε καλύτερα ο φίλος μου; Ξέρω ότι εκείνος θα ένιωθε άβολα αν ήξερε ότι έγραψα εδώ την ιστορία του. Απλά αισθάνομαι ότι μόνο μιλώντας, μπορούμε να κάνουμε τα πράγματα να αλλάξουν. Ευχαριστώ που διαβάσατε την ερώτηση μου.  

Νομίζω ότι πέραν της οποιαδήποτε έρευνας που μπορώ να παραθέσω σχετικά με το τραύμα, και το πως αυτό εσωτερικεύεται, περισσότερο θα είχε νόημα να αφουγκραστούμε αυτό που συμβαίνει σήμερα στην κοινωνία μας και πως διαφορετικά θύματα αντιδρούν με διαφορετικό τρόπο. Θέλουν διαφορετικά πράγματα· ׄκάποιοι μπορούν να μιλήσουν για αυτό, κάποιοι δεν είναι τόσο έτοιμοι ακόμα – και αυτό θα πρέπει να το σεβαστούμε. Κάποιοι αναζητούν τον δρόμο της δικαιοσύνης, κάποιοι άλλοι δεν το αντέχουν αυτό- και αυτό θα πρέπει να το σεβαστούμε.  Το τραύμα λειτουργεί διαφορετικά στον καθένα, νομίζω αυτό είναι το σημαντικότερο και αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε. Το μόνο βέβαιο είναι ότι όταν κάποιος περιγράφει το τραύμα του, είναι σαν να το ξαναζεί, και δεν έχουν όλοι τις ίδιες άμυνες ώστε να μπουν σε αυτή τη διαδικασία. Ακόμα και αν κάποιος έχει αποσυσχετιστεί ψυχικά από το τραύμα του, μέσα στη διαδικασία της θεραπείας, θα έρθει ξανά κοντά σε αυτό που ακριβώς συνέβη και η ψυχική σύγκρουση θα είναι μεγάλη. 

Μόνο μέσα από τη θεραπεία και τον χρόνο θα μπορέσει ο φίλος σου να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του με τον αλκοολισμό, αλλά και το περιστατικό κακοποίησης που έχει βιώσει. Δεν έχεις άδικο ότι τα πράγμα αλλάζουν, αφού στην αρχή μιλήσουμε για αυτά, αλλά πρέπει να είναι κάποιος έτοιμος και να θέλει να μιλήσει. 

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News