in

Πως να εμπιστευτώ έναν επιστήμονα για αγχολυτικά;

Ερωτήσεις απαντημένες από την ψυχολόγο Φαίνια Ξανθοπουλίδου.

Είμαι 23 χρόνων και νιώθω την ανάγκη να πάρω αγχολυτικά. Έχω ταλαιπωρηθεί για χρόνια από το άγχος, η στήλη με βοήθησε να πάρω την απόφαση να δω εναν ειδικό ψυχικής υγείας, από τότε έχω κάνει τεράστιες προόδους, έχω δει τι μου προκαλούσε βάρος, έχω καταφέρει να αναγνωρίζω τον εαυτό μου και τις ανάγκες του και […] ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Είμαι 23 χρόνων και νιώθω την ανάγκη να πάρω αγχολυτικά. Έχω ταλαιπωρηθεί για χρόνια από το άγχος, η στήλη με βοήθησε να πάρω την απόφαση να δω εναν ειδικό ψυχικής υγείας, από τότε έχω κάνει τεράστιες προόδους, έχω δει τι μου προκαλούσε βάρος, έχω καταφέρει να αναγνωρίζω τον εαυτό μου και τις ανάγκες του και αν και δεν τον γνωρίζω ακόμα καλά, έμαθα τον τρόπο να τον προσεγγίζω. Σταμάτησα τις συνεδρίες από τότε που άρχισα να είμαι και πάλι φουλ λειτουργική. Έφτασα στο σημείο να μην έχω τίποτα να συζητήσω γιατί αυτά που με προβλημάτιζαν τα βόλεψα και ότι νέο προέκυπτε είχε και το κουράγιο, αλλά ήξερα πια και τον τρόπο να το προσεγγίσω. Έχει περάσει πολύς καιρός που έχω την αίσθηση ότι είμαι καλύτερα από ποτέ. Κατάλαβα όμως ότι δεν είναι παρά μία ψευδαίσθηση. Κι αυτό γιατί όποτε σκάει μια αναποδιά (οικονομική, υγείας, με αγαπημένο πρόσωπο) απλά δεν μπορώ να τη διαχειριστώ. Έρχομαι σε μια κατάσταση υστερίας, ξεσπάω παντού, φωνάζω, βρίζω, κλαίω, υποφέρω. Μέχρι να καταφέρω να απορροφηθώ από κάτι και είναι ζήτημα λίγων ωρών να γίνω πάλι λες και δεν συνέβη ποτέ τίποτα. Δεν νιώθω καν κάτι σαν μόνιμη σκιά ή βάρος, είμαι ζεν. Απλά έχω αυτά τα ακραία ξεσπάσματα. Επίσης, δεν μπορώ πια να λειτουργήσω καθόλου υπό συνθήκες πίεσης, πράγμα που δεν συνέβαινε παλιότερα, παρόλο που τότε ένιωθα μόνιμο άγχος και μόνιμο βάρος. Νομίζω πως αυτό χρειάζεται ψυχίατρο και φάρμακα. Δεν έχω κάτι να μιλήσω, δεν με απασχολεί πια τίποτα, το μόνο που με νοιάζει είναι να ζω κάπως ευχάριστα, όπως ζω άλλωστε και να είμαι λειτουργική και να πετυχαίνω τους στόχους μου. Για παράδειγμα, οι φρίκες που τρώω την ώρα που μπορεί να δίνω μάθημα στη σχολή είναι ακραίες και δεν μπορώ να αποδώσω καθόλου, ενώ οι γνώσεις μου είναι άριστες. Νομίζω πως τα χάπια θα ήταν λύση, αλλά πρέπει να ενημερωθώ και δεν ξέρω πως να εμπιστευτώ κάποιον επιστήμονα και πως να προσεγγίσω το θέμα.

Να συνεχίσεις τις συνεδρίες, γιατί προφανώς αν και βοηθήθηκες, δεν ολοκλήρωσες τη θεραπεία σου. Δεν είμαι καθόλου εναντίον των φαρμάκων, μπορεί εν τέλει κάποια στιγμή να χρειαστεί να πάρεις, και το τι είδους φάρμακο θα πάρεις θα είναι κάτι που θα επιλέξει ο ψυχίατρος που θα σου τα συνταγογράψει, σύμφωνα με το ιστορικό που θα του δώσεις.

Αν συνεχίσεις τη θεραπεία σου και δεις ότι τα προβλήματα που λες πως έχεις εμμένουν, τότε ζήτησε από τον ψυχολόγο σου να σου συστήσει ένα ψυχίατρο- όλοι συνήθως γνωρίζουν κάποιον που εμπιστεύονται- και συμβουλεύσου αυτόν. Σου εύχομαι να πάνε όλα καλά.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

0 Comments
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια