Αγαπητή Α, μπα, Καμιά φορά, νομίζω πως ο περίγυρος μου με περνάει για χάλι για πάτημα. Με μια άνεση και ευκολία να μου πουν αν κάνω κάτι λάθος δίχως δεύτερη σκέψη, ενώ έχω κι εγώ πολλά παράπονα, τα οποία σπάνια εκφράζω γιατί θεωρώ πως δεν είναι αρκετά σημαντικά για να χαλάσουν τη ζαχαρένια μας. Αλλά, το θέμα είναι πως εγώ δεν είμαι παθητικός χαρακτήρας και, ας το πω λίγο βάρια, δε γουστάρω να μου φέρονται έτσι αυτοί που θεωρώ φίλους μου. Πως μπορώ να διατηρήσω μια σωστή ισορροπία?
Μερσί.
Απλά την επόμενη φορά που θα το κάνουν πες τους ότι δεν σου αρέσει αυτό. Αν το ξανακάνουν, πες το και πάλι. Μέχρι να δεις διαφορά. Πολλές φορές φοβόμαστε να εκφράσουμε τα συναισθήματα μας στους φίλους μας, για να μην μας πουν ευαίσθητους, υπερβολικούς ή για να μην μας χλευάσουν.
Τώρα για να μην φτάνουμε στο άλλο άκρο, καμιά φορά είναι σημαντικό να μας λένε οι φίλοι μας που κάνουμε λάθος και αντίστοιχα να λέμε και εμείς με τη σειρά μας για αυτούς, όταν αυτό φυσικά γίνεται με σεβασμό στον άλλον και όχι για να παραστήσουμε τον έξυπνο. Νομίζω αν ήμουν στη θέση σου, θα ζύγισα τις καταστάσεις κάθε φορά. Γιατί μου λέει αυτό που μου λέει ο φίλος μου; Θέλει να με προστατέψει, να με συμβουλέψει ή απλά θέλει να παραστήσει τον έξυπνο χωρίς κανένα ουσιαστικό όφελος για μένα; Και θα αντιδρούσα ανάλογα με την απάντηση που θα έδινα στον εαυτό μου.
Το πιο σημαντικό είναι να μην φοβάσαι να εκφράσεις τα συναισθήματα σου. Οι άνθρωποι που δεν θα δείξουν σεβασμό στο συναίσθημα που εκφράζουμε δεν είναι πραγματικοί φίλοι μας και εκ του αποτελέσματος θα έπρεπε είτε να τους δίνουμε λιγότερο σημασία- και αυτό πίστεψε με φαίνεται στη συμπεριφορά μας και βάζει μαγικά και αυτόματα όρια- είτε να μην τους κάνουμε καν παρέα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News