Δεν ξέρω πως θα ήμουν για εσένα η ιδανική κόρη. Αναμφίβολα εσύ πάντως δεν είσαι ο ιδανικός πατέρας για εμένα. Σε μια προσπάθεια να μεταφράσω την αγάπη σου για εμένα, θα έλεγα πως στηρίζεται σε διάφορους υποχείριους τρόπους να με στρέψεις ενάντια στους ανθρώπους που αγαπώ. Θα έλεγα πως η αγάπη σου προβλήθηκε μέσα από το μίσος σου για τον εαυτό σου μεταδίδοντας για αρκετό αμφιβολίες για τον εαυτό μου. Στην ηλικία των 11 θυμάμαι που με είδες να κάθομαι με ένα αγόρι στο παγκάκι. Ήσουν μεθυσμένος και μου φώναζες να μπω αμέσως στο αμάξι. Θυμάμαι να φωνάζεις από το σαλόνι ότι είμαι πουτάνα και να κλαίω κάτω από το γραφείο μου. Στην ηλικία των 14 που είχατε χωρίσει με τη μητέρα μου σε είχα επισκεφτεί στο μαγαζί σου να δώ πως τα πας…Θυμάμαι τότε που μου είπες ότι η μητέρα μου όταν ήμουν μικρή ήθελε να με ρίξει. Ζούσα για περίπου δυο μήνες με αυτή την αμφιβολία μέχρι που το μοιράστηκα με την μητέρα μου. Σε πήρε τηλέφωνο με ανοιχτή ακρόαση και τότε κατάλαβα τι άνθρωπος είσαι. Για αρκετό καιρό μου παρουσίαζες τον εαυτό σου ως θύμα που ήταν ακόμα ερωτευμένος με την μητέρα μου. Θυμάμαι να την μειώνεις επί χρόνια εις βάρος των δικών ανασφαλειών. Θυμάμαι να την ζηλέυεις για το παραμικρό. Μπαμπά είσαι μισογύνης. Δεν σε ενδιαφέρει η ευημερία των παιδιών σου αλλά η δική σου. Δεν μας ένοιαξε τόσο η απουσία σου από την ανατροφή μας όσο μας πείραζαν τα επιπρόσθετα χρέη που ερχόταν σε εμάς για λογαριασμό σου. Ερχόμενη λοιπόν στο σήμερα,σε έχω αποδομήσει και έχω προχωρήσει μπροστά. Δεν αισθάνομαι θυμό απέναντι σου. Δεν σου αξίζει όμως ο τίτλος του πατέρα. Έχεις σταματήσει να είσαι πατέρας μου πολλά χρόνια πριν.
Λίγο αργότερα με πήρε τηλέφωνο η αδελφή μου να μου πει πως επικοινώνησε με τον πατέρα μου και τα λόγια του ήταν: η μάνα σου είναι μεγάλη καριολ@, αμα την πετύχω πουθενά θα την σκοτώσω.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μια αγκαλιά σε όλες εμάς που οι πατεράδες μας δεν αξίζουν τον τίτλο του πατέρα.
:'(
Εγώ του έχω δώσει άλλο τίτλο,αυτό του σπερματοδότη. Γιατί το γενετικό υλικό δε φτάνει για να λέγεσαι πατέρας.
Συμφωνό απόλυτα.
Αχ αυτο το κειμενο πως ηρθε την καταλληλη στιγμη… Γραφουσα , λυπαμαι που μεγαλωσες με εναν τετοιο πατερα. Λυπαμαι που ξερω ή διαβαζω ιστοριες για τραγικους πατεραδες. Λυπαμαι που εχω και εγω εναν κακό ανθρωπο για γονιο. Μεγαλωσα με εναν πατερα να τα σπαει, να λεει τη μανα μου πουτ@ν@ , να ευχεται ψοφους στην οικογενεια τους. Μια μανα που ακομη δουλευει σαν το χαζο Γαιδουρι και μπορει να μην παρει ικανοπιητικη συνταξη γιατι πληρωνει τα δικα του αντι για τα δικα της, καθως τη θεωρει υπαιτια . Που δεν ηταν πουθενα υπαιτια , που μεταξυ μας δινει μεσα στο… Διαβάστε περισσότερα »
Μπαμ σα χαστούκι ήρθε το κείμενό σου. Σου στέλνω τον απεριόριστο θαυμασμό μου για τη δύναμή σου να αναγνωρίσεις και να προχωρήσεις. Και μια αγκαλιά.
Νιώθω πολύ καλά,
που έχουν και άλλα άτομα πρόσβαση στις σκέψεις μου.
Αγάπη για τα σχόλια.
Και νιώθω πολύ καλά γιατί άλλα κορίτσια δυστυχώς έχουν περάσει πολύ χειρότερα από ότι πρόλαβα να περάσω εγώ με τον πατέρα μου και αξίζει στις περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας να απομυθοποιηθεί επιτέλους η ιερή εικόνα του πατέρα.
Νιώθω υπέροχα γιατί την ώρα που μίλαγα με την αδερφή μου που γύρισε με τη μαμά μου από το αστυνομικό τμήμα (από την απόφασή της να κινηθεί νομικά)το είδα δημοσιευμένο και τους το έστειλα.
Μια τεράστια αγκαλιά σε όλες.
Στους μισογύνηδες πάντα οι γυναίκες φταίνε για τα πάντα. Η μαμά σας φταίει που τον χώρισε και γι’ αυτό προσπαθούσε να σας επηρρεάσει αρνητικά και να σας την “ξεφτίσει”. Μια μεγάλη αγκαλιά κι αν μπορείτε να μην του μιλάτε και καθόλου, θα είστε πιο ήρεμες.
Αγαπητή γράφουσα, εδώ ομοιοπαθής δυστυχώς. Μου πήρε πολλά χρόνια ψυχοθεραπείας για να καταλάβω ότι δεν είναι κακό να μην θέλω να έχω σχέση μαζί του. Τελικά το κατάφερα και από τότε που τον έχω ξεκοψει νιώθω άλλος άνθρωπος,σαν ένα τεράστιο βάρος να έφυγε από πάνω μου. Δεν χρειαζόμαστε τέτοιους ανθρώπους στη ζωή μας. Προσωπικά είμαι ευγνώμον που δεν θα γνωρίσει ποτέ τον μελλοντικό μου σύζυγο και αν κάνω παιδιά. Μακριά και ούτε καν αγαπημένοι.
Υπήρξα θύμα ενδοοικογενειακής βίας για 16 χρόνια ως ανήλικη χωρίς υποστήριξη από τη μητέρα ή άλλο πρόσωπο στο συγγενικό ή φιλικό περιβάλλον σε μια εποχή που δεν υπήρχαν δομές, όπως το χαμόγελο του παιδιού. Η προσωπική μου επιλογή ήταν να το επεξεργαστώ και να συγχωρήσω. Δεν θα κατάφερνα να προχωρήσω, αν κρατούσα θυμό και πικρία μέσα μου. Δεν λέω ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος για όλους. Ήταν αυτό που μπόρεσα να κάνω εγώ, το όριο της δικής μου αντοχής.
Μια μεγάλη αγκαλιά και σε εσένα, Lou 😢❤
Η συγχώρεση μάς ελευθερώνει και μπράβο για τη δύναμη που βρήκες.
Αυτή η αποδόμηση του πατέρα και των γονιών γενικότερα μπορεί να γίνεται ασυνείδητα και σταδιακά.Οταν γίνει και το τελευταίο περιστατικό και ολοκληρωθεί η διαδικασία παθαίνεις ένα σοκ… Προφανώς δεν πέρασα αυτά που γράφει η γράφουσα, αλλά η συνολική πορεία με τον πατέρα μου, ακόμα και μέχρι σήμερα είναι άσχημη. Μειώνει συνέχεια τη μητέρα μου, μια διαρκής υποτίμηση όλης της οικογένειας, και εμένα επίσης και ας μην τολμάει να το κάνει μπροστά μου, ρατσισμός και αλλά πολλά αρνητικά. Γενικά πιστεύω ότι δεν είναι κακός άνθρωπος (ή έτσι νομίζω), αλλά σίγουρα έχω μηδενική εκτίμηση για αυτόν. Υπήρχε μια ελάχιστη ελπίδα, μέχρι την… Διαβάστε περισσότερα »
Σφιχτή αγκαλιά, θαυμασμός. Για το βίωμα, αλλά και για τη δύναμη να το μοιραστείς/είτε, λοιπ@ σχολιαστ@. Και τεράστιο ευχαριστώ που μας κάνετε κοινωνούς συναισθημάτων, είναι κάτι παραπάνω από πολύτιμο.
Τον βρίζουν; Η νιώθουν κι ενοχές από πανω, γιατί “έδωσαν δικαιώματα”;
Και βιασμού επίσης. Αναρωτιέμαι πώς το διαχειρίζεσαι αυτό, να αγαπάς κάποιον και να ανακαλύψεις ότι είναι βιαστής. Με πιάνει τρόμος μόνο στην ιδέα.
Και πώς μπορεί να γίνει αυτό από τη μια μέρα στην άλλη; Πατάς ένα κουμπί; Σκεφτόμουν πολύ πέρυσι το καλοκαίρι τη σύζυγο του 29χρονου στην Κρήτη που βίασε και σκότωσε μία γυναίκα, που θα μπορούσε να είναι η γιαγιά του. Η συζυγός του λογικά είναι και αυτή κάπου στα 20 και έχουν και δύο παιδάκια… Αν δεν είχε καταλάβει τίποτα, πώς να διαχειριστεί αυτήν την πληροφορία;