Οι αδερφές μου καταδικάστηκαν ισόβια ενώ ο θάνατος κυκλοφορεί ελεύθερος έξω

Οι αδερφές μου καταδικάστηκαν ισόβια ενώ ο θάνατος κυκλοφορεί ελεύθερος έξω. Για τις αδερφές μου δεν θα υπάρξει χάρη μήτε ακρόαση της τελευταίας αγωνίας όσο μιλάμε για κείνες με ονόματα στατιστικά στοιχεία. Οι αδερφές μου μένουν ξύπνιες στις κάσες τους στο τελευταίο τους ένδυμα, αν είχαν τύχη-κι αν είχαν τύχη να ταφούν αντί να κοιμούνται στο χαντάκι ή στη θάλασσα.

Οι αδερφές μου είναι μικρές, στα σκλαβοπάζαρα προϊόντα του ανταλλακτικού εμπορίου της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Είναι μεγαλύτερες, οι μανάδες σου, οι γιαγιάδες σου τόσο καρτερικές κι υπομονετικές συμπονετικές, τρυφερές αμίλητες από επιλογή ανάμεσα στην κόλαση και μια σχεδόν ζωή, κουτσουρεμένη. Στις αδερφές μου ο πατέρας είπε, μη μιλήσεις θα ντροπιαστείς και θα ντροπιαστούμε όλοι κι ο Δικαστής ήταν αμερόληπτος κι οι λεπτομέρειες που κυκλοφόρησαν κανιβάλισαν τα κορμιά τους στον Τύπο μα δεν εξαγόρασαν την ποινή της δουλείαςτης σωματεμπορίας, της ταπείνωσης, της φρίκης την ποινή που γλίτωσες με τα τσαλακωμένα χαρτονομίσματα καρπός μιας βρώμικης δουλειάς, μιας βρώμικης ύπαρξης.

Οι αδερφές μου είναι οι ανειδίκευτες εργάτριες στιβαγμένες σαν ποντίκια στα υπόγεια, οι αδερφές μου είναι οι ανηψιές που κλειδώνουν την πόρτα τους, οι οικογενειακές φίλες που στριμώχτηκαν σε μια επίσκεψη, οι μαθήτριες που κρατήθηκαν μόνες μετά το διάλειμμα, οι φοιτήτριες που δεν γυρνάνε πια από Εκείνο το Δρόμο, που έφτασαν σπίτι και πήγαν κατευθείαν στο δωμάτιο για να μη στεναχωρήσουν, να μη γίνουν φασαρίες σπίτι, που νιώθοντας ένα χέρι να ψάχνει κάτω από τη φούστα τους φοβήθηκαν να στριγγλίσουν και σώπασαν και χειρότερα, σωπαίνουν ακόμα και χείριστα, δε σώπασαν μα δεν ακούστηκανκαι το μόνο που τις κάνει αδερφές μου -δεν θα μπορούσε να είναι η συλλογική οδύνη, δεν θα τολμούσα να προσποιηθώ πως φαντάζομαι -είναι πως εντελώς τυχαία δεν πήρα μια από τις θέσεις τους στο φτηνό λεωφορείο της στερνής διαδρομής που κοστίζει όσο ένας καλός συνήγορος.

ΜΜ. Ζ

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News