Ο πατέρας μου παρουσιάζει εκρήξεις θυμού λόγω σακχαρώδους διαβήτη, τι θα μπορούσε να κάνει;

Καλησπέρα Λένα και σε όλη την υπόλοιπη Αμποπαρέα. Η ερώτησή μου πιθανότατα να απευθύνεται στη Φαίνια. Ο πατέρας μου πάσχει έχω και δέκα χρόνια περίπου από σακχαρώδη διαβήτη ο οποίος είναι κατά κύριο λόγο ρυθμισμένος και μέχρι σήμερα δεν έχει χρειαστεί ινσουλίνη. Τον τελευταίο χρόνο περίπου παρατηρώ σχετικά συχνά τρομερές εκρήξεις θυμού κυρίως προς τη μητέρα μου, λίγες φορές σε συζητήσεις με τρίτους και σχεδόν ποτέ σε εμάς και στα εγγόνια του. Γίνεται φοβερά οξύθυμος στα επεισόδια αυτά. Ήταν ένας αρκετά ήρεμος άνθρωπος που τύχαινε να υψώνει τη φωνή του πέντε φορές το χρόνο κυρίως για να μας βάλει σε τάξη όταν ήμασταν παιδιά. Γινόταν κάπως απότομος αλλά όχι και όπως είναι σήμερα. Είναι στα 68 αν έχει κάποια σημασία. Σε συζητήσεις που έχω κάνει μαζί του, θεωρεί ότι όλο αυτό είναι αποτέλεσμα του διαβήτη και ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να το ελέγξει. Από όσο έχω διαβάσει όντως ο χρόνιος διαβήτης μπορεί να προκαλέσει εξάρσεις θυμού ή νευρική συμπεριφορά. Δεν έχει μπει στον κόπο να ζητήσει μια συγνώμη βέβαια από τη μητέρα μου ούτε μια φορά αλλά αυτό μάλλον είναι άλλη συζήτηση. Σε ένα σημερινό επεισόδιο που ήμουν μπροστά, παρατήρησα πόσο τρομοκρατήθηκε η μητέρα μου με τις φωνές του και συνειδητοποίησα ότι πρέπει κάτι να γίνει αλλά δεν ξέρω τι. Θέλω να του συζητήσω το θέμα ξανά αλλά δεν ξέρω τι να του προτείνω. Μόλις του μιλάω για αυτό μαζεύεται και κλείνεται στον εαυτό του. Υπάρχουν ειδικευμένοι ψυχολόγοι υγείας που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη διαχείριση του θυμού του; Ή κάποια άλλη πρόταση ή παρατήρηση που να μπορούσε να βοηθήσει; Υ.Γ. το ότι έχει αλλάξει και δεν ήταν έτσι είναι και παρατήρηση της ίδιας της μητέρας μου κι όχι εξιδανικευμένη εικόνα που είχα εγώ μικρότερη

Πριν καταφύγει σε ψυχοθεραπεία, θεωρώ πως θα έπρεπε να αντιμετωπίσει το ζήτημα συνεργατικά, καταλήγοντας στο τέλος ίσως σε κάποιον ψυχολόγο υγείας. Εννοώ πως πρέπει πρώτα να εξετάσει το ζήτημα του παθολογικά, να δει αν υπάρχουν περαιτέρω περιθώρια ρύθμισης του διαβήτη και έπειτα είτε να επισκεφτεί κάποιον ψυχίατρο όπου σε συνεργασία με τον παθολόγο θα αντιμετωπίσουν το ζήτημα φαρμακευτικά (αν για οποιοδήποτε λόγο αυτή η λύση για παράδειγμα του φαίνεται πιο άμεση, πιο προτιμητέα) είτε να επισκεφτεί όπως λες κάποιον ψυχολόγο υγείας ώστε με τη βοήθεια του να ρυθμίσει τις συναισθηματικές του μεταπτώσεις. 

Στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετοί ψυχολόγοι υγείας, κάτοχοι μεταπτυχιακών από δημόσια ή ιδιωτικά πανεπιστήμια. 

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News