Καταρχήν, εύχομαι δύναμη και υπομονή σε όλες, αυτή την δύσκολη περίοδο της καραντίνας. Πριν λίγο, παρακολούθησα ένα live webcast με θέμα την “τολμηρή ηγεσία” (bold leadership).
To webcast παρουσιαζόταν από δύο άνδρες-στελέχη μιας αμερικάνικης συμβουλευτικής εταιρείας που παρέχει σχετικό πρόγραμμα εκπαίδευσης και μεθοδολογία αξιολόγησης. Η εταιρεία, λοιπόν, προκειμένου να ορίσει και να μετρήσει την “τολμηρή ηγεσία” έκανε στατιστική έρευνα σε managers επιχειρήσεων. Ένα από τα αποτελέσματα της έρευνας ήταν ότι ποσοστιαία οι γυναίκες managers είναι πιο τολμηρές από τους άνδρες. Όταν παρουσίαζαν το αποτέλεσμα αυτό-που προήλθε από έρευνα της ίδιας της εταιρίας τους- σχεδόν το αμφισβήτησαν. Τους φάνηκε πολύ αστείο και γέλασαν, σχολίασαν την φωτογραφία που οι ίδιοι είχαν βάλει στο ppt τους και έδειχνε μια μικροκαμωμένη-αδύναμη κατά την γνώμη τους- γυναίκα, ο ένας είπε ότι ξανα-επεξεργάστηκαν τα δεδομένα για να επιβεβαιώσουν το αποτέλεσμα, χρησιμοποίησαν την φράση-μου εντυπώθηκε από την έκπληξη- I can’t ignore that…
Το έβλεπαν και δεν το πίστευαν. Στο chat της εφαρμογής τους έγραψα ότι δεν καταλαβαίνω που είναι το αστείο και ότι απλώς το αποτέλεσμα είναι αντίθετο με το στερεότυπο για τις γυναίκες. Ο ένας μου απάντησε ότι συμφωνεί μαζί μου. Τουλάχιστον, στο τέλος που έλεγαν τι μπορεί να κάνει ένας manager για να γίνει πιο bold o ένας είπε αν με ρωτούσε ο εγγονός μου και συμπλήρωσε ή η εγγονή μου θα την συμβούλευα να κάνει αυτό κτλ.