Είμαι στο γυμναστήριο και όπως κάθε φορά κάνω την προπόνηση μου. Μεσήλικας γυμναστής που βαριέται τη ζωή του (είναι δημοτικό το γυμναστήριο) πιάνει κουβέντα με τους θαμώνες. Αφού έχει τελειώσει τις τυπικές χαιρετούρες κι με εμένα επιστρέφει για να μου πει με ύφος: “Τι έπαθες σήμερα και ξεβρακώθηκες;”
“Τι εννοείς; Ένα αμάνικο φοράω όπως πάντα. Ζεσταίνομαι” απαντώ νομίζοντας το βούρλο ότι σχολιάζει το γεγονός ότι αν και είχε κρύο εγώ είχα έξω τα μπράτσα. Αλλά το διευκρίνησε ευτυχώς διαλύοντας κάθε αμφιβολία “Α εδώ έχει άντρες κάτσε καλά δε μπορεί να κοιτάνε εσένα δε θα συγκεντρώνονται”
Έριξα ένα περιφρονητικό βλέμμα κι έβαλα ακουστικά. Θα θελα να γίνω δυσάρεστη αλλά το εκείνη την ώρα δε μου βγήκε κάτι άλλο. Ωστόσο είμαι πολύ ευχαριστημένη γιατί α) αν δεν υπήρχε αυτή η κοινότητα ίσως και για μια στιγμή να αμφέβαλλα και να ένιωθα άσχημα για το ντύσιμο μου και β) πλέον έχω σκεφτεί μια κατάλληλη απάντηση για την επόμενη φορά που θα εκφέρει την αποψάρα του.
Για την ιστορία στο γυμναστήριο ντύνομαι πάντα με το ίδιο στυλ: κολάν, αθλητικό σουτιέν και φανελάκι αμάνικο. Ο τύπος με βλέπει 2 μήνες σχεδόν κάθε μέρα, χτες απλά το φανελάκι ήταν κόκκινο και όχι σκουρόχρωμο ως συνήθως! Το γεγονός βέβαια ότι λίγο παραδίπλα γυμνάζονται άντρες που το αμάνικο φτάνει ως τη θηλή εμένα δε πρέπει να με προκαλεί γιατί ως γνωστόν εμείς υπάρχουμε για να ικανοποιούμε ΠΡΩΤΑ τα ανδρικά βλέμματα αλλά όλα κι όλα, όχι και στην προπόνηση!
Ο άνθρωπος αυτός μετά λύπης μου έμαθα ότι προπονεί γυναικείες ομάδες.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Το λες και γλοιώδες υπόγειο πέσιμο πάντως. Just saying.
Αν δεν σου είπε επιπλέον το “εγώ για σένα το λέω, για το καλό σου” δεν πιάνει μπάζα ο κυριουλης. Απογοήτευση…