1ο χτύπημα. Πηγαίνω την κόρη μου στο προνήπιο το πρωί και αρχίζει η μικρή μία συζήτηση ότι της αρέσει πολύ που θα πάρει δώρα στα γενέθλιά της. Βρήκα και εγώ την ευκαιρία να πω ότι είμαστε τυχεροί που δουλεύει η μαμά (γενικά δουλεύουμε πολύ στο σπίτι ότι οι γυναίκες εργάζονται, είναι ικανές για τα πάντα κτλ) και ο μπαμπάς και μπορούμε να παίρνουμε δώρα σε εμάς και σε φίλους μας. Και ακολουθεί ο διάλογος – Μαμά, στο τάδε κοριτσάκι (ηλικία 3 ετών) δεν χρειάζεται να της πάρουμε δώρο. Ο μπαμπάς της έχει πολλά λεφτά και της παίρνει πολλά δώρα. – Αγάπη μου ποιος τα λέει αυτά; – Η ίδια. Της είπε ο μπαμπάς της να μην στενοχωριέται γιατί θα της παίρνει πάντα τα περισσότερα παιχνίδια. Δεν σαστίζω γενικά, αλλά αυτό με σόκαρε. Ο μπαμπάς αγοράζει, επίδειξη πλούτου, γαλούχιση του κοριτσιού σε τόσο τρυφερή ηλικία ότι σημασία έχουν τα παιχνίδια που για πάντα της παρέχει ο μπαμπάς. Το παιδί έχει και τους δύο γονείς αν αναρωτιέστε πού είναι η μαμά. 2ο χτύπημα.
Παιδικό πάρτι όπου δύο μαμάδες λέγανε χασκογελώντας τι τραβάνε που οι κόρες τους τους ψήνουν το ψάρι στα χείλη κάθε πρωί για το τι θα φορέσουν και “τα άτιμα γυναίκες από μικρά”. Αντιλαμβάνομαι ότι η καθημερινή περιβολή των 4χρονων είναι φόρεμα/δαχτυλίδια/βραχιόλια/τιάρα(!). Δεν μίλησα, οκ μπορεί κάποιος παππούς/γιαγιά να τα πήρε δώρο και δεν είναι εύκολο να τα εξαφανίσεις για να μην δημιουργηθεί διπλωματικό επεισόδιο. Όμως εκεί ήρθε η χαριστική βολή, όταν άκουσα να λένε “Έκανα συμφωνία να ξυπνάει στην ώρα της για να της βάφω τα νύχια το πρωί πριν πάει σχολείο”. Γελάκια και καμάρι.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Σοκ και δέος… Η ανίψια μου 7 χρονών το μόνο που ήθελε για δώρο τώρα τα Χριστούγεννα ήταν μανό, κασετίνα μακιγιάζ και ρούχα, τσάντας με animal print…
Ξεκινάνε από πολύ νωρίς τα παιδιά να αγκαλιάζουν τα στερεότυπα και τον διαχωρισμό «αγορίστικο» και «κοριτσίστικα» παιχνίδια και χρώματα και το βλέπω δυστυχώς και με το γιο μου που είναι πέντε και κάνει δηλώσεις: «το ροζ είναι κοριτσίστικο». Όσο κι αν λέω εγώ ότι ακόμα και ο πατέρας του φοράει ροζ πουκάμισο αυτός έχει κολλήσει…
Πω, πω ακριβώς την ίδια συζήτηση είχα με τον 5χρονο γιο μου.Και το επιχείρημα ότι και ο μπαμπάς έχει ροζ πουκάμισο δεν τον έπεισε.
Έχω δει animal print μέχρι και σε φορεματάκια για παιδάκια 2 χρόνων. Δεν υπάρχει πιο κιτς πράγμα
Ας με καθησυχάσει κάποιος ότι δεν είναι όλες οι μαμαδοπαρεες έτσι. Η μικρή μου θα πάει σε 2 χρόνια παιδικό αλλά με έπιασε ένας τρόμος
Όχι δεν είναι όλες έτσι. Αλλά νομίζω ότι οι περισσότερες ειναι έτσι. Μέχρι και 5χρονη έχω δει βαμμενη με ρουζ και σκια σε γιορτή. Σε μας και στον παιδικό και στο νηπιαγωγείο, οι δασκάλες μας είχαν πει ξεκάθαρα τα παιδιά να φοράνε μόνο φόρμες για να μπορούν να τρέχουν και να παίζουν ελεύθερα. Και από αυτά που έχω δει τηρειται.
abandon all hope
Δεν ξέρω, μακάρι να ήταν τόσο απλό. Εγώ βλέπω ότι τα παιδιά έχουν πολλές προσλαμβάνουσες εκτός από το σπίτι. Εμένα οι γιοί μου είναι στον παιδικό από 10 μηνών 8 με 16 κάθε μέρα! Παίρνουν κι από εκεί αξίες και ιδέες. Επίσης έχω ακουσει κοριτσάκια που είναι 5 χρονων να λένε σε άλλο κοριτσάκι: α, εσυ δεν θα παίξεις μαζί μας σήμερα γιατί φοράς παντελόνι. Αυτό το περιστατικό το ανέφερα στους νηπιαγωγούς και προσπαθούν να πατάξουν αυτές τις συμπεριφορές. Αλλά δεν είναι πανταχού παρόντες οι νηπιαγωγοί να ακούνε κάθε ψίθυρο…
Εντωμεταξυ αυτές οι μαμαδες δεν συνειδητοποιουν ότι, κατά το μεγαλύτερο βαθμό, ευθύνονται για την συμπεριφορά των κοριτσιών τους. Μια συναδελφος μου έλεγε ότι απο την εποχή του παιδικου συνήθιζε να ετοιμάζει τα ρούχα μαζί με την κόρη της αποβραδις για να ταιριάζουν καλσόν, κοκκαλακια, βραχιόλια κτλ. Και ότι είχε κουραστεί μετά από ενα σημείο. Όμως το παιδί αυτό έμαθε ως σημαντικό και αυτό ζητούσε στη συνέχεια.
Επηρεάζονται πάρα πολύ το ένα από το άλλο, από το τι θα πει μια άκυρη μαμά σε μια άκυρη στιγμή, από το τι θα πει μια νηπιαγωγός. Εγώ γενικά πάω στη δουλειά σαν το λέτσο, και βάφομαι μόνο όταν πρέπει να πάω σε πελάτη. Η κόρη μου λατρεύει τις φούστες με τούλι και θα ήθελε πολύ να βάφεται. Κι ας έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου εμένα ότι η ομορφιά είναι μέσα μας. Κι ας μη με βλέπει γενικά να βάφομαι, και σίγουρα δεν κυκλοφορώ σαν την πριγκηπισσα. Και ταυτόχρονα ακούει Clutch και κάνει headbanging με Iron Maiden. Γιατί μπορεί! Αποφάσισα… Διαβάστε περισσότερα »
Άμα ακούει Clutch είναι σε πολύ καλό δρόμο : )
Ναι το να βλεπεις τα παιδια σου να μεγαλωνουν ειναι ενα καλο sanity check (σορρυ δεν υπαρχει Ελληνικος ορος γι’αυτο) για ολες τις θεωριες που μαθαινεις απο μικρος. Αυτο που μου κανει εντυπωση ειναι οτι ενω μαθαιναμε οτι τα κοινωνικα στερεοτυπα ειναι κατι που επιβαλλει η κοινωνια για τους ευνοητους λογους, κανεiς δεν μας ειχε προειδοποιησει για την τεραστια αναγκη που αισθανονται τα ιδια τα παιδα να υιοθετουν αυτα τα στερεοτυπα. Μιλαμε για αυτιστικο κολλημα. Και ενω καθε αλλο παρα συμπαθεια τρεφω για τον συγχρονο φεμινισμο (αναφερομαι σε ολο αυτον τον νεομαρξιστικο inter-sectional αχταρμα οχι τον κανονικο αγωνα για ισες… Διαβάστε περισσότερα »
Σχετικο αρθρο απ’τον σημερινο Γκαρντιαν απο μετανιωμενη πρωην:
https://www.theguardian.com/commentisfree/2019/dec/30/i-thought-to-raise-a-feminist-daughter-i-needed-to-raise-a-tomboy-but-now-we-both-love-frozen