Δουλεύω σε ένα μαγαζί πωλήτρια, είναι μια δουλεια με τα καλά και τα κακά της και σου δίνει την ευκαιρία να γνωρίσεις έστω και στιγμιαία πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους.
Σήμερα ήρθε μια κυρία με τα δύο εγγονάκια της, η πρώτη ερώτηση που μου κανε ήταν έχετε παιχνίδια για κοριτσάκια; Σάστησα για ένα δευτερόλεπτο για την ερώτηση, αλλά πριν προλάβω να πω κάτι είχε σπρώξει είδα το αγοράκι της στον τοίχο με τα αυτοκινητάκια και του έλεγε “έσυ κοίτα εδώ τα αυτοκινητάκια πιο θέλεις και η κυρία θα μας βοηθήσει να βρούμε ένα κοριτσίστικο παιχνίδι για την αδερφή σου”.
Είχα σαστήσει τόσο πολύ που ανέλαβε μια άλλη κοπέλα να τους εξυπηρετήσει και εγώ σηκώθηκα και έφυγα είναι μια αλήθεια γιατί δεν μπορούσα να ξεκολλήσω την έκφραση ενόχλησης και εκνευρισμού από το πρόσωπο μου. Νομίζω μου έκανε εντύπωση το πόσο έντονα το έκανε, πόσο τόνιζε το ΚΟΡΙΤΣΙΣΤΙΚΑ σε ένα κοριτσάκι ούτε 5 ετών, αλλά και το αγορίστικα σε ένα αγοράκι 3-4 που δεν του έδωσε χρόνο ούτε καν να κοιτάξει τις υπόλοιπες επιλογές του παρά τον κόλλησε κατευθείαν σε έναν τοίχο και του είπε εδώ! Μη δει το παιδί κανα λούτρινο και μας βγει ντιντης.
Επειδή θέλω όμως να κλείνω πάντα (ή έστω όποτε μπορώ) με μια χαρούμενη νότα δεν μπορώ να μην συγχαρώ και τον γλυκήτατο μπαμπάκα που ήρθε μετά και μου έφτιαξε το κέφι! Είναι ένας κύριος από την Τουρκία και το κοριτσάκι του (3-4 νομίζω) είχε ερωτευτεί από την προηγούμενη φορά ένα αυτοκινητάκι. Μπήκαν μέσα μόνο για αυτό, της το πήρε αμέσως και εκείνη το είχε πάρει αγκαλιά και το έσφιγγε και χαμογέλαγε με όλη της την δύναμη. Και εκείνος της έλεγε πόσο ωραίο είναι και οτι θα πάνε σπίτι κατευθείαν να το δοκιμάσουν και να παίξουν. Και ήταν και οι δυο τόσο χαρούμενοι που χαιρόσουν να τους βλέπεις!
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Φυσικά και είναι άσχημο αυτό που έκανε η κυρία. Όμως δεν καταλαβαίνω γιατί σαστισες σε σημείο να μην μπορείς να εργαστείς και να διαχειριστείς τον πελάτη. Η κυρία εχει εγγονακια αρα ειναι 60 περιπου. Δεν είναι αναμενόμενο;
Συμφωνώ μαζί σου, αλλά αυτή ήταν η αντίδραση μου και δεν γίνεται να αλλάξει. Επίσης αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση, όπως έγραψα και παραπάνω, ήταν ο τρόπος που προσπαθούσε να το επιβάλλει στο παιδιά. Ναι ήταν γιαγία, κοντά στα 60 όπως λες, αλλά υπάρχουν και γιαγιάδες ακόμα μεγαλύτερης ηλικίας που δεν συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο μέσα και έξω απο το μαγαζί. Το να βλέπω τα παιδιά να θέλουν να κοιτάξουν και να δοκιμάσουν άλλα παιχνίδια αλλά να μην έχουν την δυνατότητα ούτε απλά να κοιτάξουν (γιατί κάθε φορά που κοίταγαν αλλού ή έλεγαν κάτι του τύπου α το… Διαβάστε περισσότερα »
Γιατί είναι αναμενόμενο;
Οταν τουλάχιστον το 80% των ατόμων της ίδιας ηλικίας συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο και έχει παρόμοιες απόψεις, ε το λες και αναμενόμενο. Δεν είναι δικαιολογία, είναι η πραγματικότητα. Και είναι διαφορετικό το να θέλω να αλλάξω τα πράγματα κάνοντας εγώ διάφορες επιλογές και έχοντας μια συγκεκριμένη στάση στη ζωή μου και διαφορετικό να δημιουργήσω πρόβλημα στη δουλειά μου και να μην μπορώ να διαχειριστώ καταστάσεις. Λεει οτι την ανέλαβε τη γιαγιά άλλη υπάλληλος γιατί η κοπέλα δεν μπορούσε, δηλαδή αν άκουγε κάτι ακόμα πιο ακραίο τι θα έκανε;;; Δεν λέω οτι έχει άδικο, αλλά μην κάνουμε και κακό στον… Διαβάστε περισσότερα »
‘Οχι και αναμενόμενο. Εγώ που κοντεύω τα 60 ουδέποτε σκέφτηκα να διαχωρίσω τα παιχνίδια των παιδιών. Είναι καθαρά θέμα νοοτροπίας.
Γιατί δυστυχώς δεν είσαι ο κανόνας
Οσο χρονών και να είμαστε δεν θα επρεπε να θεωρουμε τον εαυτό μας εκπρόσωπο των συνομηλίκων μας.
Φυσικά και είναι αναμενόμενο! Ναι προφανώς υπάρχουν γιαγιάδες και μεγαλύτερης ηλικίας που δε σκέφτονται έτσι, και μπράβο τους, αλλά είναι η εξαίρεση. Εδώ και στα 20χρονα, πάλι εξαίρεση είναι. Κι όλοι εμείς εδώ μέσα που συζητάμε για την ισότητα και τον κάζουαλ σεξισμό, εξαίρεση είμαστε. Τι θα πει “είναι καθαρά θέμα νοοτροπίας”; Ας έχουμε συναίσθηση ότι η νοοτροπία μας πολύ είναι διαφορετική από την κυρίαρχη νοοτροπία γιατί αλλιώς ζούμε εκτός πραγματικότητας. Αν μπεις σε οποιοδήποτε μαγαζί με παιδικά παιχνίδια, θα τα δεις διαχωρισμένα σε αγορίστικα και κοριτσίστικα. Προσωπικά θα με ενοχλήσει, γιατί είμαι αυτή που είμαι, γιατί έχω αναπτύξει συγκεκριμένες… Διαβάστε περισσότερα »
Η απάντηση είναι για σας, το μαύρο πρόβατο, τη lucky strike, και για όποιον άλλον συνάγει συμπεράσματα για τις ιδέες και την προοδευτικότητα των ανθρώπων βάσει της ηλικίας τους:
Καταλαβαίνετε βέβαια, ότι η δημιουργία στερεοτύπων τέτοιου τύπου, (ο νεος- o γέρος, με τις αντίστοιχες ιδεες τους) αποτελεί μια από τις χειρότερες μορφές κοινωνικής διάκρισης.
Όσο για οποίον νομίζει ότι είναι το αλας της γης επειδή γράφει σχόλια σε ένα σάιτ, να θυμάται ότι η προοδευτικότητα και ο φεμινισμός δεν είναι γραπτά , που δεν κοστίζουν τίποτα, αλλά πράξεις και στάση ζωής, και δεν συμβαδίζουν με ηλικιακές ή άλλες προκαταλήψεις.
Η αλήθεια είναι οτι στην Ελλάδα σήμερα και απο 30 χρονών μητέρα να το ακούγαμε δεν θα μας έκανε εντύπωση. Και δεν θα μας έκανε εντύπωση όχι επειδη συμφωνούμε, όχι επειδή το δικαιολογούμε, όχι επειδη το αποδεχόμαστε αλλά επειδή το βλεπουμε κάθε μέρα όλη μέρα γύρω μας, ακόμα και απο πολύ νεότερα άτομα. Δυστυχώς για να αλλάξουμε πρέπει να έχουμε επίγνωση του τι συμβαίνει πραγματικά στην κοινωνία μας. Δεν είχα την πρόθεση να διαχωρίσω ηλικίες (παρόλο που, ΝΑΙ οι 60αρες στην ελλάδα είναι σε παρα πολυ μικρότερο ποσοστό φιλικά προσκειμενες σε φεμινιστικές ιδέες συγκριτικά με τις νεότερες γυναίκες, χωρίς να… Διαβάστε περισσότερα »
Δε θα συμφωνήσω. Καταρχάς κανένας δεν μίλησε για γέρους. Ούτε τους χαρακτήρισε κάπως. Όμως είναι εντελώς αφελές να θεωρούμε πως δεν υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά σε ανθρωπους ομοίων ηλικιών. Ζήσανε σε συγκεκριμένη κοινωνία με συγκεκριμένες αρχές και συγκεκριμένη εκπαίδευση. Πάντοτε έχουμε στο μυαλό μας πως υπάρχουν διαφοροποιήσεις στα γκρουπ των 70ηδων 60ηρων ή 20ρηδων αλλά μιλάμε για μία γενική αρχή. Και ναι είναι γεγονός πως ένας άνθρωπος που γεννήθηκε και μεγάλωσε τη δεκαετία του εξήντα είναι πιο δύσκολο να αποδεχτεί το γιο του ή τον εγγονο του ως ομοφυλοφιλο. Αν υπάρχουν εξαιρέσεις; φυσικά. Αλλά μιλάμε για εξαιρέσεις. Θα μιλούσαμε για διάκριση… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν είναι έτσι τους χαρακτηρίσατε του « γέρους» (Η λέξη γέρους δική μου). Είπατε ότι έχουν κοινές οι συντηρητικές απόψεις, λόγω του ότι Ανήκουν σε ένα συγκεκριμενο ηλικιακό γκρουπ . Αυτό είναι διάκριση, διάκριση στον τρόπο που σχηματίζετε την άποψη σας για κάποιον, βάσει της ηλικίας του. Λέτε: «ζήσανε σε συγκεκριμένη κοινωνία….». Γιατί ζήσανε; Οι 60ρηδες, για τους οποίους γίνεται η συζήτηση, ζουν ακόμα, εργάζονται και είναι κοινωνικά ενεργοί από κάθε άποψη. Και μη νομίζετε ότι η πρόοδος των ιδεών είναι πάντα γραμμική προς τα πάνω, όπως θα έπρεπε. Υπάρχουν σοβαρές οπισθοχωρήσεις. Αλλιώς θα έβγαινε ο Τραμπ, μετά τον Ομπάμα;… Διαβάστε περισσότερα »
Ο γλυκύτατος Τούρκος μπαμπάκας λέτε να είχε την ίδια αντίδραση αν ο γιός του ζητούσε μπάρμπυ;
Εγώ πάλι φοβάμαι, μήπως επιτρέπει και προτρέπει στην κόρη του να παίζει με αυτοκινητάκια, γιατί στην πραγματικότητα ήθελε γιο…. Αλλά εγώ είμαι και καχύποπτη… Μακάρι να είναι απλώς ένας προοδευτικός άνθρωπος.. ΜΑΚΑΡΙ! Μακάρι….
Νομίζω άκυρο το σχόλιο σε αυτην την περίπτωση. Δεν θα μάθουμε πως θα αντιδρούσε αν ο γιός του ζητούσε κούκλα και δεν ειναι σώστο να υποθεσουμε.
Πάντως ειχα το ίδιο πρόβλημα με τους γονείς της βαφτιστήρας μου που έκρυβαν μια περίοδο τις κούκλες της γιατι ο γίος έπαιζε καμιά φορά και φοβήθηκαν μην τους βγεί γκέυ. Και δεν μιλάμε για ανθρώπους 60 χρονών.
Για να λέμε του στραβού το δίκιο, δεν είναι τόσο σπάνιο/δύσκολο να δεις να παίζει ένα κορίτσι με αυτοκινητάκια, όσο να αφήσουν ένα αγόρι να παίξει με μπάρμπι. Ωστόσο μπράβο στο γλυκό μπαμπά! Όσο για τη γιαγιά, τι να πεις; Μπορείς για τέτοιες περιπτώσεις να έχεις μια προκάτ ευγενική απάντηση, που να μη σε φέρνει και σε δύσκολη θέση σαν εργαζόμενη, του τύπου “δεν έχουμε διαχωρίσει τα παιχνίδια σε κατηγορίες για κορίτσια και αγόρια, αλλά ας δούμε τι παιχνίδια θέλουν τα παιδιά”.
Ναι, γιατί ένα αγόρι που κάνει ό,τι τα κορίτσια, θεωρείται ότι κάνει κάτι “κατώτερο” ενώ δεν ισχύει το αντίθετο με τον ίδιο τρόπο.
Ακριβως. Γιαυτο βλεπουμε γυναικες να λενε με καμαρι “στο σχολειο ημουν αγοροκοριτσο” αλλα ποτε το αντιστροφο.
Διπλωματικοτατο! Δεν ξέρω πώς θα φανεί στον πελάτη βέβαια, άν πρόκειται για φασισταριο , από αυτά που έχουν αυστηρά στεγανά και κουτάκια στο περίεργο μυαλό τους…
Μιλώντας για κοριτσίστικα και αγορίστικα παιχνίδια, σήμερα λοιπόν βρισκόμενη στο σπίτι της ξαδέρφη μου, που έχει κόρη (εγώ έχω γιο), είδα πως έχουν τα μωρά μας το ίδιο παιχνίδι, ένα τηλεκοντρόλ. Με ροζ και μπλε πλήκτρα αντίστοιχα. Πίστευα πως δεν έχουν καμία άλλη διαφορά εκτός από το χρώμα. Που δεν με νοιάζει το χρώμα, απλώς τελικά είχε σημασία. Πατώντας το λοιπόν να παίξει μουσική, για να προκαλέσω τον δικό μου να χορέψει, παρατήρησα πως ενώ τα τραγουδάκια είναι τα ίδια, το τηλεκοντρόλ με τα ροζ πλήκτρα που απευθύνεται σε κορίτσια, τα τραγούδια τα λέει με πιο απαλή φωνή και με… Διαβάστε περισσότερα »
Eγώ πάντως σε μεγάλα καταστήματα παιχνιδιών,βλέπω όροφο με παιχνίδια για κορίτσια και αντίστοιχα όροφο για αγόρια. Αρα η ερώτηση της κυρίας είναι λογική, βάσει της συνηθους πρακτικής των μαγαζιών. Συνήθως τα παιχνίδια είναι τοποθετημένα ανά φύλο. Φυσικά και αυτό δεν είναι αποκλειστκό για το κοριτσάκι που θα θέλει cars και το αγοράκι που θα θέλει κουζινάκι αλλά η γενική ιδέα, για πρακτικούς λόγους δεν είναι και τόσο τραγική. Ας μην σοκάρεσαι τόσο εύκολα.
Αχ η πεθερά μου τι άγχος που ο εγγονός της παίζει με κοριτσίστικα παιχνίδια. Και αγαπά το ροζ. Και μας το λέει κάθε φορά με το ύφος αυτό που κρύβει ένα υπονοούμενο. Ξέρεις…
Εδώ να πω πως είχα πάρα πολλές μέρες πρόβλημα με το σέρβερ και δεν μου επέτρεπε να μπω να σχολιάσω και κάποιες φορές ούτε να διαβάσω τη στήλη. Οπότε σήμερα σε μία έκρηξη χαράς κι ελευθερίας σε συνδυασμό με το ρεπό μου θα σχολιάζω ασταμάτητα, σχωρέστε με
Μμμμμμμουατς!
Nya92 μπράβο για την κατάθεση και τον προβληματισμό και όχι δεν είναι αυτονόητη αυτή η συμπεριφορά της γιαγιάς.
Και για να σου φτιάξει το κέφι:
http://oi68.tinypic.com/akjzww.jpg
Ίσως η πιο… κατηφής έκφρασή μου σε φωτογραφία ανάγεται στην ηλικία των 5 ετών, την ημέρα της χριστουγεννιάτικης γιορτής του παιδικού σταθμού: Μπροστά από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, με το δώρο μου ανά χείρας (ίδιο για όλα τα κορίτσια!) το οποίο, “φυσικά” ήταν… μια κούκλα. Το πόσο λιμπιζόμουν τα playmobil που είχαν πάρει ως δώρο τα αγόρια της τάξης, δεν λέγεται!!! Γκρίνια, παράπονο και κλάμα ήταν η επίγευση της ημέρας, μέχρι που πήγα στο σπίτι και ασχολήθηκα με την υπέροχη συλλογή μου από αυτοκινητάκια masorette! (Tα θυμάστε; Μεταλλικά, ανθεκτικά και απαστράπτοντα!!!). Είχα την καλύτερη συλλογή στη γειτονιά. Παρεμπιπτόντως, με την κούκλα… Διαβάστε περισσότερα »
Παρόμοια δική μου ιστορία… ήμασταν δύο αδέρφια κοριτσι-αγόρι. Παίζαμε με τα ίδια παιχνίδια (κατασκευές, επιτραπέζια, playmobil, κι είχαμε και οι δυο τα κρεβάτια μας γεμάτα λούτρινα. Κάποια στιγμή ο αδελφός της γιαγιας μου άρχισε να μου κάνει δώρο μπάρμπι με όλα τα αξεσουαρ (σαλόνια, αυτοκίνητα, πισίνες). Προσπαθούσαμε να τις εντάξουμε στα παιχνίδια μας και δεν το καταφέρναμε. Πάντα η μπάρμπι καθόταν κάπου και κοίταζε τα άλλα παιχνίδια (συνήθως της φτιάχναμε ένα ψηλό ξύλινο θρόνο να μην ενοχλεί). Στο τέλος τη στερεώσαμε στο πάνω μέρος της βιβλιοθηκης και η μισή περίσσευε απ έξω. Λέγαμε ότι ήταν ο Θεός.
Όση άφεση αμαρτιών και να θέλω να δώσω στην γιαγιά λόγω ηλικίας, το ότι δεν επιτρεπόταν στα παιδιά και δη στο αγοράκι, ούτε καν να κοιτάξουν παιχνίδια “για το αντίθετο φύλο”, είναι απαράδεκτο. Είναι αναμενόμενη μια τέτοια άποψη από αυτές τις ηλικίες, αλλά αυτό είναι απλά παράνοια. Τουλάχιστον είχε μια καλύτερη συνέχεια..