Ήμουν τις προάλλες σε σπίτι οικογενειακής φίλης που έχει ένα κοριτσάκι ηλικίας 2 ετών.
Εκει που καθόμαστε μιλάμε περί ανέμων και υδάτων ξεστομίζει: «αχ είσαι πολύ π****κι». Νιώθω το κεφάλι μου να γυρίζει σαν του ανακόντα να δω πού απευθύνεται. Απευθυνόταν στο παιδάκι βεβαίως βεβαίως (ευχόμουν να το έλεγε σε μένα) και συνέχισε: « μα κοιτά πώς κοιτάει, δες βλέμμα που έχει, ποσό πλαγιά να πονηρά γυρίζει το μάτι της!».
Δεν απάντησα γιατί είναι μέρος της οικογένειας πια και ακόμα δεν ήθελα να γίνω δυσάρεστη αν και δε θα το γλυτώσει στο μέλλον!
Αυτά από εμένα!
Καλές γιορτές!!
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Απορώ πως κατάφερες και γιατί δεν έγινες δυσάρεστη. Πολύ στεναχωρηθηκα με αυτό που διάβασα
Πρέπει να απαντάμε όμως, ειδικά σε τέτοια. Εκεί που συμβαίνουν, όχι την επόμενη φορά, ει δυνατόν. Το περιβάλλον είναι αρκετά ασφαλές θεωρώ – σε οικογενειακους φίλους θέλω να ελπίζω δεν θα κινδυνεύσει η σωματική μας ακεραιότητα αν παμε να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Να υπερασπιζομαστε το δικαίωμα του κοριτσιού στην ίση μεταχείριση (με το αγόρι) και στην μη φραστική κακοποίηση. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα μας κόψουν την καλημέρα οι οικογενειακοι φιλοι (ή η οικογένεια) ή ότι θα μας πουν περίεργες. Ας μας πουν.
Απορω πως μπορει γενικοτερα ενας ανθρωπος να ξεστομιζει κατι τετοιο αλλα ποσο μαλλον σε ενα παιδακι που ειναι σιχαμερο…
Το λέει στο παιδί της;;;;!!!!! Έλεος! Φαντάσου τί θα την εκπαιδεύσει να ανέχεται από κάθε φαλλοκράτη… Hopeless.