Κάθομαι σε παραλιακή ταβέρνα με την αδερφή μου. Δίπλα μου κάθονταν σε ένα τραπέζι ένας άνδρας και μία γυναίκα, μεσήλικες κι οι δύο. Μάλλον παντρεμένο ζευγάρι. Τους παίρνει παραγγελία ο σερβιτόρος και κάποια στιγμή ρωτάνε κάτι για την μαγειρική του σεφ της ταβέρνας (δεν κατάλαβα κι καλά, δεν είχα στήσει κι αυτί!). Φεύγει ο σερβιτόρος κι ο τύπος λέει στη γυναίκα του με ένα αλαζονικό ύφος ”Εμ δεν είναι τυχαίο που οι καλύτεροι σεφ του κόσμου είναι άνδρες”
Αυτό τώρα πώς το εξηγείς; Τί να απαντήσεις εκεί, ενώ ξέρω ότι η πλειοψηφία των σεφ του κόσμου είναι άνδρες; Και άραγε γιατί μία δεξιότητα σαν κι αυτή που στερεοτυπικά χαρακτηρίζει τις γυναίκες, όταν αναφέρεται στον επαγγελματικό τομέα ,οι γυναίκες εργαζόμενες είναι αόρατες κ απούσες;
~ Πολύ προβληματισμένη
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
φαίνεται να είναι μια από τις μεγαλύτερες αποδείξεις της κυριαρχίας της πατριαρχίας: η γυναικεία μαγειρική ικανότητα αναγνωρίζεται μόνο στα πλαίσια του οίκου, ως αναγκαία και δεδομένη για τη διατροφή των μελών. Μόλις, όμως, προσπαθήσει να βγει εκτός πλαισίου και να διεκδικήσει αναγνώριση και επιβράβευση, ακόμη και αυτός ο χώρο που παραδοσιακά και στερεοτυπικά της ανήκει, κυριαρχείται από άνδρες. Και μην ακούσω “μα υπάρχουν και γυναίκες σεφ” γιατί η αναλογία είναι τρομακτική.
Ακριβώς και να προσθέσω ως παράγοντα την οικογενειακή ανισότητα. Πόσοι πατεράδες θα χαιρετούσαν τη σύζυγο σεφ για 6 μήνες σεζόν κάθε χρόνο και θα κρατούσαν περιχαρείς μόνοι τους τα παιδιά; Πόσοι δεν θα είχαν πρόβλημα με την απουσία της σε αργίες και γιορτές, αλλά και με το εξαντλητικό ωράριο; Φυσικά όλα αυτά τα προβλήματα δεν τα αντιμετωπίζει ο άνδρας, γιατί η γυναίκα απλά ακολουθεί και συμβιβάζεται με την όποια επαγγελματική του επιλογή!
Γιατί σύμφωνα με την πατριαρχία το να μαγειρεύει μια γυναίκα είναι στη «φύση» της ενώ το να μαγειρεύει ένας άντρας είναι κόντρα στη φύση του οποτε αν το κάνει και μάλιστα καλά σημαίνει ότι έχει κάνει σπουδαίο επίτευγμα. Επίσης, επειδη οι άντρες βρίσκονται πολυ πιο συχνά σε θέσεις εξουσίας/ευθύνης λόγω ευκαιριών που τους παρέχονται πιο εύκολα και αυτοπεποίθησης(imposter syndrome). Τέλος επειδή είναι το αντρικό φύλο που έχει ταυτιστεί με την αριστεία και την ικανότητα. κάθε φορά που μια γυναίκα επιτυγχάνει επαγγελματικά βλέπουμε τίτλους ειδήσεων τύπου ‘Η γυναίκα πρόεδρος του χαρβαρντ’ που επιβεβαιωνουν τη νόρμα που θέλει τις ανωτατες θέσεις να… Διαβάστε περισσότερα »
Οι ταβέρνες δεν εχουν σεφ. Μάγειρες έχουν!
Χαχαχα ε μα πες το! Αλλά τι να κάνεις μετά απο 4 σεζόν masterchef.
xaxa! Έχεις απόλυτο δίκιο!
Εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί η δεξιότητα αυτή στερεοτυπικά χαρακτηρίζει τις γυναίκες; Επειδή ήταν αναγκασμένες να μαγειρεύουν, θέλανε δε θέλανε, για την οικογένεια;
Μα γι’αυτο λεει “στερεοτυπικα”. Ειναι ένα στερεότυπο. Ισχύει!
Ε ναι μωρέ, γιατί ως γνωστόν ηγετικές θέσεις μόνο οι άντρες.οι γυναίκες είναι μόνο γ τα οικιακά.
Το κουλό δε είναι ότι διάβασα μια συνέντευξη γάλλου σεφ που έλεγε ότι στο σπίτι του,ούτε που μπαίνει στη κουζίνα κ αφήνει την αγγαρεία(!) Στη γυναίκα του….
Τ να πεις…
Άντρες και γυναίκες έχουν τις ίδιες δυνατότητες. Η ικανότητα, η τεχνική και γενικά η εμπειρία, έρχονται οταν βρεις ανοιχτές πόρτες. Οι γυναίκες (λογω πατριαρχίας of course) ακομη και να έχουν την εμπειρία, είναι αυτές που νιώθουν οτι πρέπει να αποδείξουν περισσότερα, ν’ αποβάλλουν την οικιακή έννοια της μαγείρισσας και ότι μπορούν να ηγηθούν σε μια κουζίνα (που ενδεχομένως να ειναι και η μόνη γυναίκα). Ας ρωτήσουμε έναν άντρα και μια γυναίκα σεφ για το τι δυσκολίες βρηκαν στο δρόμο τους μέχρι να ξεκινήσουν την καριέρα τους αλλά και στη διάρκεια αυτής. Πόσο ευκολο είναι να συνδυαστεί με την οικογένεια και… Διαβάστε περισσότερα »
Εε βέβαια, οι άντρες που γίνονται επαγγελματίες σεφ απλά κάνουν κάτι που τους αρέσει. Είναι πιο εύκολο να πας ψηλά επαγγελματικά όταν κάνεις κάτι που σου αρέσει. Εκτός από το γεγονός ότι επιτυχία ενός άντρα σ’ αυτόν τον τομέα κάνει “μπαμ” αφού είναι στερεοτυπικά γυναικεία δουλειά.
Έχω επίσης ακούσει ότι οι άντρες κομμωτές είναι καλύτεροι…🤢.
Δεν είναι τυχαίο. Είναι αποτέλεσμα της πατριαρχίας. Αν το αφήναμε στην τύχη θα ήταν 50-50.