πολυμήχανη_μηχανοβιόλα
Είμαι με τον δικό μου στου Ψυρρή βόλτα. Σταματάμε να φάει σε μία καντίνα. Παραγγέλνει, το παίρνει, πάει να πληρώσει και άρχισε να ψάχνεται και δεν είχε μετρητά πάνω του. Ψάχνει, ψάχνει. Ο τύπος περίμενε να πληρωθεί, εγώ μίλαγα στο τηλέφωνο αλλά ξαφνικά το παίρνω χαμπάρι του λέω ”μισό, έχω εγώ”.
Βγάζω το 5ευρω να πληρώσω, το δίνω στον τυπά και μου λέει ”Έχει ο κύριος λεφτά, θα πληρώσει αυτός”. ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΙΡΝΕ, ΠΑΙΔΙΑ. Ωστόσο ο δικός μου ακόμα να ψάχνεται. Του λέω ”Έχει και η κυρία λεφτά. Εκτός και αν μας το κερνάτε”. Το πήρε, του άφησα και τα ρέστα (τρομερό ποσό) και φύγαμε.
ΑΙ ΣΙΧΤΙΡ.
Οριακά κερασμένο βρώμικο στου Ψυρρή.
Μόλις κινδύνεψε να σας το κεράσει, τα ξέχασε όλα και το βούλωσε.
Τέλειο!!! Να πω επίσης πως η Λένα δε μας λυπάται καθόλου… με την εικόνα, εν μέσω δίαιτας, μου έτρεξε το σάλιο στον αστράγαλο!
Πωπω, ναι. Και να σκεφτείς ότι είναι 07:45 το πρωί, το βλέπω και τρέχει το σαλάκι!
Μωρέ ηταν απλά ταγμένος να παταξει την γυφτια που δέρνει κάποιους. Ξερω ζευγαρι που οταν βγαιναν με τους γονείς της κοπελας για φαγητό, ο γαμπρος, οταν ζητούσαν λογαριασμό έφευγε εξω απο το μαγαζί να μιλησει στο τηλέφωνο ή πήγαινε τουαλέτα. Συνεχεια, παντα, παντού. Οταν επέστρεφε όλα ηταν πληρωμενα και δεν ρωτουσε καν τί και πως.
Θα χουν δει πολλά τετοια τα ματια του.
Εντωμεταξύ, ο τύπος έκανε το φαλλοκρατικό του σχόλιο. Όποτε όμως μια γυναίκα κάνει ένα φεμινιστικό σχόλιο, αμέσως θα ακούσει: “Αμάν πια, με το παραμικρό να πεις τα φεμινιστικά σου, δεν υποφερεσαι πια, γίνεσαι κουραστική κτλ κτλ…”.
Story of my life…
Αυτό το όνειρο στην εικόνα, πού μπορούμε να το βρούμε στην Αθήνα;
Μήπως δεν γνώριζε ότι είστε ζευγάρι;
Άργησα και λίγο άσχετο σχόλιο, αλλά το ‘τι θα μας κεράσετε;’ είναι ωραία ατάκα για να μη σε ξαναενοχλήσουν οι κράχτες εστιατορίων.