Ο κάζουαλ σεξισμός της ημέρας: Φαίνεται ο κώλος σου

Λοιπόν, θα προσπαθήσω να γράψω τα πράγματα όσο πιο κατανοητά γίνεται μιας και αυτή τη στιγμή είμαι πολύυυ εκνευρισμένη. Χτες το μεσημέρι οι δικοί μου με στείλανε να πάρω μισό κιλό ψωμί, για το μεσημεριανό. Εγώ είχα μόλις φορέσει τις πιτζάμες μου, καθώς ήμουν όλη μέρα στο κέντρο. Βαριόμουν να ντυθώ και έτσι πήρα τα κλειδιά μου, λεφτά και πήγα να βγω.

Σε εκείνη τη φάση ο μπαμπάς μου, μου λέει “με αυτό το σορτσάκι φαίνεται ο κώλος σου”, εγώ του λέω “εε και;;” και φεύγω. Πήγα στον φούρνο δεν ενόχλησα κανένα, δεν με ενόχλησε κανείς και γυρίζω σπίτι. Με βλέπει η μαμά μου και μου λέει “έτσι πήγες μέχρι τον φούρνο;” “ναι, γιατί; Τι έχω;;’. Δεν είπε τίποτα και καθίσαμε να φάμε. Τότε ο μπαμπάς μου άρχισε να σχολιάζει τα κορίτσια του big brother και πως είναι σαν ξέκωλα (σποντίσα)  και πως τα πετάξανε όλα έξω. Τότε η μαμά μου άρχισε να λέει πως δεν ξέρουν να σέβονται τους γύρω τους και πως  δεν ξέρουν τρόπους. Εγώ (αν και δεν θυμάμαι τι ακριβώς τους είπα) τους εξήγησα πως τα κορίτσια του big brother, όπως και όλα τα κορίτσια, μπορούν να φοράνε ότι θέλουν, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα και τότε ο μπαμπάς μου λέει : ‘Η Τζούλια Αλεξανδράτου έχει έναν πατέρα. Θα πρέπει να είναι πολύ περήφανος για τα καμώματα της κόρης του” και εγώ του λέω πως δεν έχει σημασία η γνώμη του πατέρα της, αλλά εκείνη αν είναι περήφανη για τον εαυτό της.

Εκεί ο μπαμπάς μου λέει, απευθυνόμενος στη μαμά μου, “τι λένε οι κόρες σου;;” (παρόλο που η αδελφή μου δεν είχε μιλήσει καθόλου, την πήρε και αυτή η μπάλα). Τότε η αδελφή μου ρώτησε: “Ποιανού παιδιά είμαστε τελικά;; ” (αυτό το είπε γιατί ο μπαμπάς μου όποτε τον συμφέρει είμαστε δικά του παιδιά και όποτε όχι, της μαμάς μου). Τότε ο μπαμπάς μου είπε (κάτι πολύ απογοητευτικό): “όσο τα πάτε καλά, είστε δικά μου. όσο τα πάτε χάλια της μάνας σας”. Εγώ απευθυνόμενη στην αδελφή μου λέω “μην ακούς είμαστε παιδιά του εαυτού μας και μόλις γίνω 18, προσωπικά, ούτε που θα με ξαναδούν” . Η αδελφή μου συμφώνησε και συνεχίσαμε το φαγητό. Μόλις τελειώσαμε ο μπαμπάς μου σηκώθηκε και πήγε να ξαπλώσει, ενώ εμείς καθίσαμε να μαζέψουμε το τραπέζι, μιας και αυτά είναι γυναικείες δουλειές (εμετός).

Τότε η συζήτηση ξανάρχισε (δεν θυμάμαι πως)  και η μαμά μου λέει  πως με τα κοντά σορτσάκια ο άλλος καταλαβαίνει πως θέλεις να σου πιάσουν το κώλο και δεν θα μπορεί να τους κατηγορήσει κανείς και είναι σαν να λέω “ουου εδώ είμαι, πιάστε μου τον κώλο!”. Αυτά τα λόγια με χτύπησαν, γιατί τα είπε η ίδια μου η μαμά.Της είπα πως κανείς δεν έχει δικαίωμα να ακουμπά το σώμα μου οτιδήποτε και αν φοράω. Πήγα στο δωμάτιο μου έκλαψα λίγο φώναξα στο μαξιλάρι μου και κοιμήθηκα. Την υπόλοιπη ημέρα ήμουν κυρίως μόνη μου στο δωμάτιο μου. Αλλά όχι, φίλες και φίλοι. Δεν τελειώνει εκεί το πράγμα. Σήμερα το πρωί ο μπαμπάς μου μιλούσε στο τηλέφωνο με την μαμά μου (η οποία είναι για δουλειά) και μου την έδωσε.

Μου ζήτησε να πάω στο φαρμακείο για να πάρω κάτι χάπια της γιαγιάς μου. Εντάξει είπα και πήγα να το κλείσω και μου λέει “μην πας πάλι με το σορτσάκι” της λέω “ότι πεις” (σαρκαστικά) και της το κλείνω. Ο μπαμπάς μου που ήταν ακόμη ξαπλωμένος μου λέει  “μην πας πάλι έτσι”. Του λέω “δεν θα παραλείψω” και έφυγα. Φυσικά και πήγα με το σορτσάκι (σιγά μην ντυνόμουν για να ξαναφορέσω τις πιτζάμες μου μετά). Η αλήθεια είναι πως ο φαρμακοποιός με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω, αλλά δεν έδωσε περαιτέρω σημασία (αυτό μας έλειπε). Μου έδωσε  τα φάρμακα και και τώρα γύρισα σπίτι. (Συγνώμη αν τα λέω μπερδεμένα, απλώς είμαι συγχυσμένη αυτή τη στιγμή.)

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News