Καλοκαίρι, είχαμε κανονίσει με το αγόρι μου road trip. Έχω ήδη συμφωνήσει με τους γονείς μου ότι θα δανειστώ το αυτοκίνητό τους για εκείνες τις ημερες. Έχω χρόνια το δίπλωμα, απλά δεν έτυχε ποτέ να κάνω τόσο μεγάλο ταξίδι, πολλές ώρες, δύσκολοι δρόμοι, κίνηση λόγω τουριστικής περιοχής κλπ. Στο μεταξύ τότε οι γονείς μου δεν είχαν γνωρίσει το αγόρι ακόμα. Άρχισαν να μου δίνουν συμβουλές για το δρόμο, αν συμβεί κάτι στο αμάξι πως να αλλάξω λάστιχο και τα σχετικά. Ως εδώ όλα καλά. Μια μέρα πριν φύγουμε για το ταξίδι, καθόμαστε εγώ και οι γονείς να φάμε μεσημεριανό και πετάγεται η μάνα μου και λέει “είσαι σίγουρη ότι μπορείς να κάνεις αυτό το ταξίδι; Δε φοβάσαι; Όλοι οδηγούν σαν τρελοί κλπ κλπ” εγώ να της λέω μάνα το χω μη στεναχωριέσαι, είμαι σίγουρη για τον εαυτό μου, όλα θα πάνε τελεια. Επόμενη κουβέντα της μάνας μου “μήπως να οδηγήσει ο Χ.(το αγόρι μου) καλύτερα;” Εγώ: “γιατί; Είπαμε ότι αν κουραστω ίσως να οδηγήσει αυτός κάποια στιγμή.” Σημείωση: το αγόρι μου είχε 3-4 μήνες που είχε πάρει το δίπλωμα και το ήξεραν οι δικοί μου. Μάνα ” Ε νταξει εσύ όμως δεν έχεις εμπειρία στο τιμόνι, ας οδηγήσει ο Χ ” εγώ “συγγνώμη… Εμπιστεύεσαι περισσότερο έναν άγνωστο για εσένα άνθρωπο να οδηγήσει μια πολυωρη διαδρομή ενώ έχει λίγους μήνες δίπλωμα, μόνο και μόνο επειδή είναι άντρας;” … Σιωπη… Όταν γύρισα μου είπε η μάνα μου ότι είναι περήφανη για μένα . Της είπα ότι και εγώ είμαι, αλλά δε χρειάζομαι κανέναν άντρα ή μη , όταν είμαι σίγουρη για τον εαυτό μου. Ο πατέρας μου χάρηκε που “κατάφερα” κάτι που για έναν άντρα ή για τον γιο του είναι το αυτονόητο. Λες και οι άντρες γεννιούνται και ξαφνικά είναι έμπειροι οδηγοί. Ένα από τα λίγα περιστατικά που οι γονείς μου με αντιμετωπίζουν εντελώς διαφορετικά από ότι τον αδερφό μου, επειδή ξέρετε, αυτός έχει πεος.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ααααχ, κλασική πίστα φίλη.. Δε νομίζω να υπάρχει γυναίκα οδηγός που να μην έχει ακούσει αντίστοιχες νουθετήσεις. “Μωρε μήπως να οδηγήσει ο τάδε καλύτερα΄”. Άχου μωρέ. Λες και οι άντρες προσανατολίζονται με το πέος. Στόχος 2020, να θυμηθώ να πω σε άντρα “Μπράβο πάντως. Για άντρας καλά οδηγάς..”.#passiveaggressive
Παλιά θυμάμαι αισθανόμουν και περήφανη τρομάρα μου, όταν μου έλεγαν “Πωπω για γυναίκα οδηγείς πολύ καλά ε!”. Πλέον θα τους άνοιγα την πόρτα του συνοδηγού εν κινήσει…
Αχ ακόμα θυμάμαι τη σοκαριστική εμπειρία που έζησα στο εξοχικό φίλης. Θέλαμε να φύγουμε βράδυ, και πού θα πάτε κορίτσια πράματα βραδιάτικα, κάτι να σας συμβεί. Στο τέλος μας έριξαν και κάτι κατάρες. Σηκωθηκαμε κ φυγαμε στο λεπτό Λυπήθηκα τη φίλη μου γι αυτό π ζούσε καθημερινά, το σοκ που υπέστη και με τι ψυχραιμία θα οδηγούσε μετά. Κάποιες από μας είναι αναγκασμένες να δίνουν μεγαλύτερους αγώνες…
Ακόμα θυμάμαι τη φίλη μου, απίστευτα καλή οδηγό, που πέταξε με τις κλοτσιές το τότε αγόρι της απο τη θέση του οδηγού και συνέχισε η ίδια τη διαδρομή γιατί αυτός ήθελε να το παίξει μάγκας σε κάτι βλαμμένα απο διπλανό αμάξι που τον τσίγκλαγαν. Ο οδηγός δεν κρίνεται απο το φύλο αλλά απο το μυαλό και τα αντανακλαστικά του.
Το αυτοκίνητο το χρησιμοποιούσες γενικά για μετακινήσεις ή είχες απλά το δίπλωμα; Αν γενικότερα έκανες μετακινήσεις με το αυτοκίνητο, τότε δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Το πρόβλημα θα ήταν να είχες το δίπλωμα απλά, αλλά να μην είχες οδηγήσει ξανά από τότε ή να είχες οδηγήσει ελάχιστα. Αυτό ισχύει για όλους. Κι εγώ, π.χ., έχω δίπλωμα, αλλά ζήτημα να έχω οδηγήσει 3 φορές από τότε που το πήρα και δεν θα το έπαιρνα για ένα μακρινό ταξίδι χωρίς να έχω αποκτήσει μια στοιχειώδη εμπειρία.