Παντρεύτηκα φέτος το καλοκαίρι. Εκτός από την πίεση που υφίσταμαι για το ”πότε θα γίνεις μάνα;” και το ”άντε σιγά σιγά να βάλετε μπρος και για κανένα μωράκι, περνάει ο καιρός, δεν είσαι και μπέμπα, 32 έφτασες”, το αποκορύφωμα ήρθε στο οικογενειακό τραπέζι των Χριστουγέννων στο οποίο καλεσμένη ήταν και η νονά μου.
Η νονά λοιπόν κατά την καθιερωμένη ανταλλαγή των ευχών μου εύχεται το εξής: ”Χρόνια πολλά κορίτσι μου, άντε και του χρόνου με ένα γιο!” Όταν της απάντησα ότι ευχαριστώ πολύ αλλά προτιμώ κορίτσι, αιφνιδιάστηκε και έγνευσε συγκαταβατικά. Φεύγοντας, στο τέλος της βραδιάς επανέλαβε την ευχή της με τα ίδια ακριβώς λόγια και από φέτος θα είμαστε ένα άτομο μείον στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι 🙂