Είμαι Σύνταγμα 22:45 με φίλη και περιμένω ν’ανάψει φανάρι να περάσουμε απέναντι προς πλατεία.
Διαβάζω ένα ελληνικό incel άρθρο που εξηγεί ότι ο φεμινισμός είναι εντελώς πασέ και ολότελα αχρείαστος με τα συνηθισμένα ακλόνητα επιχειρήματα. Διαβάζω μια φράση της μορφής “κανείς δεν πιστεύει ότι οι γυναίκες αξίζουν βιασμό αλλά”.
Ακριβώς εκείνη την ώρα, σαν από ταινία,πριν ολοκληρώσω την πρόταση που διαβάζω, ένας οδοκαθαριστής λέει σε συνάδελφο “ε κι αυτά βγαίνουν με όλα έξω και περιμένουν να μη τα βιάζουν”.
Κοιτάω τη φίλη, με κοιτάει κι αυτή, γελάμε.
Λέω από μέσα μου “άστο Λασκαρίνα, μην το γράψεις, παραείναι τέλειο”. Παιδιά, έτσι ακριβώς έγινε κι αν θέλετε πιστέψτε το. Κι επειδή γύρισα και κοίταξα, ο συνάδελφος ένευσε αλλά μ’αυτό τον τρόπο που παραδέχεται μια εντελώς βαθιά και πανανθρώπινη αλήθεια.
Ξεκάθαρα δουλεύει το σύμπαν υπέρ του Α,μπα, να μην ξεμένουμε από υλικό, τα έγραψε κι η Λένα εδώ.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μπορώ να σκεφτώ διάφορα επίθετα για να χαρακτηρίσω τον συγκεκριμένο τύπο, θα αρκεστώ ωστόσο να τον πω μαλάκα