Το Σάββατο το βράδυ, όταν έρχεται ο σερβιτόρος και ζητάμε να πληρώσουμε, ο λογαρισμός πάει, για ακόμα μια φορά, κατευθείαν στον σύντροφό μου. Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά.
Όταν ρωτάω “πόσο είναι” ο σερβιτόρος συνήθως απευθύνεται στον σύντροφό μου, αν και εγώ έχω κάνει την ερώτηση. Όταν δεν συμβαίνει, μου κάνει εντύπωση και είχε πράγματι καιρό να μου συμβεί, μέχρι το προηγούμενο Σάββατο.
Όταν περπατάμε στον δρόμο με τον σύντροφό μου και μας ζητάνε πληροφορίες, σπάνια οι άνθρωποι κοιτάνε εμένα. Μου έχει τύχει μάλιστα να μας ζητάει πληροφορίες το διπλανό αυτοκίνητο και, ενώ απαντάω απευθείας από τη θέση του συνοδηγού για τον κατάλληλο δρόμο, ο οδηγός του άλλου αυτοκινήτου να κοιτάει επίμονα τον σύντροφό μου, που ήταν στη θέση του οδηγού, για να τον επιβεβαιώσει. Σαν να μην υπήρχα.
Είχα διαβάσει την ιστορία της κοπέλας που ήξερε περισσότερα από τον σύντροφό της για αυτοκίνητα αλλά κανείς δεν την άκουγε και είχα ταυτιστεί πολύ. Όχι ότι ξέρω από αυτοκίνητα αλλά κατάλαβα πλέον ότι δεν έχει σημασία τι ξέρεις γιατί όταν είσαι με τον άντρα σύντροφό σου εκείνος για τους άλλους θα ξέρει πάντα καλύτερα.
Αυτό συμβαίνει ακόμα και στους κοινούς μας κύκλους. Σε πρόσφατες συζητήσεις που έγιναν στην παρέα και αφορούσαν κάποιες γενικές γνώσεις χρηματιστηρίου, ο σύντροφός μου είπε στον φίλο του, ρώτα την Κ., ξέρει περισσότερα για αυτό και εκείνος είπε “μπα, θα το βρω”.
Γενικά πιστεύω ότι είμαι δυναμική και αν γνωρίζω πράγματα δεν φοβάμαι να μιλήσω, αλλά έχω αρχίσει να αισθάνομαι ακόμα περισσότερο αόρατη.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ταυτίζομαι 100%. Παλιότερα πίστευα ότι αυτό συνέβαινε επειδή ήμουν ένας “αόρατος χαρακτήρας” και δευτερευόντως επειδη ήμουν γυναίκα. Όταν άρχισα να βρίσκομαι συστηματικά σε περιβάλλοντα που αποτελούνται μόνο από γυναίκες παρατήρησα ότι με αντιμετώπιζαν διαφορετικά. Σαν να υπήρχα. Και μετά είδα ότι αυτό είναι κάτι που συμβαίνει συστηματικά και στις άλλες γυναίκες. Πλέον ακολουθώ την αντίστοιχη στρατηγική (απευθύνομαι/ρωτάω/ακούω πάντα τις γυναίκες πρώτα). Ξέρω ότι ακούγεται κομπλεξικο και παιδικα εκδικητικό αλλά έρχεται από ένα πολύ πιο απλό μέρος της ψυχής μου. Θέλω αν είναι να μιλήσω σε κάποιον να έχω πιθανότητες να ακουστω. Και έχω περισσότερες πιθανότητες να το καταφέρω μιλώντας σε… Διαβάστε περισσότερα »
Κι εγώ μιλάω στις γυναίκες πρώτα και το συνειδητοποίησα μόλις διάβασα το σχόλιό σου. Για άλλους λόγους βεβαια, γιατί συνήθως είναι πιο ευγενικές και βοηθητικές, λιγότερο επικίνδυνες και νιώθω ότι θα συνεννοηθούμε πιο εύκολα.
κι εγώ ψηφίζω μόνο γυναίκες (ή ΛΟΑΤΚΙ+) βουλεύτριες, δημοτικές συμβούλους κλπ. όχι γιατί δεν υπάρχουν άξιοι άντρες αλλά γιατί είναιτραγικά λίγα τα άλλα φύλα
Ακολουθώ ακριβώς την ίδια τακτική, για τους ίδιους λόγους. Ούτε κομπλεξικό είναι, ούτε εκδικητικο. Απλά είναι ο μόνος τρόπος να αλλάξει η νοοτροπία
Βρε δε μας χέζουν;
Έχω πει το εξής σε έναν μια φορά που με περίσσεια αγένεια ενώ είμασταν δύο άτομα στο αμάξι απευθύνθηκε μόνο στον άνδρα για πληροφορίες : “εγώ ξέρω να σου πω πως να πας, αλλά δεν θα σου πω που να σκάσεις”. Μουχαχααααα
🤣Τέλειο!
Κλασικά εικονογραφημένα. Με τον σύντροφό μου εργαζόμαστε στον ίδιο κλάδο, εγώ είμαι πολύ πιο έμπειρη και βγάζω ελαφρώς περισσότερα χρήματα. Ε όλοι οι γνωστοί όταν θελήσουν κάτι θα ρωτήσουν εκείνον. Άπειρες φορές τους έχει απαντήσει μιλήστε με τη Melian που το ξέρει καλά το θέμα και η αντίδραση είναι ότι συνεχίζουν να τον ρωτάνε λες και δεν ειπώθηκε η προηγουμενη φράση. Πρόσφατα μάλιστα όταν τους είπε για μια περίοδο που είχα αναλάβει ένα σοβαρό πρότζεκτ τον ρώτησαν τι μέσο είχα και με έβαλαν να ασχοληθώ με αυτό. Όταν τους απάντησε το μυαλό της συνέχισαν με το γνωστό “έλα μωρέ, πλάκα… Διαβάστε περισσότερα »
Και εγώ με τον σύντροφό μου δουλεύουμε στον ίδιο κλάδο και έχω αντίστοιχα προβλήματα. Βρισκόμαστε και οι δύο στο ίδιο επίπεδο εξέλιξης, απλά όταν είμαστε σε κοινή παρέα θα ρωτήσουν μόνο στον σύντροφό μου ότι απορία έχουν και θα εκφράσουν κατά βάση μόνο για εκείνον τον ενδιαφέρον τους για το “πως πάει η δουλειά” κλπ. Επίσης συνήθως όταν γνωρίζουμε για πρώτη φορά κόσμο μέσω κοινών γνωστών από τον τομέα μας, θα ρωτήσουν μόνο εκείνον με τι ασχολείται και θα υποθέσουν ότι εγώ είμαι απλά η κοπέλα του που τον συνοδεύω και δεν έχω κάποια σχέση με το αντικείμενο και θα… Διαβάστε περισσότερα »
Και κάπως έτσι, εγώ έγινα ξινή,γλωσσού κ κακιστρω. Επίσης είμαι απ τους ανθρώπους που όταν σου μιλάω κ με αγνοούν η κοιτάνε αλλού,τα παίρνω στο κρανίο κ πατάω φωνή. Ναι,ξέρω πολύ κακό,αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να σε προσέξουν τέτοια μουλάρια. Θυμάμαι χαρακτηριστικά, ένα καλοκαίρι με τον τότε σύντροφό μου,είχαμε πάει για φαγητό βράδυ σε ένα ωραίο μπαρ-restaurant κ ο σερβιτόρος πήγε το καρνε με το λογαριασμό κατευθείαν στα χέρια του συντρόφου μου ( είχαμε συμφωνήσει ότι θα πληρώσω εγώ, ήταν η γιορτή μου) .το αρπάζω απ τα χέρια του,χώνω μέσα τη κάρτα μου κ του το ξαναδινω… Διαβάστε περισσότερα »
Χμ, ο άλλος μπορεί να ρωτάει τον άντρα για να μην παρεξηγηθεί ότι κάνει πέσιμο (βλακώδες αλλά είναι υπαρκτός κίνδυνος). Προσωπικά πολύ συνειδητά μοιράζω τον χρόνο ομιλίας στα δύο και θέλει προσπάθεια. Πάντως μας έχει τύχει φίλος φεμινιστης δήθεν τάχα να αγνοεί την οικονομολόγο και την επιχειρηματία σε οικονομική συζήτηση και να συγκρατεί μόνο τη γνώμη του έταιρου άντρα (άσχετο γνωστικό αντικείμενο). Του το είπαμε, έπεσε από τα σύννεφα, το δούλεψε, δεν μπορώ να πω.