Kαλησπέρα, Η ερώτησή μου είναι για την Φαίνια. Μπήκα πρόσφατα σε σχέση με έναν διπολικό τύπου Α. Είμαστε και οι δύο γύρω στα 30. Έχει τη διάγνωση εδώ και αρκετά χρόνια. Το τελευταίο του μανιακό ήταν πριν από περίπου 6-7 χρόνια. Είναι πλέον σε θέση να καταλάβει τα ups and downs του ώστε να επικοινωνήσει με τον ψυχίατρο για μία ενδεχόμενη αλλαγή των φαρμάκων (λόγω lock down δεν πηγαίνει σε συνεδρίες όπως πήγαινε προηγουμένως). Τα φάρμακα του τα παίρνει πάντα. Εγώ από την πλευρά μου είμαι ενημερωμένη για την ασθένεια, ξέρω τι να περιμένω (όσο μπορεί να ξέρει τι να περιμένει ο καθένας τέλος πάντων). Παράλληλα, έχω συζητήσει μαζί του τι θα πρέπει να κάνω και εγώ σε περίπτωση που τον δω να ανεβαίνει ή να πέφτει πολύ. Δεν είμαι άτομο που θα το παίξει ψυχολόγος, σε καμία περίπτωση. Του το έχω ξεκαθαρίσει και δεν περιμένει από εμένα κάτι τέτοιο αλλά ξέρει ότι θα είμαι εκεί για να τον στηρίξω όσο περισσότερο μπορώ (εντός των δικών μου ορίων φυσικά). Μέχρι στιγμής, πραγματικά θέτονται πολύ καλά θεμέλια στη μεταξύ μας επικοινωνία και σχέση. Αυτό το διάστημα που έχει αρχίσει να πέφτει, όπως κάθε καλοκαίρι, μου το έχει πει και προσαρμοστήκαμε αναλόγως. Η προτεραιότητά μου είναι να προστατεύσω τον εαυτό μου και να θέτω όρια αλλά και σωστά θεμέλια για μία επιτυχημένη σχέση. Η ερώτησή μου είναι, αν υπάρχει κάτι παραπάνω που θα μπορούσα να κάνω ή κάτι που δεν έχω σκεφτεί ότι χρειάζεται να κάνω. Ευχαριστώ πολύ!
Όπως έχω ξαναγράψει, η σχέση με ανθρώπους με ψυχιατρικές νόσους, συχνά χρειάζεται παράλληλα μία υποστήριξη από ψυχολόγο στην υγιή πλευρά- αν και ποτέ κανείς δεν είναι απόλυτα ψυχικά υγιής :).
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ο σύντροφος μου και άντρας μου πλέον πάσχει από χρόνια κατάθλιψη και οριακή μεταιχμιακή. Δεν είναι το ίδιο με την διπολική αλλά επειδή βιώνει κατά διαστήματα υπομανιακά και καταθλιπτικά επεισόδια κάτι γνωρίζω. Το πιο σημαντικό για την σταθεροποίηση είναι φυσικά τα φάρμακα, αν έχει καταλήξει με αυτά ,τότε το σημαντικότερο και βασικότερο έχει επιτευχθεί. Αυτό που έχω να σου πω είναι : 1. όταν μπαίνει σε καταθλιπτικό ή μανιακό-υπομανιακό, κράτα ημερολόγιο, για την διάρκεια και για τις τυχόν συναισθηματικές -συμπεριφορικές διαφοροποιήσεις.Επειδή όταν πάσχεις χάνεται ο χρόνος και η διαύγεια , οι σημειώσεις σου μπορεί να φανούν πολύ βοηθητικές και για… Διαβάστε περισσότερα »
Μπράβο σου γιατί το θέτεις πολύ ωραία. Ούτε την ψυχολόγο χρειάζεται να κάνεις αλλά να τον στηρίξεις οπότε χρειαστεί μέχρι εκεί που μπορείς έχοντας προτεραιότητα τον εαυτό σου και να είσαι κι εσύ καλά μέσα σε όλο αυτό. Κ ο φίλος σου ακούγεται πολύ συνειδητοποιημένος σε σχέση με την ασθένεια του κ ότι αναλαμβάνει την ευθύνη του εαυτού του με συνεδρίες κ παρακολούθηση από ειδικό. Να είστε και οι δύο καλά κι ευτυχισμένοι.
Και ο δικός μου φίλος έχει διπολική. Είμαστε σχεδόν διετία μαζί και δεν συζούμε, αλλά στον βαθμό που επηρεάζει η ζωή του ενός του άλλου, θέλω να πιστεύω ότι έχει βρεθεί μια καλή ισορροπία. Νιώθω ότι θα χρειαστεί να δρομολογήσω συνεδρίες με ψυχολόγο -ξανά, όχι μόνο για αυτόν τον λόγο, και για δικούς μου. Παρ όλα αυτά έχω συνειδητοποιήσει ότι το πιο καταλυτικό μέσο αντιμετώπισης είναι η ψυχραιμία και το χιούμορ. Το να έχεις μηχανισμούς για να θωρακίζεσαι, το είμαι εκεί και αποστασιοποιημένη που ειπώθηκε, είναι πολύ σοβαρό για την δική σου ισορροπία. Αυτό με το ημερολόγιο θα το δοκιμάσω… Διαβάστε περισσότερα »