Μεσα στην καραντίνα είχα πολυ χρόνο να σκεφτώ και διαπίστωσα οτι το αγορι μου, ειτε δεν ξέρει τι θέλει είτε εχει καμια διαταραχη προσωπικοτητας. Ειμαστε μακρια περίπου 45 μερες. Καποιες μερες ειναι μεσα στα μελια κλήσεις, βιντεο, μου λείπεις ερωτικες εξομολογησεις, κλάματα γιατι του λειπω και αλλα πολλα. Και αλλες μερες με το ζόρι μου λεει δυο κουβέντες και με αφήνει για ωρες στο διαβαστηκε.Και κάποιες αλλες έχουμε νορμάλ τυπική επικοινωνία. Οι φιλες μου μου λένε οτι ειναι λογικο αυτο που συμβαίνει αφου ειναι άνθρωπος και αυτος και δεν γίνεται να έχει συνέχεια την ιδια ορεξη. Εμενα ωστόσο μου έχουν γινει τα νευρα κρόσσια αφου δεν ξερω με ποια διαθεση θα ξυπνήσει το πρωι και ύστερα χαλαει και η δικη μου.
Είναι λογικό μέχρι ενός σημείου ένας άνθρωπος να έχει εναλλαγές στη διάθεση του, και για αυτό ευθύνονται διάφοροι παράγοντες. Δεν ξυπνάμε όλοι σταθερά με την ίδια διάθεση, και στην πορεία της ημέρας η διάθεση αυτή διαμορφώνεται ανάλογα με αυτά που θα μας τύχουν (όπου εν μέσω καραντίνας, μπορεί να είναι απλώς βίντεο που μπορεί να δει κάποιος στο διαδίκτυο, μία είδηση που διάβασε, δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι αποτέλεσμα ανθρώπινης συνδιαλλαγής) και θα ενεργοποιήσουν τα συναισθήματα μας, χαρά, λύπη, φόβο ή θυμό.
Το παράλογο λοιπόν θα ήταν ο φίλος σου να είχε μία σταθερή συμπεριφορά. Ωστόσο επειδή εσύ συνήθως λαμβάνεις το αποτέλεσμα των συναισθημάτων του, είναι λογικό και από τη μεριά σου να εκνευρίζεσαι από το απρόβλεπτο της συμπεριφοράς του. Αν του ζητήσεις να προσπαθήσει να είναι μετριοπαθής στις εκδηλώσεις του, ακόμα και αν το καταφέρει, θα είναι ανειλικρινές. Ίσως χρειάζεται να επιστρατεύσεις όλη σου την ενσυναίσθηση για να κατανοήσεις την εναλλαγή των συναισθημάτων του συντρόφου σου, ειδικά σε μία τόσο δύσκολη περίοδο όπως ήταν η καραντίνα. Ταυτόχρονα όμως να του μιλήσεις και για το πόσο δύσκολο σου είναι να γίνεσαι δέκτης αυτής της εναλλαγής στη συμπεριφορά του.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Καθόλου δεν με καλυψε η απάντηση. Όλοι εχουμε εναλλαγες στα συναισθήματά μας αλλά επειδή γνωρίζουμε πολύ καλά οτι είναι φαινομενικά παράλογη η αλλαγή στάσης επειδη απλά καναμε εναν άσχημο συνειρμό ή επειδη ακούσαμε ένα μελαγχολικο τραγούδι, συμμορφώνουμε τον εαυτό μας με τους βασικούς κοινωνικούς κανόνες. Δεν δείχνουμε όλα όσα νιωθουμε, πιεζουμε τους εαυτούς μας να φερθούμε νορμάλ. Παράδειγμα, μου έχει τυχει να δω άσχημα όνειρα τη νυχτα και να ξυπνήσω αλαφιασμένη να πάω στη δουλειά. Έχω ακομα το βαρύ συναισθημα του ονείρου αλλα παραταυτα λεω καλημέρα στον συντροφό μου, απαντάω στους συναδέλφους μου/ στους πελατες/ μαθητές με προθυμία. Γιατι εχω… Διαβάστε περισσότερα »
Σουσουράδα συμφωνώ μαζί σου μέχρι τελείας!!
Καμιά φορά μπορεί όντως να ξεσπάμε τα νεύρα στους οικείους μας, γιατί ξέρουμε ότι θα είναι εκεί να μας ακούσουν.
Αυτό δεν σημαίνει οτι πρέπει να γίνεται συνήθεια και να χρησιμοποιούμε τον άλλον άνθρωπο σαν σάκο του μποξ.
Γράφουσα, το εχω πάθει με κοντινό μου άτομο και σε καταλαβαίνω απόλυτα. Πρέπει να βάλεις τα όριά σου, γιατί αυτό θα σε τσακίσει!
Οι άνθρωποι που δεν μας γνωρίζουν, σαφώς και θα πρέπει να λαμβάνουν μία λουστραρισμένη συμπεριφορά, γιατί πράγματι δεν έχουν την ικανότητα να μαντεύουν, και κυρίως ούτε χρειάζεται, τι μας απασχολεί και γιατί εμείς μπορεί να έχουμε νεύρα ή στεναχώρια. Οτιδήποτε άλλη θα ήταν αντικοινωνική συμπεριφορά. Όταν πρόκειται όμως για τη σχέση μας, και εφόσον δεν λέει πως ξεσπάει σε νεύρα ή άσχημη συμπεριφορά (το να κάνει κάποιος ώρα να μας απαντήσει, δεν είναι άσχημη συμπεριφορά, και εκεί χωράει η ενσυναίσθηση, να καταλάβουμε δηλαδή ότι ο άλλος δεν έχει πάντοτε την ίδια διάθεση σαν ρομπότ), θεωρώ πως η κατανόηση ειδικά εν… Διαβάστε περισσότερα »
Αν είναι μόνο φαινόμενο της καραντίνας τοτε μαλλον θα έχετε επιστρέψει σε μια ρουτίνα, αν η κατάσταση συνεχίζεται, τότε όση ενσυναισθηση και αν έχεις, νομίζω πρέπει να υπερισχύσει ο εγωισμός σου, δεν είναι κακό να σκεφτόμαστε πως θα είμαστε και εμείς καλά και οχι ο σάκος του μποξ του άλλου ανάλογα με τα κέφια του.
Επειδή βλέπω διάφορα σχόλια κατά της απάντησης της ψυχολόγου θα ήθελα να πω 2 πράγματα απ τη δική μου εμπειρία που ήταν πολύ κοντά με της κοπέλας με μια βασική διαφορά. Εγώ ήμουν η ‘αλλοπρόσαλλη’ της σχέσης που είτε είχα διαταραχή προσωπικότητας είτε δεν ήξερα τι ήθελα… Όμως αγαπητή γράφουσα μάντεψε… Δεν είναι μόνο αυτές οι 2 επιλογές! Κάποιοι από εμάς ζοριστηκαμε πάρα πολύ στην καραντίνα για διάφορους λόγους. Κάποιες μέρες δεν ήθελα να μιλήσω με κανέναν γιατί δεν είχα τι να πω όλη μέρα κλεισμένη στο σπίτι κάνοντας τίποτα! Άλλες μέρες ένιωθα καλύτερα οπότε συνέχιζα την επικοινωνία όπως και… Διαβάστε περισσότερα »
“Είπες ότι ανάλογα πως ξυπνήσει ο φίλος σου εξαρτάται το πως θα πάει η μέρα σου… Γιατί του έχεις δώσει μια τόσο μεγάλη ευθύνη όπως η ευθύνη της δικής σου διάθεσης; είσαι σίγουρη ότι τη θέλει;” Εξαιρετική παρατήρηση και ίσως μια από τις μεγαλύτερες λούπες σε μια συντροφική σχέση κατά την άποψη μου πάντα 🙂 Αυτό σαν γενικό σχόλιο. Ειδικά για τη γράφουσα, τόσο έντονες εναλλαγές στη διάθεση (από τα ουράνια στα τάρταρα) είναι λίγο ανησυχητικά, σαν να μην μπορεί να ρεγουλάρει το συναίσθημα. Όμως και ποι@ς δεν φρίκαρε λίγο με την καραντίνα; Νομίζω τους περισσοτερους “κάπου” μας επηρρέασε οπότε… Διαβάστε περισσότερα »
Όλα αυτά είναι συμπεριφορές “διαμαρτυρίας”. Από την άλλη εσύ δείχνεις μια εξαρτημένη συμπεριφορά. Δεν γίνεται η μέρα σου να κρέμεται από τις διαθέσεις κανενός, συντρόφου ή μη. Μάλλον φτιάχνεις στο μυαλό σου τα χειρότερα σενάρια και γεμίζεις μαυρίλα (και η δική σου αγωνία τρέφει τις δικές του αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές, αυτά πάνε μαζί). Πάρε κάποια απόσταση απ΄αυτά τα συναισθήματα, αποδέξου ότι ο σύντροφος σου δυσκολεύεται και κοίτα την κατάσταση με χιούμορ.
Για ποιο λόγο να επιστρατεύσει όλη της την ενσυναίσθηση; Να κάνει υπομονή δηλαδή; Μάλλον το αντίθετο θα πρότεινα, πρεπει να γίνεις δυσάρεστη και άμεσα, αυτό που υφιστασαι είναι κακοποίηση και ειλικρινά δε θα έπρεπε να μας ενδιαφέρουν για άλλη μια φορά τα ψυχολογικά του φίλου σου, κοπέλα του είσαι όχι ψυχολόγος.
Εκείνο που έχω μάθει και εφαρμόζω όταν δεν έχω διάθεση είναι να εξηγώ ότι δεν είμαι καλά και για ποιους λόγους ώστε να μην το παίρνει ο άλλος προσωπικά και δεν ξέρει τι να υποθέσει. Δεν είναι πάντα εύκολο αλλά αν ο καθένας μας λειτουργεί χωρίς ενσυναίσθηση έχουμε τέτοια προβλήματα. Αντίθετα, αν εξηγούμε (παράδειγμα: δεν κοιμήθηκα καλά τα βράδυ και δν έχω διάθεση, δεν έχει σχέση με σένα, απλά σήμερα νιώθω … κτλ), βάζουμε τις βάσεις της συννενόησης.
ναι αλλά δεν είναι πολύ ενοχικό να δικαιολογούμε συνέχεια τη συμπεριφορά μας;
Για μένα το χειρότερο δεν είναι η εναλλαγή της διάθεσης καθαυτή, αλλά το ότι δεν εξηγούμε σαφώς στον άλλο τί μας συμβαίνει και γιατί νιώθουμε έτσι. Αυτό μου φαίνεται πολύ ψυχοφθόρο και παράλογο.
Δεν καταλαβα αν αυτα που γραφεις συνέβησαν εντος καραντινας ή συμβαίνουν γενικά. Αν ειναι γενικο το θεμα, δες τι θες, ζυγισε τα, εκφρασε τα και αποφασισε αναλογα. (Πχ εγώ χωρισα μετα απο έξι χρονια, οταν συνειδητοποιησα οτι δεν αντεχω αλλη κυκλοθυμια και επιτελους δε θελω αλλο να ζω με την αβεβαιότητα, το φόβο πώς θα ξυπνησει ο αλλος κι αν αυτα που λεγαμε χτες ισχύουν και σημερα. Enough is enough!)
Νομίζω πως η κατάσταση είναι πιο σοβαρή από ότι ακούγεται. Είναι πολύ δύσκολο να εισαι δέκτης μιας τέτοιας συμπεριφοράς και καλό θα ήταν να ξεκαθαρίσεις πως δεν το αντέχεις. Αν δεν υπάρξει αλλαγή τότε ίσως πρέπει να φύγεις από αυτή τη σχέση. Αν αυτό που συμβαίνει είναι σε θέση να σου χαλα τη διάθεση τοτε κάτι σημαίνει.
Δωστου να καταλάβει πως σε κάνει να αισθάνεσαι η συμπεριφορά του. Ισως θα ήταν καλό να προσπαθήσεις να μάθεις ποιες είναι και οι αιτίες αυτής. Μήπως αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα? Προς θεού, δε θέλω να σου πω πως είσαι υπερβολική, απλώς καλό θα ήταν να κατανοήσουμε πρώτα την κατάσταση που καλούμαστε ν αντιμετωπίσουμε