Πρόσφατα ήθελα να αφηγηθώ σε έναν φίλο μια ιστορία από τις μέρες των Χριστουγέννων. Σκέφτηκα λοιπόν να του πω πως αυτή τη χρονιά διάλεξα να μείνω στην Αθήνα και να μην επιστρέψω στο “πατρικό” μου. Ωπ! Φρέναρα τη σκέψη μου! Τι σόι λέξη είναι αυτή;
Εμ συνήθως αφήνουμε τη μητέρα να κάνει όλες τις δουλειές- ώρες πολλές από τη βδομάδα της να βάλει πλυντήριο, να απλώσει, να ψωνίσει, να γεμίσει με τάπερ την κατάψυξη ώστε να μη μείνει το σπίτι στιγμή χωρίς φαγητό, εμ το ονομάζουμε “πατρικό”; Παράδοξο.
Μετά, χωρίς και πολύ χώρο για παράπονα, κάποιες φορές οι μανούλες μας κλαίνε, βάζουν τα κλαματα συχνά χωρίς ίσως να ξέρουν να πουν το γιατί. Κάποιες φορές χωρίς και οι ίδιες να καταλαβαίνουν πολύ καλά το γιατί.
Άλλες επιλογές: το οικογενειακό σπίτι, το σπίτι όπου μεγάλωσα, το σπίτι των γονιών μου
Συμπληρώστε ελεύθερα…
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Και εγώ στην πολυκατοικία μου τόσα χρόνια είχα αντρικό επίθετο. Ο διαρρήκτης η ο οποιοσδήποτε κακοποιός θα χαρεί πολύ να πάρει το μυνημα ότι σε αυτό το σπίτι μένει μόνη μια γυναίκα με ότι αυτό συνεπάγεται.
Ακριβώς γι αυτό έχω και εγώ αντρικό όνομα στο κουδούνι και ας μένω μόνη μου.
Το γονεΐκο μου σπίτι.
Α βρηκα!
Η σφηκοφωλια 🙂
Εγω πλέον θα λέω το “μητρικό” μου αφού το σπίτι ανήκει στην μητέρα μου και ο πατέρας το βρήκε έτοιμο !! 😂
Το σοκ με το ολοκληρωτικό wipe out της γυναίκας το ένιωσα όταν πήγαμε στο δημαρχείο να κάνουμε τα χαρτιά του γάμου μας. Εκεί πρέπει να γράψουμε κ ποιό επίθετο θα πάρουν τα παιδιά κ αυτό δεν αλλάζει μετά, όπως μου τόνισε επανειλλημένως η εργαζόμενη εκεί. Τελικά καταλήξαμε στου συζύγου γιατί ξαφνιαστήκαμε κ οι δύο, δεν το είχαμε σκεφτεί νωρίτερα οπότε πήγαμε με τον πιο σύνηθες. Αλλά δε θα ξεχάσω το πόσο απαξιωμένη ένιωσα, όχι εγώ προσωπικά αλλά για όλες τις γυναίκες κ ας μην αλλάζουμε το δικό μας επίθετο.
Το σπίτι των γονιών μου λέω.
Η πλάκα είναι ότι παλιά ήταν μια πολύ μικροαστική έκφραση που δεν χρησιμοποιούνται από τη νεολαία. Μπορεί να την άκουγες από φρεσκοπαντρεμένη επαρχιώτισσα ή μεγαλύτερη γυναίκα και άντρα συντηρητικών πεποιθήσεων, ενώ σήμερα βλέπω τη λένε και οι χίπστερς ακόμα. Εξέλιξη.
Πολυ ωραιο θεμα!
Αναζητω κι εγω λεξεις.
Το σπιτι οπου μεγαλωσα.
Πάντως εγώ όταν είναι να πάω στους γονείς μου λέω “πάω/πήγα στη μάνα μου”. Έτσι μου βγαίνει.