Έφτασε η ώρα να στείλω και εγώ την ερώτηση μου καθώς τις περισσότερες φορές οι απαντήσεις που δίνεις είναι αυτά που σκέφτομαι και δε μπορώ να εκφράσω με λόγια. Η απάντηση σου είναι σημαντική καθώς θα την περιμένω προκειμένου να πράξω ανάλογα. Το πρόβλημα μου με αφορά έμμεσα και εξηγώ. Είμαι παντρεμένη εδώ και έναν χρόνο και με τον άντρα μου έχουμε ένα κοριτσάκι 6 μηνών. Ο άντρας μου έχει έναν αδερφό ελάχιστα μικρότερο ο οποίος έχει και αυτός ένα κοριτσάκι 1 χρόνων περίπου. Το πρόβλημα λοιπόν είναι η μητέρα τους (η πεθερά μου). Θεωρώ πως πάσχει από ήπιας μορφής κατάθλιψη και θα περιγράψω τι εννοώ. Είναι ένας άνθρωπος που όταν ήταν νέα είχε υποστεί πολλές απαγορεύσεις και περιορισμούς από τον άντρα της σε βαθμό που δεν την άφηνε πολλές φορές να πάει ούτε στην εκκλησία μόνη της (απ ότι μου έχει διηγηθεί ο άντρας μου). Αυτή η γυναίκα λοιπόν περνάει μεγάλες περιόδους όπου είναι πολύ ευδιάθετη, ξυπνάει από το χάραμα να φτιάξει πίτες (!), πηγαίνει βόλτες με τις φιλες της (πια) και γενικά βρίσκεται σε μια υπερδιέγερση. Ωστόσο, περνάει άλλο τόσο καιρό ξαπλωμένη, δε σηκώνεται να κάνει ούτε μπάνιο, δε βάζει καν πλυντήριο τα βρώμικα ρουχα αν δεν έρθει η γυναίκα που την βοηθάει στις δουλειές τους σπιτιού, δε μαγειρεύει τίποτα και γενικά έχει μια παραίτηση από όλα. Να σημειώσω επίσης ότι πάσχει και από το αυχενικό της πρόβλημα και αυτό την καθηλώνει ακόμα περισσότερο στο κρεβάτι της. Πιστεύω βέβαια πως το αυχενικό με τη συμπεριφορά της είναι αλληλένδετα αν και από παλιά αντιμετώπιζε θέματα με τη μέση της κτλ οπότε είναι και γενικά πιο ευάλωτη σε τέτοιου είδους παθήσεις. Όταν το συζήτησα με τον άντρα μου και του είπα την άποψη μου συμφώνησε και συννένοηθηκαμε επίσης στο να πάω να της μιλησω μήπως δει κάποιον ψυχολόγο. Μου είπε βέβαια ότι ο πατέρας του είναι αντίθετος και πως πιστεύει πως δεν έχει τίποτα κτλ. Για αρχή λοιπόν της αγόρασα ένα βιβλίο που μιλά για την κατάθλιψη και σκέφτομαι να της το δώσω λέγοντας της και δυο πράγματα. Αλλά ρε συ Αμπα φοβάμαι ότι οι υπόλοιποι εκτός του άντρα μου όταν το δουν θα σκεφτούν ότι ανακατεύομαι ή ότι λέω βλακείες. Περιμένω λοιπόν την απάντηση σου πριν δράσω με οποιοδήποτε τρόπο. Στενοχωριέμαι να την βλέπω έτοιμη να βάλει τα κλάματα όταν τη ρωτώ τι έχει και στενοχωριέμαι και για τον άντρα μου ο οποίος με τη σειρά του στενοχωριέται να την βλέπει έτσι.
Να της το δώσεις το βιβλίο και να την συμβουλέψεις να πάει σε ψυχολόγο. Δεν σε ενδιαφέρει τι θα πουν οι υπόλοιποι, η κατάθλιψη δεν είναι ταμπού και αν νομίζουν ότι ανακατεύεσαι για ένα πρόσωπο που σου είναι τόσο οικείο (και μάλλον αγαπητό), τότε είναι δικό τους πρόβλημα.
Δεν ξέρουμε τι έχει η μητέρα του συζύγου σου. Μπορεί να έχει από κατάθλιψη μέχρι διπολική διαταραχή τύπου ΙΙ, ή και τίποτα κλινικό. Αλλά μια γυναίκα που μεγάλωσε τόσο καταπιεσμένα δεν μπορεί παρά να ωφεληθεί από μια ψυχοθεραπευτική σχέση, αλλά και από το ενδιαφέρον σου.
Σε τέτοιες πατριαρχικές οικογένειες συνήθως το πρόσωπο της μητέρας και οι ανάγκες της περνάνε σε δεύτερη μοίρα. Εξού και η αντίδραση του συζύγου, που ενώ στεναχωριέται, δεν παίρνει την κατάσταση του στα χέρια του και ακόμα πιστεύει ότι η μαμά είναι υποχείριο του μπαμπά. Τι πάει να πει ο πατέρας του είναι αντίθετος; Δεν μιλάμε για σκυλί, μιλάμε για μία γυναίκα με αυτόνομη προσωπικότητα που έχει ανάγκες. Αν δηλαδή είχε πρόβλημα με την καρδιά της θα συζητούσατε τη γνώμη του πατέρα του σχετικά με το θέμα; Όχι.
Είναι πολύ τυχερή που μέσα στην αφάνεια της βρέθηκε ένα πρόσωπο να ενδιαφερθεί ουσιαστικά για το πως νιώθει. Μην την παραμελήσεις όπως κάνουν όλοι, ειδικά αφού θέλεις να τη βοηθήσεις. Ακόμα και αν τελικά δεν κάνει τίποτα απ’ όσα της προτείνεις, μπορεί το ενδιαφέρον σου να τη συγκινήσει και της φτιάξει τη διάθεση.
Φυσικά όπως καταλαβαίνεις και εσύ, τέτοιες προσεγγίσεις θέλουν τρόπο και κατάλληλο χειρισμό, ανάλογα με το πρόσωπο και τα όρια που θέτει το ίδιο. Αφουγκράσου το πως θα κυμανθεί η συζήτηση σας, όταν την κάνεις, και μην επιμείνεις περισσότερο από όσο μπορεί η ίδια να θέλει να συζητήσει για το θέμα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εχω παρατηρησει πως τα αγορια αντιμετωπιζουν τη μαμά τους πάντα ως μαμα κ ποτέ σαν γυναίκα. Ενώ μια κόρη μπορει να κανει λιγο παρεα με τη μαμά της , να κουβεντιασει και να της προτεινει πράγματα για την προσωπική της ευχαριστηση, τα αγόρια πιστευουν πως παντα η μαμά ειναι εκει για να κανει τις δουλειες ακούραστη. Σίγουρα ειναι θεμα προτυπων αλλα δυστυχως αυτο το μοντελο συμπεριφοράς ισχυει ακομα κ σήμερα. Ισως επειδή οι άντρες βολευονται κιολας με αυτο τον τρόπο. Τα λεω ολα αυτα γιατί πιστευω πως δεν ειναι τυχαιο οτι η νύφη εκανε αυτη την παρατήρηση… Βοηθησε αυτη τη… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν είναι ανάγκη να βγάλετε τελάλη σχετικά με το βιβλίο ή σχετικά με το ψυχολόγο. Μπορείς να το κάνεις διακριτικά. Βρες κάποια στιγμή που η πεθερά σου είναι μόνη της και δώσε της το βιβλίο και συζήτα ήρεμα μαζί της. Αν θελήσει κάποια στιγμή να πάει σε ψυχολόγο, μπορείτε να πηγαίνετε μαζί και να λέτε ότι πάτε μια π.χ. μια βόλτα. Το λέω γιατί δυστυχώς η πεθερά σου δεν έχει καλοπαντρευτεί, είναι ηλίου φαεινότερο.
Προφανώς είδες τον ελέφαντα στο δωμάτιο, την ασθένεια. Κοίτα δε θέλει πολλές περιστροφές και εξηγήσεις, όσο μεγαλύτερη η ευθύτητα και η άμεσες ενέργειες, τόσο καλύτερα. Οι πολλές κουβέντες δημιουργούν στρες γιατί δίνουν χρόνο στις ανεπάρκειες και στην παραμέληση ν’αποκαλυφθούν. Ραντεβού με ψυχίατρο, το κλείνετε εσείς και την ενημερώνετε. Εμείς τους το λέγαμε το προηγούμενο βράδυ ότι πχ αύριο πάμε γιατρό, να είστε έτοιμη στις 9:30. Ο πεθερός δεν είχε πολύ χρόνο να το σαμποτάρει και η ίδια δεν στρεσάρονταν. Στις αντιδράσεις του πεθερού του αρχικά δεν απαντούσαμε, αν συνέχιζε έλεγα απειλώντας τον χαριτωμένα και καλά ότι θα την πάρω στην… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν είναι καθόλου σπάνιο, άνθρωποι τρίτης ηλικίας να αρχίσουν να παρουσιάζουν συμπτώματα κατάθλιψης. Σε μεγάλο βαθμό αυτό συνδέεται και με κάποια προβλήματα υγείας που όσο περνάει ο καιρός μεγαλώνουν, με το ότι βλέπουν να τους εγκαταλείπουν οι δυνάμεις τους, τα τελευταία χρόνια παίζει ρόλο και το ότι βλέπουν παιδιά κι εγγόνια να παλεύουν να τα βγάλουν πέρα σε μια ζωή που αλλιώς είχαν φανταστεί. Πέρα από τον ψυχολόγο που στις περισσότερες περιπτώσεις βοηθάει, ακόμη κι αν νομίζουμε ότι είναι “αργά”, αυτό που έχω παρατηρήσει πως λειτουργεί θετικά είναι το ειλικρινές ενδιαφέρον. Να μιλάς με τους γονείς/πεθερικά και να ξέρουν πως… Διαβάστε περισσότερα »
Mου κόλλησε άσχημα η φράση ” μπορεί το ενδιαφέρον σου να τη συγκινήσει και της φτιάξει τη διάθεση ” . Η κατάθλιψη είναι πολλά παραπάνω από (ευμετάβλητα , μικρής έντασης συναισθήματα που χαρακτηρίζουν την ) διάθεση .