Nομίζω πως έχω φτάσει στα όρια μου. Είμαι παντρεμένη και έχω δύο παιδιά. Πριν παντρευτώ έζησα έναν τρελό έρωτα με τον άντρα μου. Ο ενθουσιασμός κράτησε περίπου τρία χρόνια και μετά τον γάμο μας. Άρχισαν να με ενοχλούν πολλά στην πορεία αλλά όσο ασχολούμουν με τα παιδιά όλο ξεχνούσα και να καταπίνω τα συναισθήματα μου. Νομίζω ότι ποτέ δεν υπήρχε επικοινωνία μεταξύ μας. Έχω περάσει κατάθλιψη στο παρελθόν και το πάλεψα μόνη μου με τον γιατρό μου. Τώρα μετά από πολλά χρόνια εργασιας εμεινα άνεργη και όσο περνούν οι μήνες νιώθω όλο και πιο χάλια. Δεν θέλω να πολύ βγαίνω από το το σπίτι, εκεί που είμαι καλά μετα απο λίγο νιώθω απαίσια, γίνομαι πολλές φορές απότομη αλλά προσπαθώ να το παλέψω. Αυτός τίποτα! Μόνο σεξ. Τίποτα άλλο. Καμία συμπαράσταση, καμία κατανόηση αλλά νεύρα κι από πάνω λόγω της συμπεριφοράς μου. Δεν ξέρω τι να κάνω πια. Νιώθω μια μόνιμη πίεση στο κεφάλι μου που νομίζω ότι θα εκραγεί. Δεν θέλω καν να προσπαθήσω να του μιλήσω, κάτι θα πω και θα το μεταφράσει ως επίθεση προς εκείνον.Έτσι ακριβώς πέρασα κ δύο απώλειες που είχα σε προχωρημένες εγκυμοσύνες. Νιώθω τόση μοναξιά και η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν γίνεται αντιληπτό από το περιβάλλον μου. Όλοι με βλέπουν χαρούμενη κ γελαστή. Δεν ξέρω τι να κανω
Αρχικά να συνεχίσεις τη θεραπεία σου. Ελπίζω να είναι αυτό εφικτό οικονομικά. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Αν κάνεις αυτό, τότε τα υπόλοιπα σιγά σιγά θα μπουν σε μια σειρά. Λυπάμαι πάρα πολύ για όσα αισθάνεσαι.
υ.γ. Η ερώτηση στάλθηκε καιρό πριν, αλλά νομίζω θα εκφράσει πολλούς ανθρώπους. Υπενθυμίζω αυτό εδώ, που έχω συγκεντρώσει όσα τηλέφωνα βρήκα για ψυχολογική υποστήριξη σε αυτή την περίοδο κρίσης που βιώνουμε.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Πιστεύω οτι εκτος από την ατομική σου θεραπεία, ψυχολογική και πιθανόν φαρμακευτική, θα άξιζε να κάνετε και θεραπεία ζεύγους. Να είσαι σίγουρη πως κι εκείνος πιέζεται σε έναν βαθμό, αποκλείεται να μην αντιλαμβάνεται την έλλειψη επικοινωνίας κι εκείνος. Κι αν λειτουργεί αμυντικά, δεν σημαίνει οτι δεν σε αγαπάει αλλα είναι δύσκολο να το διαχειριστεί. Έχοντας ζησει με άτομο με κατάθλιψη μου ήταν δύσκολο να λέει ή να δείχνει οτι “δεν του αρεσει η ζωή του” και να αποτελώ εγώ η ίδια βασικό κομμάτι της ζωής του. Είναι σκληρό, προκαλεί απελπισία και θυμό.Και σίγουρα έκανα κι εγω θεραπεία γιατί είναι σχεδόν… Διαβάστε περισσότερα »
Ζήτα βοήθεια. Στήριξη, μίλα. Βρες έναν άνθρωπο που εμπιστεύεσαι και μοιράσου τις σκέψεις σου μαζί του/ης. Νιώθεις πίεση, γιατί το σώμα και το μυαλό σου αντιδρά. Μην είσαι γελαστή συνεχώς, αν δεν το νιώθεις. Εξωτερίκευσε αυτό που νιώθεις, δεν το ακούς που προσπαθεί να βγει; Εμπιστεύσου αυτό που νιώθεις, την αντίδραση που δεν ξέρεις πώς να βγάλεις. Ήμουν κι εγώ σε παρόμοια σχέση: αυτός το χαβά του, μόνο σεξ και καμία αντίληψη του κόσμου μου, ή διάθεση να τον μοιραστούμε. Έφυγα (ναι, πόνεσε, αλλά τι να κάνουμε τώρα) και ξαναγέλασα και ξαναερωτεύτηκα και ξαναένιωσα πόθο όπως όταν ήμουν έφηβη. Βγες… Διαβάστε περισσότερα »