Θεωρείτε ότι είναι σωστό ή λάθος να κάνεις παιδιά όταν έχεις ιστορικό κατάθλιψης; Έχω περάσει κατάθλιψη δυο φορές στη ζωή μου και κάθε φορά μου πήρε 2-3 χρόνια για να το ξεπεράσω. Γενικά υπάρχει επίσης μεγάλο ιστορικό κληρονομικά στο σόι μου, ένα ολίγοις η μητέρα μου έχει χρόνια κατάθλιψη και δεν το διαχειρίζεται καθόλου με αποτέλεσμα να έχει δημιουργήσει αβέρτα ψυχολογικά σε μένα και την αδερφή μου που ευτυχώς αποβάλλουμε τώρα που δεν μένουμε πια μαζί. Θέλω πολύ να κάνω παιδιά σε λίγα χρόνια με τον σύντροφο μου αλλά τρέμω στην ιδέα να πάθω πάλι κατάθλιψη στο μέλλον και να μην μπορώ να τους δίνω όσα θέλω. Ξέρω ότι είναι πολύ υποθετικό όλο αυτό αλλά δεν θέλω ούτε να τους δημιουργήσω ψυχολογικά ούτε να καταλήξω να το μετανιώσω.
Νομίζω πως δεν μπορεί να υπάρχει μια απάντηση στην ερώτηση σου. Σαν ψυχική νόσος η κατάθλιψη έχει διάφορες μορφές και εντάσεις. Ευτυχώς είναι μία νόσος που αντιμετωπίζεται πλέον με επιτυχία, όταν συνδυάζεται η ψυχοθεραπεία με τη φαρμακοθεραπεία- όταν η τελευταία είναι απαραίτητη.
Εφόσον έχεις ιστορικό κατάθλιψης, θα σου πρότεινα να ξεκινήσεις θεραπεία αν δεν κάνεις ήδη. Στη θεραπευτική διαδικασία θα μάθεις πολλά περισσότερα για το μέλλον σου σαν μητέρα, από όσα μπορώ να σου πω εγώ εδώ. Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι πως αν επιθυμείς να κάνεις οικογένεια, και δεχθείς πως ίσως θα πρέπει να καταφύγεις στη φαρμακοθεραπεία σε κάποια δεδομένη χρονική στιγμή (εκτός από την ψυχοθεραπεία), τότε μάλλον δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα.
Δες και αυτό.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Σαν μανούλα (και όχι γιατρός ή ψυχολόγος) με ιστορικό κατάθλιψης και πρόσφατα πολύ δυνατό επεισόδιο που με βασάνισε πολύ, μπορώ να σου πω πως όλα είναι δυνατά. Έχω 2 παιδιά, και επειδή δεν θέλω αυτά να επηρεάζονται από την δική μου ψυχική υγεία, φροντίζω να είμαι σε επαφή με τον γιατρό μου, και να παίρνω τα φάρμακα μου και γενικά να κάνω ότι είναι απαραίτητο για να είμαι λειτουργική.. Δεν θα σου πω ότι ήταν εύκολο.. ήταν το πιο δύσκολο επεισόδιο που είχα ποτε, είμαι κ πρόσφατα χωρισμένη και δεν είχα βοήθεια. Με βοήθησαν άνθρωποι που με νοιάζονται πραγματικά κ… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω ότι όποιος έχει βιώσει κάποια επεισόδια κατάθλιψης θα πρέπει να διατηρεί μια επαφή με ψυχοθεραπευτή και, οπωσδήποτε, με ψυχίατρο για πάντα. Μπορεί κάποιες φορές να νιώθει καλύτερα, αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να βεβαιώνει ότι η επόμενη μέρα θα είναι ίδια εάν δεν φροντίζει γι’ αυτό. Η φαρμακευτική αγωγή δεν πρέπει να φοβίζει, πρέπει να γίνεται σε συνεννόηση με ειδικό και να ακολουθείται σωστά. Η εγκυμοσύνη και η περίοδος μετά είναι, επίσης, πολύ ευαίσθητες περίοδοι ορμονικά και είναι πολύ πιθανή η υποτροπή. Χρειάζεται κανείς να αντιμετωπίζει την κατάθλιψη όπως ένα οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα υγείας μιας και ο εγκέφαλος είναι… Διαβάστε περισσότερα »
Με άγγιξε το σχόλιό σου, να ΄σαι καλά 🙂
Χαίρομαι που έχετε αυτόν τον προβληματισμό, γιατί δείχνει ότι είστε διατεθειμένη να προστατέψετε τον εαυτό και τα παιδιά σας, εφόσον επιλέξετε να κάνετε, με κάθε ενδεδειγμένο τρόπο. Επίσης, ειδικά στις περιπτώσεις ψυχικών νόσων και διαταραχών, σημαντικό ρόλο παίζει και ένα υποστηρικτικό περιβάλλον (σύντροφος, φίλοι, ευρύτερη οικογένεια). Εκείνο που, κατά τη γνώμη μου, αξίζει σε κάθε περίπτωση τον κόπο να ψάξετε είναι αν συντρέχει ή όχι κληρονομικός παράγοντας, γιατί οφείλετε να γνωρίζετε τα ενδεχόμενα και να σκεφτείτε αν μπορείτε να αντεπεξέλθετε σε αυτά . Οικογενειακή μας φίλη, π.χ., με βαρύτατο ιστορικό κατάθλιψης στην ίδια και συνδυασμού κατάθλιψης και ψυχικών νόσων στα… Διαβάστε περισσότερα »
πρώτα απ όλα μπραβο σου που διερωτάσαι την προσωπικη σου ευθυνη ως μελλοντικη μητερα. ΟΜΩΣ εννοειται πως δεν ειναι λαθος. δες στην wikipedia την συχνοτητα εμφανισης της καταθλιψης στον πληθυσμο. [για να μην πουμε για τις ψυχικες ασθενειες που μενουν χωρις διαγνωση] αλιμονο αν γυριζαμε σε μια ναζιστικη σκεψη πως ανθρωποι με ψυχικη η σωματικη νοσο δεν πρεπει να κανουν παιδια. ελπιζω να κανεις θεραπεια γιατι ειναι απαραιτητο και ευχομαι ο,τι καλυτερο.
well said..
«Όταν η τελευταία είναι απαραίτητη»;;;; Η κατάθλιψη, ενώ μπορεί να χρησιμοποιείται στην καθομιλουμένη αβίαστα, για να περιγράψει κακή διάθεση,όταν τίθεται θέμα διάγνωσης, είναι νόσος ακριβώς όπως και η ιλαρά, και ΠΑΝΤΑ η τελευταία είναι απαραίτητη.