Μπορείς να εξαναγκάσεις ένα ενήλικο άτομο να υποβληθεί σε επέμβαση; Η μητέρα μου είναι 55+ χρονών, με ιδέες καταδίωξης τα τελευταία περίπου 10 χρόνια, αλλά σε βαθμό που θα τη χαρακτήριζα 75% λειτουργική στην καθημερινότητα της. Πχ. κάποιος που δεν τη γνωρίζει καλά δε θα καταλάβαινε ότι κάτι δε πάει καλά (όταν είχα δει εγώ ψυχολόγους και τους μίλησα γι αυτή, εντυπωσιάστηκαν με την ικανότητα της να διαχειρίζεται/κρύβει το θέμα). Αφού όσοι ειδικοί την είδαν έκριναν ότι δεν χρήζει άμεσης αντιμετώπισης, και ενω η ίδια δεν είναι καθόλου πρόθυμη να συνεργαστεί, έχουμε μάθει στο σπίτι να αγνοούμε το πρόβλημα, εφόσον δε μπορούμε πλέον να κάνουμε κάτι. Το θέμα είναι ότι τους τελευταίους μήνες έχει παρουσιάσει ένα γυναικολογικό πρόβλημα, η ίδια υποθέτει ότι είναι πτώση μήτρας, αλλά δεν θέλει να δει γιατρό γιατί δε θέλει να υποστεί ολική/μερική αναισθησία (λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης προς οποιονδήποτε προφανως). Με τρελαίνει το πόσο ψύχραιμα το υπομένει κι αυτό. Σκέφτομαι να την ”εκβιάσω” με κάποιο τρόπο να πάει έστω να δει τι έχει, ίσως να σταματήσω να της μιλάω; Θα είναι χειρότερα; Δε ξέρω τι πρέπει να κάνω, μπορείτε να με βοηθήσετε;
Αρχικά, πρακτικώς μιλώντας, νομίζω ότι για να διαπιστωθεί τι έχει, δεν θα χρειαστεί να υποβληθεί σε κάποια νάρκωση. Δεν το λέω με βεβαιότητα, αλλά νομίζω ότι ο υπέρηχος είτε κολπικός είτε κάτω κοιλίας θα δείξει περί τίνος πρόκειται. Αυτό από μόνο του ίσως είναι ένα επιχείρημα για να την πείσει, ότι δεν θα χρειαστεί δηλαδή να υποστεί ολική ή μερική αναισθησία, τουλάχιστον για το πρώτο βήμα, να δείτε τι έχει. Αν μπορέσεις να την πείσεις για αυτό, και όντως έχει κάτι σοβαρό που απειλεί τη ζωή της, τότε μπορεί να αλλάξει γνώμη από μόνη της και να προχωρήσει σε περαιτέρω ενέργειες. Βέβαια μπορεί να μην θέλει καν να ξέρει τι έχει, ακριβώς γιατί φοβάται πάρα πολύ το μετά. Είναι στη διακριτική σου ευχέρεια νομίζω το αν θα χρησιμοποιήσεις κάποιον δόλο σε αυτή τη φάση, για παράδειγμα να της πεις ότι το πιθανότερο είναι πως δεν θα έχει κάτι σοβαρό, ούτως ώστε να δεχτεί να μπει στη διαδικασία διάγνωσης.
Δεν νομίζω ότι είναι καλή η ιδέα να την εκβιάσεις, εφόσον δεν έχει διαγνωστεί ως ένας άνθρωπος ανίκανος να φροντίσει τον εαυτό του και είναι λειτουργική, τότε είναι υπεύθυνη για τη ζωή της και την υγεία της. Μπορείς να της εκφράσεις τους προβληματισμούς σου, πόσο σε στεναχωρεί/ σε αγχώνει η στάση της, αλλά μέχρι εκεί κατ’ εμέ. Νομικά η μόνη οδός που μπορείς να ακολουθήσεις, είναι εισαγγελική παραγγελία για ψυχιατρική εκτίμηση και ενδεχόμενη νοσηλεία. Εκεί οι γιατροί θα κρίνουν αν είναι σε θέση να αποφασίσει για την υγεία της, αλλά ένας ψυχίατρος θα σε κατατοπίσει καλύτερα από εμένα για το τι ισχύει στο πλαίσιο αυτό.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News