in

Μπορεί κάποιος να αντιμετωπίσει τους δαίμονες του μόνος του, με τη βοήθεια ειδικού;

Ερωτήσεις απαντημένες από την ψυχολόγο Φαίνια Ξανθοπουλίδου.

Είμαι με τον σύντροφο μου εδώ και 6 μήνες περίπου, και πραγματικά είμαι πολύ ευτυχισμένη μαζί του. Ένα βράδυ, σε μια από τις βραδινές μας εξόδους με φίλους, είχε μια στάση που δεν είχα ξαναδεί, σαν χαμένος/βαθιά στεναχωρημένος ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

1 6

Ειμαι με τον συντροφο μου εδω και 6 μηνες περιπου, και πραγματικά είμαι πολύ ευτυχισμένη μαζί του. Ένα βράδυ, σε μια από τις βραδινές μας εξόδους με φίλους, είχε μια στάση που δεν είχα ξαναδεί, σαν χαμένος/βαθιά στεναχωρημένος, σαν να μην ήθελε να ήταν εκεί μαζί μας, αλλά προσπαθούσε να το κρύψει. Όταν φύγαμε απο το μαγαζί οι δυο μας, τον πιεσα να μάθω αν ήταν καλά. Και μετά από λίγη ώρα έβαλε τα κλάματα στη μέση του δρομου, λέγοντας μου πως νιωθει δυστυχισμένος πολλές φορές στη ζωή του. Δεν μπορούσε όμως να μου πει μια συγκεκριμένη αιτία για αυτή του την δυστυχία και αν κατι συγκεκριμένο την προκάλεσε εκείνο το βράδυ (ή δεν ήθελε να μου πει? δεν το ξέρω). Την επόμενη μέρα του είπα ότι θα τον βοηθούσε να δει ψυχολόγο αν αισθάνεται πραγματικά έτσι, μιας και η συνάντηση με έναν ειδικό ίσως ήταν πιο προσοδοφόρα απ’ ότι απλά να τα πει σε κάποιον φίλο/σε εμένα. Μου είπε μάλιστα ότι το είχε αναφέρει και παλιότερα στην οικογένεια του αλλά κανένας δεν τον πίεσε να κάνει κάτι γι’αυτό. Τελικά κατάφερε μέσα από τη δουλειά του να δει μια ειδικό μετά από ένα μήνα και κάτι από το περιστατικό. Εγω όλο εκείνο τον καιρό τον ρωτούσα να μάθω εάν τελικά κατάφερε να κλείσει ένα ραντεβού με κάποιον ψυχολόγο. Οταν είδε την ψυχολόγο τελικώς, δεν μου το είπε από μόνος του ούτε πριν ούτε μετά, αλλά εγώ από τα συμφραζόμενα του το καταλαβα και τον ρώτησα ευθέως. Δεν ρώτησα πολλά πράγματα για την συνάντηση τους γιατί σκέφτηκα ότι δεν ήθελε να τα μοιραστεί μαζί μου, εφόσον δεν μου είπε για τη συνάντηση από μόνος του. Από τότε είδε την ειδικο άλλη μια φορά, και πάλι δεν μου είπε τίποτα γι’αυτό, αλλά μου το υπονόησε ότι είχε ραντεβού μαζι της (λόγω μέρας και ώρας). Η ερώτηση μου είναι πως μπορώ να είμαι όσο πιο αποτελεσματικα γίνεται δίπλα του σε αυτή την διαδικασία? Η πιστεύεις ότι πρέπει να μείνω έξω από όλο αυτό μέχρι να θελήσει αυτός να μοιραστεί μαζί μου τις σκέψεις του? Αυτό που θέλω είναι πραγματικά να αντιμετωπίσει τους δαίμονες του, αλλά πιστεύεις ότι μπορεί (αυτός και ο καθένας μας) να το κάνει μόνο με τη βοήθεια ενός ειδικού και εαυτου του? Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων! 🙂

 

Εφόσον ο σύντροφος σου είναι κλειστός χαρακτήρας, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που δεν μοιράζεται μαζί σου ούτε καν πότε έχει ραντεβού με την ψυχολόγο, θα έλεγα να μην επιμένεις.

Ο καθένας στη ζωή είναι πρωταρχικά μόνος του. Το υποστηρικτικό περιβάλλον σαφώς και είναι πολύ καλό να υπάρχει, αλλά πολλές φορές μας βοηθάει απλά με τη σιωπηλή του στήριξη. Τι σημαίνει αυτό; Δεν ξέρω πόσο κοντά είσαι με τον σύντροφο σου και τι μπορείς να του προσφέρεις, δεδομένου ότι είστε μόνο έξι μήνες μαζί και αυτός γνωρίζει τον εαυτό του μια ολόκληρη ζωή, μια ζωή στοιχεία της οποίας εσύ μπορεί να αγνοείς, ή να αρχίζεις σιγά σιγά να μαθαίνεις.

Ρώτησε τον ευθέως αν μπορείς να κάνεις κάτι για να τον βοηθήσεις σε αυτή του την πορεία. Εξέφρασε του την επιθυμία σου να τον στηρίξεις (αν αυτή είναι η επιθυμία σου). Πρότεινε τρόπους που εσύ θεωρείς ότι μπορείς να βοηθήσεις (Τι μπορεί να είναι αυτό; Πως σκέφτεσαι ότι μπορείς να τον ανακουφίσεις;). Και σεβάσου αυτό που θα σου πει.

Στην ερώτηση, αν κάποιος μπορεί να αντιμετωπίσει τους δαίμονες του μόνος του με τη βοήθεια του ειδικού, η απάντηση είναι πως μόνο έτσι μπορεί να τους αντιμετωπίσει αποτελεσματικά. Οι άνθρωποι στη ζωή μας έρχονται και φεύγουν και μόνον εμείς παραμένουμε σίγουρα, κουβαλώντας τις σκέψεις και τα φορτία μας. Αν δεν λύσουμε μόνοι μας τα προβλήματα μας και απλά τα εναποθέσουμε σε κάποιον άλλον, τότε αν για οποιοδήποτε λόγο αυτός ο κάποιος φύγει από τη ζωή μας, θα ξαναγυρίσουμε στο σημείο που ήμασταν πριν.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

3 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
ChainReaction
ChainReaction
5 χρόνια πριν

Τό ξέρω πώς καθένας μονάχος πορεύεται στόν ἔρωτα,
μονάχος στή δόξα καί στό θάνατο.
Τό ξέρω. Τό δοκίμασα. Δέν ὠφελεῖ.
Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου.

Παρθένο Ελαιόλαδο
Παρθένο Ελαιόλαδο
5 χρόνια πριν

Θα διαφωνησω εν μερει με τη κ. Φαινια και αυτο γιατι πιστεύω οτι συνηθως οι κλειστοι και εσωστρεφεις άνθρωποι συχνα χρειάζονται ενα παραπάνω σπρωξιμο στο να ζητησουν βοηθεια. Δεν εννοω η κοπέλα να γινει πιεστικη αλλα το να λες τα πραγματα με το ονομα τους βοηθαει και στο να ελαφρύνει κανεις τις λεξεις. Το “Επισκέπτομαι ψυχολογο” ή το “ποτε θα ξαναεχεις συνεδρια” μπορει να ειναι στα αληθεια απελευθερωτικο.
Θα ακουστει χαζο αλλα μου θυμισε κατα πολυ στο χαρι ποτερ οπου κανεις δεν ελεγε το ονομα του βολντεμορτ, λογω φοβου, προσαπτοντας του ακομα μεγαλύτερη δυναμη…

latro
latro
5 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Παρθένο Ελαιόλαδο

Συμφωνώ σε αυτό! Μα αυτό έγινε κιόλας, τον ‘πίεσε’ λίγο και του πρότεινε να πάει σε ψυχολόγο κ αυτός πήγε. Σιγά σιγά θα ανοιχτεί και αυτός, μόνο όταν είναι έτοιμος.
Να προσθέσω ότι για να δείξεις ενδιαφέρον και ότι είσαι διαθέσιμη, χωρίς να είσαι πιεστική, καλό είναι να κάνεις ανοιχτές ερωτήσεις (‘πώς νιώθεις’; πώς πήγε η συνεδρία) ώστε να απαντήσει όπως αυτός νιώθει και θέλει και όχι κλειστές (π.χ. ‘σου ξανασυνέβει αυτό;’)