Θα ήθελα να μοιραστώ ένα πρόβλημα μου. Θεωρώ ότι μπλοκάρω τον εαυτό μου. Κατ αρχάς, είμαι φοιτήτρια στο τέλος σχεδόν των σπουδών μου καθώς χρωστάω λίγα μαθήματα για το πτυχίο. Τελευταία παρατήρησα ότι έχω εμμονές και φοβίες οι οποίες επιδεινωνονται. Το καλοκαίρι είχα την εμμονή ότι κάτι κακό θα συμβεί στην οικογένεια μου ενώ τωρα πιστεύω ότι κάτι θα συμβεί και δεν θα τελειώσω την σχολή μου. Δεν έχω ορεξη να μελετήσω και έχω αμελήσει το διάβασμα μου για την εξεταστική και για ένα επιστημονικό άρθρο που έχω αναλάβει καθώς με κυριευουν αρνητικές σκέψεις. Αρκετές φορές συνειδητοποιω ότι όλες μου οι σκέψεις είναι παράλογες αλλά δεν μπορώ να σταματήσω και όλη την ώρα το μυαλό μου τριγυρνάει σε αυτές. Επιπλέον έχω ελάχιστες ασχολίες και τα τελευταία χρόνια παρασύρομαι εύκολα και ξοδεύω όλη την ημέρα μου στο ίντερνετ. Γενικά δεν είχα ποτέ σοβαρά προβλήματα στην ζωή μου (με μόνη εξαίρεση το γεγονός ότι ήμουν αρκετά απομονωμένη από τα άλλα παιδιά στο λύκειο και δεχόμουν πειράγματα). Επίσης έχω μεγαλώσει σε μια οικογένεια η οποία με στηρίζει και πέρα από μικροπροβληματα τα πάμε καλά μεταξύ μας. Πιστεύω ότι είτε έχω τρομερά χαμηλή αυτοπεποίθηση είτε κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα. Επιπλέον ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι έχω συνειδητοποιήσει ότι δεν μου αρέσει η κατεύθυνση που έχω πάρει στη σχολή μου. Και οδηγουμαι έτσι στο εξής ερώτημα: μήπως η ζωή μου είναι τόσο βαρετή και ότι για αυτό το λόγο δημιουργώ δράματα εκεί που δεν υπάρχουν??
Μπορεί. Αλλά αν σου έλεγε κάποιος ότι η ζωή σου είναι πολύ βαρετή και ότι δημιουργείς δράματα εκεί που δεν υπάρχουν, θα σε έκανε να νιώθεις καλύτερα; Ή θα σταματούσες να δημιουργείς δράματα; Δεν ξέρω αν ωφελεί σε κάτι αυτός ο τρόπος σκέψης, εκτός και αν ως διά μαγείας επέλθει η αλλαγή.
Δεν λες πολλά, αλλά εγώ στέκομαι στο ότι δεν αρέσει η κατεύθυνση που έχεις πάρει στη σχολή σου. Αυτό από μόνο του είναι ικανό να μπλοκάρει έναν άνθρωπο. Ο τρόπος ζωής σου επίσης δεν βοηθάει (ελάχιστες ασχολίες και πολύ ίντερνετ).
Αν θες να αλλάξει αυτή η κατάσταση, μάλλον θα χρειαστείς θεραπεία για να ξεμπερδέψεις το κουβάρι. Αλλά μην περιμένεις θαύματα από τον θεραπευτή. Να πας μόνο αν είσαι αποφασισμένη πως θες να αλλάξεις κάτι.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εμμονές, φοβίες, αρρωστοφοβίες δικές μου εξηγήθηκαν όλες μέσα από τη διαδικασία της ψυχοθεραπείας. Ζούσα σε μια μόνιμη κατάσταση έντασης και άγχους, η οποία επιδεινωνόταν σε φορτισμένες περιόδους με αποτέλεσμα να τρέχω συνέχεια στους γιατρούς για εξετάσεις και να ψάχνομαι ότι κάτι έχω ντε και καλά.
Μετά από σχεδόν 5 χρόνια ψυχοθεραπείας, και αφού “αποφοίτησα” πλέον, όταν μου δημιουργούνται ξανά αυτά τα άγχη είνια για μένα δείκτης ότι κάτι συμβαίνει και δε νιώθω ευτυχισμένη/ασφαλής/πλήρης.
Εφόσον φτάνουμε στο σημείο να “δημιουργούμε προβλήματα” στη ζωή μας, όποιος λόγος και αν μας ωθεί να κάνουμε κάτι τέτοιο δεν μπορεί παρά να είναι σημαντικός, αφού τα προβλήματα χρήζουν επίλυσης, ούτως ή άλλως. Μιλάς για κρίσεις πανικού και φοβίες, οι οποίες, ειδικά αν μεγαλώσουν σε συχνότητα και σε ισχύ, μπορούν να υπονομεύσουν την ποιότητα ζωής σου κατά πολύ. Αν αισθάνεσαι ότι θέλεις αλλά δεν μπορείς να τα διαχειριστείς αποτελεσματικά, σε παρακαλώ να απευθυνθείς σε ειδικό.