Σε ένα από τα βιβλία που αρέσουν στον γιο μου, και το διαβάζω κι εγώ με ευχαρίστηση, οι τρεις ήρωες ψάχνουν να βρουν το φεγγάρι που εξαφανίστηκε. Το βιβλίο είναι αξιόλογο, μιλά για την αξία των ονείρων και από τους ήρωες, οι δύο είναι αγόρια και η μία κορίτσι. Και μάλιστα το κορίτσι δεν χρειάζεται να το σώσει κανείς και με τη δική της παρέμβαση, τελικά, λύνεται το μυστήριο της εξαφάνισης. Όλα καλά μέχρι εδώ. Μου πήρε πολλές αναγνώσεις για να συνειδητοποιήσω το εξής:
Από τους αρσενικούς ήρωες, ο ένας είναι εφευρέτης και οι εφευρέσεις του βοηθάνε πολύ την ομάδα των ηρώων. Ο άλλος είναι ντετέκτιβ, έχει αναλυτική σκέψη, ερμηνεύει τα στοιχεία που βρίσκουν και εξάγει χρήσιμα συμπεράσματα. Το ένα αγόρι είναι γενναίο παλεύει με τον κακό και το άλλο αγόρι σπεύδει να τον βοηθήσει. Το κορίτσι, ενώ είναι μπροστά, δεν κάνει τίποτα. Επίσης, το κορίτσι έχει αναπτυγμένο ένστικτο και, στο τέλος, η λύση δίνεται επειδή το κορίτσι κάνει επίκληση στο συναίσθημα του “κακού”, του δείχνει κατανόηση και καλοσύνη και έτσι ο “κακός” μετανιώνει.
Για να καταλήξω, αυτό που τελικά με ενοχλεί στο βιβλίο είναι ότι δεν ξεφεύγει από την στερεοτυπική απεικόνιση των δύο φύλων. Οι αρσενικοί χαρακτήρες είναι πολυδιάστατοι, έχουν ικανό μυαλό και ικανό σώμα. Βοηθούν την ομάδα με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Αυτό που χαρακτηρίζει τον θηλυκό χαρακτήρα και αυτό που την οδηγεί είναι μόνο τα συναισθήματα και το ένστικτο, είναι καλή και συμπονετική.
Οι άλλοι είναι το σώμα και το μυαλό της ομάδας και εκείνη είναι η ψυχή.Πόσο περιοριστικό το βρίσκω αυτό για τα κορίτσια που διαβάζουν το βιβλίο! Θέλω μια ηρωίδα έξυπνη, θαρραλέα και δυνατή. Όπως είναι οι γυναίκες στην πραγματικότητα!
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δεν ξέρω ποια είναι η ηλικία του παιδιού, αλλά εμένα οι αγαπημένες μου ηρωίδες είναι αυτές του Μιγιαζάκι. Μιλάω για ταινίες βέβαια και όχι βιβλία.
Είναι θαρραλέες, σοφές, αστείες και συμπονετικες. Και κυρίως πρωταγωνίστριες της ζωής τους.
Οι Ιάπωνες θέτουν εξαιρετικά τέτοιου είδους ζητήματα και το κάνουν χωρίς τον επιτηδευμένο τρόπο των Αμερικανών. Από παλιά δείχνουν ότι το φύλο, η εμφάνιση και ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν καθορίζουν τη μαχητική ικανότητα ενός ανθρώπου. Μέχρι και χαρακτήρες που καθορίζουν το φύλο τους ανάλογα τη θέλησή τους έχουν φτιάξει.
H Ιαπωνία είναι από τις πιο πατριαρχικές χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου, αν όχι η πρώτη
Θα συμφωνήσω。 Το ότι οι ταινίες του Μιγιαζάκι έχουν κυρίως ηρωίδες αυτόνομες και δυναμικές δε σημαίνει ότι είναι αντανάκλαση της ιαπωνικής κοινωνίας. Πριν ένα χρόνο σε αίτηση για after school για την κόρη μας, ανάμεσα στα πεδία που έπρεπε να συμπληρωθούν αφορούσε στο επάγγελμα των γονιών, όπου αναγραφόταν μόνο “επάγγελμα πατρός” και that’s the end. Το επισήμανα κあい στρίμωξα ένα τετραγωνάκι το οποίο και συμπλήρωσα. Παρόλα αυτα, από τον παιδικό σταθμο έως το νήπιο κι αργότερα στο δημοτικό όλα τα παιδιά μοιράζονται τις ευθύνες και εργασίες που έχουν, όπως να προσέχουν τα φυτά ή κάποιο ζωάκι (συνήθως σκαθάρι ή σαλιγκάρι… Διαβάστε περισσότερα »
πολύ χρήσιμο σχόλιο! Όσο κι αν γοητεύτηκα από την γιαπωνέζικη κουλτούρα, είναι αδύνατο να μη δεις ότι όλα τα σημαντικά τα κάνουν άντρες και οι γυναίκες αποκλειστικά εξυπηρετούν. Μολαταύτα, πετάω την σκούφια μου να πάω ξανά ως τουρίστρια 🙂 Πού μένετε;
Ευχαριστώ Λένα για το σχόλιο (καρδούλες παντού!!) και γενικά που υπάρχεις! Η πόλη που μένουμε είναι μια μικρή πόλη με ένα πανέμορφο βουνο και θάλασσα και λέγεται Yonago, ανήκει στο νομό/ περιφέρεια του Tottori (ο νομός της Ιαπωνίας με το μικρότερο πληθυσμό, δηλαδή, καμία σχέση με το Τόκυο). Ως τουρίστρια πιστεύω πως θα την αγαπήσεις την Ιαπωνία και θα θες να ξανάρθεις. Οι άνθρωποι είναι πολύ ευγενικοί στην πλειοψηφία τους και γενικά νιώθεις ασφαλής παντού. Η φύση είναι πανέμορφη και μεταλλάσσεται ανάλογα με τις εποχές αρκετά έντονα, αποτελώντας μια από τις απολαύσεις των Ιαπώνων, το να παρατηρούν αυτές τις μεταλλάξεις.… Διαβάστε περισσότερα »
Ευχαριστώ Λένα για το σχόλιο (καρδούλες παντού!!) και γενικά που υπάρχεις! Η πόλη που μένουμε είναι μια μικρή πόλη με ένα πανέμορφο βουνο και θάλασσα και λέγεται Yonago, ανήκει στο νομό/ περιφέρεια του Tottori (ο νομός της Ιαπωνίας με το μικρότερο πληθυσμό, δηλαδή, καμία σχέση με το Τόκυο). Ως τουρίστρια πιστεύω πως ίσως την αγαπήσες λιγάκι την Ιαπωνία. Πότε την είχες επισκεφθεί και τι σου άρεσε; Οι άνθρωποι είναι πολύ ευγενικοί στην πλειοψηφία τους και γενικά νιώθεις ασφαλής παντού. Η φύση είναι πανέμορφη και μεταλλάσσεται ανάλογα με τις εποχές αρκετά έντονα, αποτελώντας μια από τις απολαύσεις των Ιαπώνων, το να… Διαβάστε περισσότερα »
Μενεις Ιαπωνία;;;; 😱🤩🤩🤩🤩🤩🤩
ναι 🙂
γράψε ένα ποστ ολόκληρο ποστ για τη ζωη στην Ιαπωνία, νομίζω πάρα πολλοί εδώ θα θέλουν να το διαβάσουν!
https://ampa.lifo.gr/koinotita/i-margarita-sto-feggari/amp/
Υπάρχουν κι άλλα παραμύθια με κορίτσια….😋😋😋
8…Σκοτείνιασε η γη της Αιγύπτου από τα σμήνη των ακρίδων, τα οποία κατέφαγαν τη βλάστηση και τους καρπούς που είχαν απομείνει από την πληγή του χαλαζιού με αποτέλεσμα να καταστραφούν τελειωτικά οι σοδειές 9…Για τρεις ημέρες πυκνό σκοτάδι σκέπασε όλη την αιγυπτιακή επικράτεια, σκοτάδι που «μπορούσε κανείς να το ψηλαφίσει» σαν να επρόκειτο για πολύ πυκνή ομίχλη 10…Σκοτώθηκαν όλοι οι πρωτότοκοι γιοι των Αιγυπτίων καθώς και τα πρωτότοκα των ζώων τους Aν δεν το έχετε καταλάβει είναι οι 3 τελευταίες πληγές του Φαραώ, στην δέκατη και χειρότερη όλων… ( επεξήγηση)…ένα κορίτσι έχει μικρότερη αξία και από έναν κόκορα σκύλο τράγο… Διαβάστε περισσότερα »
Ένα πράγμα που μου αρέσει στο Καπλάνι της Βιτρίνας και το Κοντά στις Ράγες της Άλκης Ζέη είναι ότι η πρωταγωνίστρια δεν είναι ούτε η εξυπνότερη ούτε η ομορφότερη. Απλά ζει περιπέτειες.
Νομίζω πως αυτό που περιγράφεις είναι ο ορισμός του κάζουαλ σεξισμού. Αυτό που περνάει απαρατήρητο σχεδόν και υπογείως εδραιώνει συνειδήσεις
ΝΑΙ <3 Εννοείται πως έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά.
Πόσο δίκιο έχεις.εξαιρετικα βιβλία Κ εξαιρετική Κ η ταινία αλλά Κ η σειρά στο νετφλιξ.