Η πρώην ΓΓ Ισότητας Των Φύλων άλλαξε όνομα το 2019 σε ΓΓ Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων, ενέργεια που είχε ήδη ως αποτέλεσμα την αρχή συζητήσεων σχετικά με την εμπλοκή της οικογενειακής πολιτικής σε μια γραμματεία που είχε ως πρωταρχικό σκοπό την ισότητα των φύλων και ήδη πολλές φεμινιστικές οργανώσεις είχαν αιτηθεί την ανάκτηση του ονόματος προκειμένου να στραφεί και πάλι στην αποκλειστική αρμοδιότητα της φυλετικής ισότητας.
Τώρα, η ΓΓ Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων μετονομάστηκε σε ΓΓ Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων. Για την μετονομασία πήρε θέση το Δίκτυο Επιτροπών Ισότητας Φύλων στα ΑΕΙ δηλώνοντας ότι :
“Οι παραπάνω εξελίξεις αποτελούν επικίνδυνη οπισθοδρόμηση στο θέμα της ισότητας των φύλων σε μια χρονική συγκυρία κατά την οποία απαιτείται άμεση και αποτελεσματική υλοποίηση πολιτικών σε όλους τους τομείς για την προσέγγιση του στόχου της ουσιαστικής ισότητας των φύλων. Γνωρίζουμε ότι η Ελλάδα προχωράει προς την επίτευξη της ισότητας των φύλων με ρυθμό πάρα πολύ αργό σε σχέση με τον μέσο όρο της Ε.Ε. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων (EIGE),βρίσκεται στην τελευταία θέση της κατάταξης του Δείκτη Ισότητας των Φύλων (Gender Equality Index 2020).”
Πρόσθεσε ότι :
“Ως θεσμοθετημένες Επιτροπές Ισότητας των Φύλων στα ΑΕΙ δηλώνουμε ότι η πολιτική ισότητας των φύλων δεν μπορεί να συσχετίζεται με τη δημογραφική πολιτική και την οικογενειακή πολιτική -όπως προκύπτει από τη μετονομασία. Οι πολιτικές για την προώθηση της ουσιαστικής ισότητας των φύλων θα πρέπει να είναι οριζόντιες για να είναι αποδοτικές. Θεωρούμε ότι η πλήρης περιθωριοποίηση της πολιτικής ισότητας των φύλων με την πρόταξη της δημογραφικής και οικογενειακής πολιτικής ως προτεραιοτήτων της κυβερνητικής πολιτικής παραπέμπει σε μια αντίληψη περιορισμού των γυναικών στον χώρο του ιδιωτικού και στον ρόλο της μητρότητας, η οποία αντιβαίνει στις διεκδικήσεις των γυναικών από τον προηγούμενο αιώνα μέχρι σήμερα και συγκρούεται με τον στόχο της ισότητας των φύλων.”
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Βρε γελοίοι, αφου θέλετε να κάνουμε από τρία παιδια η κάθε μία, γιατί δεν αυξάνετε μισθούς, δε φτιάχνετε νηπιαγωγεία, δεν δίνετε άδειες, δεν φτιάχνετε πρωτοβαθμια υγεία κτλ κτλ;! Α σόρρυ κοστίζουν, ξέχασα και ποιος άλλωστε πληρώνει τις δουλαρες;! Α σιχτιρ
Από ότι θυμάμαι από την πολιτική οικονομία της Γ’ Λυκείου οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να επηρεάσουν τα δεδομένα όσο θα ήθελαν. Νηπιαγωγεία και υγεία σημαίνει δαπάνες άρα φόροι – οι φόροι αυτοί προέρχονται από τις εταιρείες (που σε ένα βαθμό τις αποτρέπει να δίνουν μισθούς) οι οποίοι μισθοί δεν μπορούν να αυξηθούν με ένα νόμο κι ένα άρθρο και τους μισθωτούς που βλέπουν να κοστίζουν στο αφεντικό τους αλλά να μην λαμβάνουν αυτό το κόστος στις τσέπες τους. Και έχετε απόλυτα δίκιο ότι όλοι λένε ότι κάτι πρέπει να γίνει αλλά δε βοηθούν ούτε η Εκκλησία με την περιουσία και… Διαβάστε περισσότερα »
“οι φόροι αυτοί προέρχονται από τις εταιρείες (που σε ένα βαθμό τις αποτρέπει να δίνουν μισθούς) ” : βασικά, σήμερα, οι εταιρίες προσπαθούν να αυξήσουν τα κέρδη τους μέσω της φοροδιαφυγής, παράνομη ή νόμιμης (φορολογικοί παράδεισοι, “optimisation”, κλπ). Επιπλέον, όπου αυτό είναι δυνατόν, προσπαθούν να πληρώσουν όσο το δυνατόν χαμηλότερους μισθούς μεταφέροντας την παραγωγική δραστηριότητα σε χώρες με χαμηλό ή χαμηλότατο εργατικό κόστος και ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα.
Σε κάθε περίπτωση, μείωση των φόρων επί των εταιριών δεν σημαίνει αύξηση μισθών, απλούστατα μεταφράζεται σε αύξηση μερισμάτων και των μπόνους των μεγαλομάνατζερ!
“που κάνουν περισσότερα παιδιά στη Νορβηγία ή στη Νιγηρία;” Κατά προτίμηση, να συγκρίνουμε όμοια πράγματα και καταστάσεις αναμεταξύ τους, και όχι μάνγκο με σκόρδα. Για παράδειγμα, η Γαλλία μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2010, είχε σταθερά 2,1 ως 2,2 παιδιά ανά γυναίκα, ασυνήθιστα υψηλό ποσοστό για υπερανεπτυγμένη χώρα. Βέβαια, για την στήριξη των οικογενειών διέθετε τεράστια ποσά. Ενδεικτικά, είχα κάποτε διαβάσει στην μακαρίτισσα Ελευθεροτυπία (προ κρίσης μάλιστα) μια συγκριτική μελέτη όπου αποδεικνυόταν ότι η Γαλλία δαπανούσε 20πλάσια ποσά ανά παιδί συγκριτικά με την Ελλάδα. Τα τελευταία 2-3 χρόνια της συνεχούς υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου των λαϊκών και μικρομεσαίων τάξεων… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό που περιγράφετε το κάνουν πάντα οι εταιρείες. Εγώ αναφέρθηκα σε μείωση των εισφορών και το φόρων που πληρώνονται από το μεικτό μισθό και μειώνουν τον καθαρό. Η διαφορά μεικτού καθαρού μισθού είναι πολύ μεγάλη στην Ελλάδα και πολύ μικρότερη π.χ. στην Κύπρο. Και θα ήταν πολύ καλύτερη η κατάσταση αν συσχετιζόνταν ο φόρος που πληρώνει μια εταιρεία με το επίπεδο μισθού και παροχών (εξαιρώντας φυσικά τα μεγαλοστελέχη). Η Γαλλία είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση καθώς θα ήθελα να δω τα στατιστικά όχι σε εθνική βάση αλλά ανά περιοχή. Και δε συγκρίνω “μάγκο με σκόρδα” αλλά όσο βελτιώνεται το βιοτικό επίπεδο… Διαβάστε περισσότερα »
Εννοείται ότι όταν αυξάνεται το βιοτικό (και το μορφωτικό) επίπεδο μειώνεται διεθνώς ο αριθμός των παιδιών ανά γυναίκα, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, για να διαπιστώσουμε το κατά πόσον επιδρούν οι δημόσιες πολιτικές στην γεννητικότητα, συγκρίνουμε χώρες οι οποίες ανήκουν σε ομάδες με τα ίδια λίγο πολύ οικονομικο-κοινωνικό-πολιτικο-πολιτιστικά χαρακτηριστικά. Ειδάλλως, συγκρίνουμε όντως μάνγκο με σκόδρα…
Όσον αφορά την διαφορά μεταξύ καθαρού και μεικτού μισθού, δεν είναι διόλου αυτονόητο ότι εάν αυτή μειωθεί, το όφελος θα το καρπωθούν οι εργαζόμενοι και όχι οι επιχειρηματίες και οι μέτοχοι. Ειδικά στην Ελλάδα…
Από ότι φαίνεται η πολιτεία ασχολείται με τις γυναίκες μόνο εφόσον τηρούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις… Και ο κλοιός στενεύει επικίνδυνα.
Όλο και πιο πίσω πάμε θεσμικά. Πατρις θρησκεία οικογένεια, μην παίρνουν και τα μυαλά μας αέρα.
Το θέμα είναι ότι στην εκλογική ζυγαριά (δυστυχώς) το “Πατρίς θρησκεία οικογένεια” μετρά περισσότερο από την ισότητα των φύλων. Και αυτό εκ του αποτελέσματος.
Τραγιά.