Γειά σου Α,μπα, Σκέφτομαι συνέχεια τελευταία το ίδιο πράγμα, οτι στην κηδεία της μητέρας μου, μπροστά σε όλους τους φίλους και συγγενείς, θα ανέβω ως πρωτότοκη κόρη να βγάλω ένα λόγο λίγο πριν την θάψουν και θα πω το εξής: Καλησπέρα, είμαι η κόρη της Α., μάνα ήθελα να σου πω οτι δεν θα μου λείψεις. Και να σηκωθώ να φύγω. Θέλω να νιώσω την ικανοποίηση οτι το μάθαν όλοι. Είμαι 40 χρονών και η μητέρα μου 60, δεν έχει κάποιο πρόβλημα υγείας, αλλά το παραπάνω το σκέφτομαι συχνά. Μιλάμε σπάνια, κουβέντες πάνω πάνω μόνο, για τον καιρό, δουλειά , καμια γρίππη αυτά. Οι τσακωμοί είναι σπάνιοι πλέον και χωρίς την ένταση που είχαν όταν ήμουν 25. Ξέρω οτι είχε καταπιεστικά παιδικά χρόνια, οτι παντρεύτηκε έναν αδιάφορο, ευθυνόφοβο άνθρωπο (τον πατέρα μου), αλλά δεν την δικαιολογώ για την πικρία και την κακία που βγάζει. Στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε την ζωή μας, δεν γίνεται μια ζωή να φταίνε οι άλλοι για τα δικά μας βάσανα. Δεν έχει καμία δύναμη πλεον επάνω μου, όμως θέλω να ξέρουν όλοι οτι εγώ με αυτόν τον μικρό χίτλερ δεν έχω καμία σχέση. Θεωρείς με αυτά τα λίγα που διάβασες οτι άν πω κάτι τέτοιο στη κηδεία γίνομαι η μάνα μου; ένας μικρός πικρόχολος άνθρωπος; η αίσθηση που έχω απο την μια είναι της ικανοποίησης και απο την αλλη της τύψης οτι έγινα αυτό που απέφευγα τελικα.
Δεν ξέρω αν γίνεσαι η μαμά σου, τουλάχιστον από αυτά που περιγράφεις. Δεν ξέρω κατά πόσο φέρεσαι μικροπρεπώς ή γενικώς πόσο είσαι πικρόχολη στη ζωή σου.
Δεν υπάρχουν πολλά λόγια να σου πω, πρέπει να κάνεις θεραπεία, και με κάποιον τρόπο να συγχωρέσεις τη μητέρα σου, όχι για να συγχωρέσεις το αληθινό πρόσωπο και να έχεις μια καλή σχέση μαζί του, αλλά για να θεραπευτείς από την πικρία που κουβαλάς.
Είσαι πολύ νέα ακόμα και μπορείς να ξεπεράσεις τα συναισθήματα αυτά, ώστε να σπάσεις τον κύκλο. Η ίδια, πικραμένη από τη ζωή της, σου φέρθηκε και σου ίσως σου φέρεται κακοποιητικά, εσύ μπορείς να βάλεις ένα στοπ.
Δεν είναι εύκολο, μην το σκεφτείς ούτε στιγμή. Είναι πολύ επώδυνο και εξουθενωτικό καμιά φορά. Αλλά μια επιτυχημένη ψυχοθεραπευτική σχέση μπορεί στην κυριολεξία να σου σώσει τη ζωή.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μόνο η ψυχοθεραπεία με βοήθησε. Όχι με κάποιο μαγικό τρόπο ή με κάποια συγκεκριμένη συμβουλή του τύπου “πρέπει να κάνεις αυτο”. Η συγχώρεση για τους γονείς μου ήρθε σαν μπόνους, όταν κατάλαβα γιατί η συμπεριφορά των γονιών μου είχε αυτές τις συνέπειες που είχε πάνω μου. Όταν κατάλαβα το λόγο, όταν συνειδητοποίησα ότι οι γονείς είναι άνθρωποι με σάρκα και οστά. Κάνουν και αυτοί λάθη, μέχρι εκεί φτάνει το μυαλό και η αντοχή τους.
Κυρίως όταν κατάλαβα ότι δεν χρειάζομαι την έγκριση και την αποδοχή τους, τότε τους συγχωρεσα. Φτου ξελευθερια!
Επείγει να πας σε ψυχολόγο. Για να ξεφύγεις απ αυτό το φαύλο κύκλο. Ασφαλώς και δεν είσαι η μάνα σου. Όταν όμως σε έχει αναθρέψει ένας διαταραγμένος άνθρωπος αναρωτιέσαι τι στο καλό φταίει με σένα την ίδια και έχεις συναισθήματα πικρίας , θυμού, μίσους και αίσθημα αναξιότητας.Δεν είναι απαραίτητο να συγχωρήσεις, καθόλου μάλιστα, αυτή είναι μια τσίχλα που αναμασάμε όσοι είμαστε ασφαλείς και βολεμένοι. Δε μπορούμε να καταλάβουμε τι σημαίνει να είσαι ορφανός ενώ η μητέρα σου ζει.Δεν ξέρουμε πως είναι να ζεις με μια μέγαιρα. Δε συγχωρούνται όλα παιδιά…για να είμαστε κορέκτ και υπεράνω και :”οι γονείς του εαυτού… Διαβάστε περισσότερα »
Τόνια, σ’ευχαριστώ για αυτή την απάντηση! Όντως, δεν χρειάζονται τέτοιοι άνθρωποι τη συγχώρεση μας. Εγώ με ψυχολόγο δεν την συγχώρεσα και όσο μεγαλώνω και συνειδητοποιώ ότι ήταν συνειδητή επιλογή της κάποιες συμπεριφορές, ούτε πρόκειται, αλλά συγχώρεσα τον εαυτό μου που δεν ήμουν η κόρη που ήθελε, που δεν προστάτευσα τον εαυτό μου αποτελεσματικά (δεν ήξερα πώς) και που δεν την αγαπάω. Τώρα προχωρώ ελεύθερη χωρίς τη φωνή της στο κεφάλι μου, αυτή είναι η ελευθερία που σου χαρίζει ο ψυχολόγος, όχι να κάνεις γαργάρα άλλη μία φορά όσα σου έκανε. Αγαπητή φίλη της ερώτησης, για μένα στην κηδεία απλά μην… Διαβάστε περισσότερα »
Κορίτσια απαντώ όχι για να αμφισβητήσω τον τρόπο που ο καθένας εξελίχθηκε στη θεραπεία του- αλίμονο κιόλας, είμαι υπέρμαχος του whatever works, η ζωή είναι υπερβολικά μικρή για να υπάρχει μόνο ένας τρόπος αντιμετώπισης των καταστάσεων- αλλά για να εξηγήσω αυτό που οι ψυχολόγοι εννοούν συγχώρεση. Δεν συγχωρείς το άτομο, δεν προσπαθείς να διορθώσεις τη σχέση, να την ζεστάνεις, κοκ. Όχι απαραίτητα τουλάχιστον. Όντως κάποια πράγματα είναι ασυγχώρητα. Αλλά έχει νόημα να έρθεις σε ειρήνη μέσα σου. Άποψη μου είναι πως εσωτερική ειρήνη, όσο χριστιανικό και αν ακούγεται, επιτυγχάνεις μόνο με τη συγχώρεση. Που σημαίνει στην ουσία αποδοχή, αποδοχή ακόμα… Διαβάστε περισσότερα »
Αχ βρε κορίτσι μου…. λες ότι δεν έχει η μαμά σου, καμία επιρροή επάνω σου πια, αλλά φαντασιώνεσαι την στιγμή, που θα της την πεις δημοσίως. Και μάλιστα, αυτή η στιγμή, αργεί , κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων. Όχι μόνο, δεν την έχεις ξεπεράσει, έμμονη ιδέα σου έχει γίνει. Διακρίνω πολύ θυμό και πόνο, σε αυτά , που γράφεις. Μόνο αν την ξεπεράσεις , θα απελευθερωθείς. Δεν είμαστε καρμπόν των γονιών μας. Το ότι, έχουμε κάποια κοινά στοιχεία είτε από γονίδια είτε από μιμητισμό, δε σημαίνει ότι δεν είμαστε εντελώς ανεξάρτητοι άνθρωποι, ούτε σημαίνει ότι θα γίνουμε σαν αυτό… Διαβάστε περισσότερα »
Η ροη της ζωης ειναι τοσο παραξενη εαν σταματησεις για λιγο και κοιταξεις πισω σου, οι καταστασεις που σε καθοριζουν ερχονται τοσο ανεπαίσθητα αγαπουσα την μητερα μου γιατι ηταν εκεινη μεχρι που συνειδητοποίησα οτι ειναι θεμα επιλογης αυτο που θα επετρεπα στον εαυτο μου να νιωσει.Οι γονεις και ειδικα οι μητερες πολλες φορες μπορει να γινουν για τις κορες μια πλαστικη σακουλα στο κεφαλι , οδηγησαι. σε ασφυξια βλεποντας θολα το περιβαλλον σου. Δεν υπάρχει ” πρεπει” στην αγαπη η ιδιοτητα ο τιτλος δεν συνεπάγεται και την προυποθεση της ανευ ορων προσφορας, δεν χρειαζεται να πεθανει η μητερα για να… Διαβάστε περισσότερα »
Πάντως,πιο ειλικρινές από τον επικήδειο μιας μέγαιρας που ήξερα,η οποία μισούσε θανάσιμα τη μάνα της,γιατί και η μάνα της μέγαιρα ήταν,και όταν τελικά πέθανε,στην κηδεία έδωσε ρεσιτάλ ηθοποιίας,κι όλοι όσοι δεν την ξέρανε την περάσανε για την πιο τέλεια κόρη του κόσμου.Όσοι την ξέραμε,απλά γελάγαμε.
Careful what you wish for
Όταν τελικά φύγει από τη ζωή ο “μικρός χίτλερ” τότε θα καταλάβεις πολλά και δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα θελήσεις να την “προσβάλεις” στην κηδεία της. Ίσως, ποιος ξέρει, και να κλάψεις πικρά για τις χαμένες ευκαιρίες να τα βρεις μαζί της, όσο ακόμα είναι εδώ.
Ο ορισμός του ψυχολογικού εκβιασμού που χρησιμοποιούν και οι ίδιες οι μαμάδες συνειδητά ή όχι.
H Διαδοχή
sequel