Η πιο παράδοξη έρευνα που διάβασα τελευταία σχετικά με τα εμβόλια και τη σύγχρονη τάση αμφισβήτησής τους είναι ότι, σε παγκόσμια κλίμακα, η πλειοψηφία όσων βάλλονται κατά των εμβολίων είναι γυναίκες. Και λέω παράδοξη γιατί η ίδια η αμφισβήτηση του επιστημονικού ορθολογισμού φάνηκε σε πολλές άλλες έρευνες να ταιριάζει περισσότερο στο αντρικό φύλο που στη δική του πλειοψηφία παραδέχτηκε ότι η χρήση μάσκας και η λήψη των μέτρων προστασίας υπερ της δημόσιας υγείας υπονοούν ένα στίγμα προσωπικής ντροπής και αδυναμίας.
Το παράδοξο των ερευνών επεκτείνεται και στους μαύρους, αφού σε μια άλλη πρόσφατη έρευνα με βάση το χρώμα, δήλωσαν ότι δεν είναι σίγουροι αν θα προχωρήσουν στη λήψη του εμβολίου περισσότεροι έγχρωμοι παρά λευκοί συμμετέχοντες.
Σε μια προσπάθεια αναγνώρισης και κατανόησης του παράλογου, προσπαθούμε να σκιαγραφήσουμε το προφίλ των αντιεμβολιαστών, με μοναδικό σκοπό να αποτρέψουμε παρόμοιες αμφισβητήσεις στο μέλλον και να καταφέρουμε να πετύχουμε όσο γίνεται περισσότερο μια συλλογική τάση εμβολιαστικής ομοθυμίας.
Με τον γυναικείο πόνο να θεωρείται χρόνια σύμπτωμα της γυναικείας υστερίας, το γυναικείο σώμα ουδέποτε ήταν αγαπημένο δείγμα της συμβατικής ιατρικής. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού που έχει στραφεί στον τομέα της εναλλακτικής ιατρικής είναι γυναικείος, όχι επειδή οι γυναίκες είναι πιο ευπειθή θύματα του μεταφυσικού, αλλά επειδή για κάποιες στ’ αλήθεια δεν υπήρχε εναλλακτική. Το ίδιο ισχύει σύμφωνα με έρευνες και για τους μαύρους που στη πλειοψηφία τους καταφεύγουν περισσότερο σε τομείς εναλλακτικής ιατρικής, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να τους πάρουν στα σοβαρά έστω και όσοι ομολογουμένως εξασκούν το επάγγελμά τους ασόβαρα. Ο σύγχρονος ιατρικός κόσμος, έχει αγνοήσει σε τέτοιο παράλογα εγκληματικό βαθμό τις ανάγκες των γυναικών και των μαύρων, που η εναλλακτική ιατρική είναι για κάποιους η μόνη λογική λύση σε μια παράλογη αλυσίδα ανισοτήτων.
Οι άντρες μπορεί σε μια πλειοψηφία να αρνούνται περισσότερο από τις γυναίκες να συμμορφωθούν στα μέτρα προστασίας, φουσκωμένοι από τις ψευδαισθήσεις αδυναμίας που η έννοια της ανάγκης συνεπάγεται, ωστόσο με την πλειοψηφία των γυναικών και των μαύρων να ανήκουν στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις, στους φτωχούς, στους ανεκπαίδευτους μαζικά και τεχνολογικά και στους μη έχοντες τα μέσα προς πληροφόρηση, ο λόγος για τον οποίο το γυναικείο φύλο και το μαύρο χρώμα πρωτοστατεί στην αμφισβήτηση των εμβολίων φαίνεται να ξεκαθαρίζει.
Στον αντίποδα όσων δεν επιτρέπεται να θέλουν και έτσι μένουν χωρίς να μπορούν, βρίσκονται όσοι μπορούν αλλά δεν θέλουν. Άντρες και γυναίκες δηλαδή που, παρά το ότι έχουν όλα τα μέσα για έγκυρη πληροφόρηση, έχουν ανάγει τα εμβόλια σε επίμονη αντιπροοδευτική νοοτροπία ζωής. Όσοι αρνούνται τα εμβόλια, όχι γιατί η άγνοια τους επιτρέπει την ανθρώπινη αμφισβήτηση μπροστά στο άγνωστο, όχι γιατί καλοπροαίρετα σταματάνε για να σκεφτούν τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις νιώθοντας μουδιασμένοι από το βάρος μιας σημαντικής απόφασης, αλλά επειδή απλά δεν τα πάνε καθόλου καλά με τις έννοιες της πειθαρχίας και της αυθεντίας και η συλλογικότητα για αυτούς συνεπάγεται μόνο τη μαζοποίηση. Είναι όσοι δεν επιφυλάσσονται καλόπιστα τικάροντας το κουτί του «ίσως» στις παγκόσμιες έρευνες λήψης του εμβολίου, αλλά όσοι με πλήρη πρόσβαση σε διαδικτυακά δεδομένα, με ανοιχτά βιβλία και τηλεοράσεις κλείνουν το μάτι στις τρομολαγνικές συνωμοσίες για να επιβεβαιώσουν εκείνη την ψευδαίσθηση μεγαλείου που πηγάζει από το γεγονός πως κατά πάσα πιθανότητα οι ίδιοι, βασικά, δεν κινδυνεύουν γιατί έχουν τα μέσα να γλιτώσουν τον κίνδυνο.
Η αμφισβήτηση που προέρχεται από την ανθρώπινη ανασφάλεια μπροστά στο άγνωστο μπορεί να μην έχει το περιθώριο να είναι συγχωρητή αλλά ίσως με την κατανόησή της ρίζας της να μπορέσουμε να εξαλείψουμε τα επίπεδα της ανισότητας που γέννησαν αυτό το είδος άγνοιας. Η αμφισβήτηση, όμως, που προέρχεται από εκείνο το είδος της σκέψης που προτιμά τον δογματισμό απέναντι στον ορθολογισμό, που κάνει το παράλογο απλή πολυτέλεια όσων δεν ενδιαφέρονται να υπακούσουν στη λογική, αποτελεί συνειδητή και επικίνδυνη επιλογή.
Οι περιστάσεις είναι τραγικά επείγουσες, τόσο τραγικά επείγουσες που δεν πρέπει να μας επιτρέπεται να κάνουμε διακρίσεις ανάμεσα στους βαθμούς της άγνοιας. Αλλά μια αναμέτρηση προνομίων που θα διέκρινε όσους έχουν ανάγκη την ενημέρωση από όσους εκ πεποιθήσεως απειθαρχούν σε αυτή, θα μπορούσε μακροπρόθεσμα και υπό παρόμοιες συνθήκες να αποδυναμώσει την επικίνδυνη αυτή αμφισβήτηση από κάθε αξίωση της να θεωρείται δικαιολογημένη άποψη και να την στείλει στον παράλογο αγύριστο από τον οποίο και ήρθε.
Στο δυστοπικό μυθιστόρημα της Luise Erdrich “The future home of the Living God”, η εξέλιξη αρχίζει να κυλάει προς τα πίσω. Τρομοκρατημένη για το σύνολο των θανατηφόρων νόσων που θα επανέλθουν για να πλήξουν τώρα τις εξασθενημένες δυνατότητες ανοσίας του είδους μας, η μητέρα της πρωταγωνίστριας την ρωτάει αν μεγαλώνοντας είχε το μυαλό να εμβολιαστεί μόνη της, αφού εκείνη αποφάσισε ότι δεν θα εμβολίαζε την κόρη της. Η πρωταγωνίστρια τής λέει ότι εμβολιάστηκε μόνη της στα 18 της γιατί
«για σένα ο μη εμβολιασμός μου ήταν ταξικό προνόμιο. Οι ανώτερες τάξεις έχουν το περιθώριο να πραγματοποιήσουν τις παράλογες πεποιθήσεις τους γιατί μόνο οι κατώτερες τάξεις φέρουν στην πραγματικότητα όλους τους κινδύνους από τη λήψη ή μη των εμβολίων. Ναι. Εμβολιάστηκα.»
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Προσωπικά νομίζω, ότι επειδή συνήθως οι γυναίκες είναι οι κύριοι φροντιστές παιδιών και οικογένειας, νιώθουν περισσότερη πίεση να πάρουν αποφάσεις σε θέματα υγείας των παιδιών τους και οι αποφάσεις τους κρίνονται δριμύτατα. Για παράδειγμα, αν κάτι πάει στραβά κατηγορούνται περισσότερο από τους πατέρες. Τόσες φορές έχουμε ακούσει δηλώσεις ότι φταίει η μάνα αν το παιδί έχει προβλήματα υγείας, κτλ., (τι έκανε, τι δεν έκανε) αλλά τίποτα αντίστοιχο για τον πατέρα. Έτσι, μητέρες παίρνουν πρωτοβουλίες να μάθουν περισσότερα σε θέματα υγείας, και παρόλο τις καλές προθέσεις, μερικές φορές ακούνε μη επιστημονικές συμβουλές, κτλ. όπως για παράδειγμα στο θέμα των εμβολίων. Επίσης… Διαβάστε περισσότερα »
Η ανθρωπότητα δεν δημιουργήθηκε τον 21ο αιώνα των “ειδικων”. Υπάρχει περίπου 2,5 εκατομμύρια χρόνια. Και ένας από τους λόγους που υπάρχει είναι αυτό το γυναικείο ένστικτο. Δεν είναι νοητική πλάνη είναι ένας υπερναεπτυγμενος μηχανισμός μέσα από χιλιάδες επι χιλιάδων χρόνων εξελικτικης πορειας του ανθρωπινου ειδους.Σαφώς δεν ειναι αλανθαστο , αλλα αν θεωρεις αλανθαστες τις στατιστικες εκτιμησεις που ακουμε αυτες τις μερες καλο θα ηταν να διαβασεις περισσοτερο. Υπαρχουν πολλα βιβλια που πραγματευονται τα ζητηματα του ορθολογισμου , του εμπειρισμου και του πραγματισμου σε επιπεδο φιλοσοφιας και επιστημης.
@TheMaleGaze. Δεν έγραψα ότι οι μητέρες κάνουν πάντα λάθος και ούτε ότι η μοντέρνα ιατρική είναι πάντα σωστή. Σαν πολλά αλλα ζώα, οι άνθρωποι έχουν επιβιώσει (ναι το σωστό ρήμα είναι -επιβιώσει-) για χιλιάδες χρόνια χωρίς μοντέρνα ιατρική: η θνησιμότητα ήταν απερίγραπτη, επιβίωναν οι δυνατοί και οι γυναίκες έκαναν τσουβάλι παιδιά από τα οποία λίγα έφταναν στην εφηβεία. Μέχρι και μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, η παιδική υποσίτηση, η πολιομυελίτιδα, κτλ. ήταν τρομαχτικά προβλήματα επιβίωσης. Θέλεις να πάμε πίσω σε αυτές τις παλιές καλές εποχές; Το να υπονοείς ότι η ιατρική επιστήμη, και οι ειδικοί δεν έπαιξαν ρόλο στην μείωση… Διαβάστε περισσότερα »
Πρέπει να κάνω μια διευκρίνιση: δεν αναφερόμουν ότι μια μητέρα δεν ξέρει αν το παιδί της είναι άρρωστο ή κάτι δεν πάει καλά, αλλά για αποφάσεις σχετικά με 1) την επιβεβαίωση της πάθησης και 2) την προτεινόμενη θεραπεία. Μια μητέρα μπορεί να καταλάβει ότι κάτι πάει λάθος με το παιδί αν η συμπεριφορά του ή η θερμοκρασία, η όρεξη, το δέρμα, τα κακά του, κτλ. είναι διαφορετικά από ότι είναι συνήθως, κοινώς διαμέσου λογικής, παρατηρήσεων και συγκρίσεων. Αυτό ισχύει για αρρώστιες που έχουν προφανές εξωτερικά συμπτώματα. Ακόμα και αν μια μητέρα έχει ένστικτο, πως βοηθάει να απαντήσει το 1) και… Διαβάστε περισσότερα »
Για τον ίδιο λόγο που περισσότερες γυναίκες απ’ ότι αντρες πιστεύουν στα ζώδια ή πάνε σε χαρτουδες και αστρολόγους.
Λογικό είναι όταν σε προγραμματίζουν από μικρή να μην είσαι αυτόνομη και δυνατή, να θέλεις να πιαστείς από το παραμικρό. Μην ξεχνάμε και την θρησκεία, που και εδώ είναι μεγαλύτερα τα ποσοστά, παρόλο τον μισογυνισμό της.
Η θρησκεία και όλα δίνουν αυθεντία και επιβεβαίωση σε μια αδύναμη φωνή. Επίσης δίνουν κοινωνική διέξοδο, αν δεν εργάζεσαι και δεν πας στο καφενείο, τουλάχιστον να πας στην κύρια Μαρία να πείτε τον καφέ ή στον παπά Ευάγγελο να κάνετε αγιασμό.
Πολυ ωραίο! Αν αναζητουσαμε περαιτέρω την κοινωνική σύνθεση των αντιεμβολιαστων, θα βλέπαμε τα μικροαστικά στρώματα να πρωταγωνιστούν. Αυτοί είναι οι μορφωμένοι και οι έχοντες περισσοτερη προσβαση από τους φτωχότερους στην πληροφορια.
Καλά τώρα αυτό με την έλλειψη πρόσβασης στην πληροφορία από τους φτωχότερους στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες, είναι λίγο 1960. Μάλλον από υπερβολική δόση πληροφορίας υποφέρουμε, σε όλα τα κοινωνικά στρώματα.
Η δυνατότητα αξιολόγησης της πληροφορίας βέβαια, έχει και ταξικό παράγοντα.
“Η δυνατότητα αξιολόγησης της πληροφορίας βέβαια, έχει και ταξικό παράγοντα.”
Πολύ σωστά!
Επιπλέον, μεγάλο μέρος των συνωμοσιολόγων ανήκει στις ομάδες του πληθυσμού που νοιώθουν περιφρονημένες από τις ελίτ ή νοιώθουν ότι απειλούνται με υποβάθμιση, περιθωριοποίηση, ταξικό ξεπεσμό. Και η συνωμοσιολογία είναι ο -λανθασμένος- τρόπος με τον οποίο επιχειρούν να αντιδράσουν.
Πριν μερικά χρόνια, ο εξαιρετικός Frédéric Lordon έγραψε πάνω σ’ αυτ;o το ζήτημα ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο, το οποίο μεταφράστηκε από την ελληνική έκδοση της Le Monde diplomatique:
“Συνωμοσιολογία: Το σύμπτωμα ενός σφετερισμού”
https://monde-diplomatique.gr/%CF%83%CF%85%CE%BD%CF%89%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%8D%CE%BC%CF%80%CF%84%CF%89%CE%BC%CE%B1-%CE%B5%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CF%83%CF%86%CE%B5%CF%84/
Οι γυναίκες και οι μαύροι είναι δύσπιστοι… γιατί άραγε;
Πράγματι οι Αφροαμερικανοί χρησιμοποιήθηκαν σαν πειραματόζωα ιατρικής (Tuskegee για παράδειγμα ) και η παρεχόμενη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στις Αφροαμερικανικές κοινότητες είναι μέτρια σε σημείο εγκληματικότητας, όποτε δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στους θεσμούς υγείας.
Είναι θέμα ταξικο.οσοι έχουμε ζήσει Αμερική ξέρουμε πολύ καλά ότι οι μαύροι,και ιδίως οι μαύρες γυναικες αποκλείονται κοινωνικά απο πολλα προνόμια που οι λευκοί τα θεωρούμε δεδομένα πχ.να τελειώσουν τη βασική εκπαίδευση. Στην αφροαμερικανικη κοινωνια αν μια γυναίκα μείνει εγκυος ως μαθήτρια για παράδειγμα, θεωρείται δεδομενο ότι ότι έμαθε,έμαθε…η οικογένεια τώρα έχει προτεραιότητα. Στην κοινωνία των λευκών δεν είναι έτσι.οι ανήλικες έγκυες σταματάνε το σχολείο για κάνα χρόνο κ μετά γυρνάνε πίσω ν συνεχίσουν. Αρα πέρα από θέμα μόρφωσης,τίθεται κ θέμα εργασιακών ευκαιριών.αλλο να δουλεύεις στα burger King,αλλο σε εταιρεία διαφημιστική. Ναι ειναι ταξικο.τα λεφτα,η μορφωση και οι ευκαιρίες παίζουν… Διαβάστε περισσότερα »
Μέρος του αντιεμβολιαστικού κινήματος έχει και αντισυστημικό χαρακτήρα. Προφανώς και οι λευκοί άντρες αμφισβητούν λιγότερο το σύστημα που τους ευνοεί.