Η είδηση της πρώτης μήνυσης για σεξουαλική παρενόχληση κατά γνωστού σκηνοθέτη, που κατατέθηκε σήμερα στην Εισαγγελία Πρωτοδικών, έρχεται να επιβεβαιώσει πως η Ελλάδα φαίνεται να είναι πλέον και εκείνη έτοιμη να αναλάβει τα έμφυλα βάρη που της αναλογούν, κινώντας επιτέλους την ποινική διαδικασία που προβλέπεται εκ του νόμου σε τέτοιες περιπτώσεις.
Η είδηση περί πρώτης κατάθεσης μηνυτήριας αναφοράς από πλευράς υποψήφιου θύματος έρχεται να αποσιωπήσει τις φωνές εκείνες που ήλπιζαν ότι οι καταγγελίες είναι απλά μια μόδα των καιρών. Το πρώτο βήμα έγινε και, όπως έχουμε μάθει έμπρακτα τον τελευταίο καιρό, στρώνει το δρόμο για μια πορεία που- ανεξαρτήτως της έκβασής της- έχει ήδη εμφανή ιδεολογικά αποτελέσματα:
Για την «αυτονόητη ευαισθησία» που οφείλει να επιδεικνύει η Δημόσια Τηλεόραση, η ΕΡΤ, σε επίσημη ανακοίνωσή της, δήλωσε πως ο Πέτρος Φιλιππίδης δε θα συμμετέχει πλέον στα γυρίσματα γνωστής σειράς, μετά από τις επώνυμες καταγγελίες σε βάρος του ονόματός του.
Είναι η πρώτη φορά στην πιο πρόσφατη ιστορία του ελληνικού δημόσιου λόγου που δείχνουμε σημάδια τέτοιας θεσμικής ενηλικίωσης. Είναι η πρώτη φορά που στρεφόμαστε με τέτοια ταχύτητα στην δικαιοσύνη, που τα μέσα ενημέρωσης κατά πλειοψηφία ομονοούν υπέρ των καταγγελιών και κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης, που βλέπουμε έμπρακτη την ενσάρκωση μιας κοινωνικής δικαιοσύνης και η πρώτη φορά που ο μόνος λόγος να επικαλεστείς πως “δεν ξέρεις” είναι να μην έχεις καμία απολύτως επαφή με την ελληνική πραγματικότητα και ο μόνος λόγος να λες πως “δεν θες να πάρεις θέση” είναι να αποφεύγεις την ευθύνη.
Το σχόλιο του Χαϊκάλη για «άνδρες παλιάς κοπής» δεν έμεινε μετέωρο, με δημοσιογράφους και δημόσια πρόσωπα να κάνουν λόγο, γρήγορα και καταγγελτικά, για αυτονόητο σεξισμό, ο Υπουργός Δικαιοσύνης δεν νομιμοποιείται ούτε αξιωματικά, ούτε κοινωνικά να κάνει απρονόητες δηλώσεις και, αν και η καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου τέθηκε στο αρχείο λόγω παραγραφής, η ίδια κατάφερε με το θάρρος της να κάνει πραγματικότητα αυτό που όλες θεωρούσαμε ουτοπικό.
Κατάφερε να σημάνει την αρχή μιας νέας εποχής, μιας εποχής με ταχύτατα κοινωνικά αντανακλαστικά, μιας εποχής χωρίς άνδρες «παλιάς κοπής», με επίγνωση της συστημικότητας και των πράξεων που γεννιούνται μέσα σε αυτή, μιας εποχής που ντύνεται με συνείδηση, κοινωνική ευαισθησία και επιτέλους μοιάζει κάπως πιο κοντά σε αυτό που τόσα χρόνια πασχίζουμε να γίνουμε :πολιτισμένοι.