Από όλα τα είδη των Μουσείων που υπάρχουν στον κόσμο, το φαλλολογικό μουσείο της Ισλανδίας έχει αφιερωθεί σίγουρα σε ένα από τα πιο αξιοπερίεργα εκθέματα στον κόσμο : 280 δείγματα φαλλών από 93 είδη ζώων κοσμούν δεξαμενές και βιτρίνες που διατηρούν τα εκθέματα αναλλοίωτα στη πορεία του χρόνου και επιτρέπουν στους επισκέπτες να δουν από κοντά όλα τα γνωστά είδη φαλλών- από το ζωικό μέχρι και το ανθρώπινο.
Το Μουσείο ιδρύθηκε το 1997 και διευθύνεται από τον ιδρυτή του και τον γιό του μέχρι και σήμερα. Σκοπός των δυο είναι να περισυλλέξουν όσα περισσότερα δείγματα φαλλών μπορούν, ενώ οι ίδιοι υποστηρίζουν πως το πιο δυσεύρετο είδος φαλλού ήταν το ανθρώπινο, αφού δεν ήταν πολλοί εκείνοι που θα προθυμοποιούνταν να εκθέσουν το δικό τους δίπλα σε αυτά άλλων θηλαστικών.
Η συλλογή περιλαμβάνει τον μεγαλύτερο φαλλό στον κόσμο, αυτό μιας γαλάζιας φάλαινας μήκους 170 εκατοστών, και τον μικρότερο, αυτό ενός χάμστερ, μήκους 2 χιλιοστών. Το πιο αστείο κομμάτι του Μουσείου αποτελεί ένας τομέας εκθεμάτων με συλλογή φαλλών ξωτικών και τρολ-πλασμάτων που πρωταγωνιστούν στην Ισλανδική παράδοση- και τα οποία οι επισκέπτες δεν μπορούν να δουν επειδή “είναι αόρατα”.
Δείτε περισσότερα σε αυτό το βίντεο :
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Το μουσείο είναι για τον πούτσο 😆😆😆
Έχω την εντύπωση ότι το όνομα, από την στιγμή που ένας φαλλός έχει τη δική του αυτόνομη λογική, είναι λάθος. Είναι για παράδειγμα σαν να λες λογικολογικό ή πνευματώδες πνεύμα. Σκέτο, μουσείο φαλλού είναι σωστό, γιατί περιέχει και την πνευματική αλλά και την φυσική υπόσταση ενός φαλλού. Ενδεχομένως να έχει και ψυχή, αλλά για το αν είναι υλιστικό ή ιδεαλιστικό θέμα μόνο η φιλοσοφία μπορεί να το απαντήσει.