Το Morioka Shoten είναι ένα μικρό βιβλιοπωλείο με μινιμαλιστική στρατηγική πωλήσεων.
Ο ιδιοκτήτης Yoshiyuki Morioka διαθέτει κάθε μήνα μόνο έναν (!) τίτλο
-σε απόθεμα αντιτύπων- προς πώληση.
Εκλεκτικά έργα τέχνης ενισχύουν το concept στους τοίχους του μικρού καταστήματος, στο ισόγειο του κτιρίου Suzuki.
Ο Morioka πιστεύει ότι ένα μόνο βιβλίο προς επιλογή προσφέρει βαθύτερη κατανόηση του έργου και στενότερη σχέση με τον αναγνώστη.
Από τα διακριτικά αξιοθέατα του Τόκιο.
To κείμενο παραχώρησε στο Α,ΜΠΑ η Σαπφώ Καρδιακού που εργάζεται στο χώρο του βιβλίου. Περισσότερα μπορείτε να βρείτε στην σελίδα της στο facebook ‘Μπάι Δεν Μπουκ’ .
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Τι να πω βρε παιδιά,νιώθοντας βλαχαδερο με αυτό που θα πω, αλλα από μένα είναι όχι. Εκ των πραγμάτων προφανώς το προϊόν που πουλάει δεν απευθύνεται σε μένα. Αλλά δυσκολεύομαι να φαντάστω τον πελάτη στον οποίο απευθύνομαι. Δηλ. Καθόλου δεν δυσκολεύομαι, τον φαντάζομαι με κοτλε παντελόνι, φουλάρι,όλα γήινων τόνων. Ακούει μονο κλασσική. Η σύζυγος του ακούει μόνο τζαζ. Μένουν σε condo στην Νέα Υόρκη και αυτοαποκαλούνται ταξιδευτές και όχι τουρίστες. Έχουν ένα αγαπημένο ζαχαροπλαστείο σε κάθε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα (για μακαρον στο Παρίσι και παστέλ ντε νατα στη Λισαβωνα). Έχουν 3 παιδιά, ένα δικηγόρο,ένα αρχιτέκτονα και έναν συγγραφέα (δεν έχει εκδώσει… Διαβάστε περισσότερα »
Αν έγραφες για αυτή την οικογένεια σε βιβλίο πάντως εγώ θα το αγόραζα!
Ο Morioka θα το πουλαγε; και αν ναι, ποιον μηνα;
Εννοείται χειμώνα Ιανουάριο πχ. για να μπορείς να πας να το αγοράσεις με κοτλε και φουλάρι σε γήινα χρώματα, ενα θλιμμένο πρωινο για να φανεί καλύτερη η φωτό έξω από το μαγαζί στο ινστα.
Και από μένα είναι όχι. Ο μινιμαλισμός είναι για τα μπονσάι, τα βιβλιοπωλεία πρέπει να είναι δαιδαλώδεις λαβύρινθοι επιλογών.
Τα βιβλιοπωλεία είναι οι πραγματικοί ναοί!
Κι εγώ επίσης, έχω πολύ πιο μπαρόκ γούστα όσον αφορά τα βιβλιοπωλεία. Μου είχε κάνει εντύπωση ένα άρθρο σε γαλλική εφημερίδα (μάλλον στην Monde) που ήταν αφιερωμένο στα αφρικανικά βιβλιοπωλεία. Σε μια αφρικανική πρωτεύουσα, ένα μικρό βιβλιοπωλείο στεγαζόταν σε ένα εξαιρετικά ψηλοτάβανο παλιό κτίριο. Τα βιβλία ήταν στοιβαγμένα μέχρι το ταβάνι σε θαυμαστή ισορροπία και οι πωλητές, τους οποίους δεν μπέρδευε διόλου αυτό το φαινομενικό χάος, σκαρφάλωναν σε σκάλες, σου έβρισκαν αμέσως το βιβλίο και το αφαιρούσαν από τη στοίβα χωρίς να γκρεμίσουν το οικοδόμημα.
Ακριβώς αυτό… Να μπαίνεις για να πάρεις “ένα βιβλίο” και να βγαίνεις μετά από τρεις ώρες, πίσω από μια στοίβα που δεν μπορείς καλά καλά να σηκώσεις.
Γκαλερί βιβλίου! Καταπληκτικό! Συστήνω το “βιβλίο του τσαγιού” για περαιτέρω γνωριμία με την Άπω Ανατολή 🙂
Επειδή είχα διαβάσει δημοσιεύσεις για το Morioka Shorten (έχει 2-3 χρόνια), αν θυμάμαι καλα, έγραφαν ότι ήταν μια ιδέα που εξελίχτηκε στην πορεία (ξεκινώντας με ένα συνηθισμένο βιβλιοπωλείο) λαμβάνοντας υπόψη τον τρόπο που διαβάζουν και αγοράζουν βιβλία οι άνθρωποι, αλλά και τις ανάγκες των συγγραφέων.
(αν κάνω κάποιο λάθος διορθώστε με)
🙂 Ο ιδιοκτήτης ξεκίνησε υπάλληλος σε βιβλιοπωλείο μεταχειρισμένων βιβλίων, κατόπιν άνοιξε δικό του με την αρχική ιδέα του συνδυασμού βιβλίων και έργων τέχνης. Όταν είδε πως το concept έπιανε, το εξέλιξε στην ανάδειξη ενός τίτλου τη φορά.
Ο Yoshiyuki Morioka είχε ξεκάθαρο όραμα για την επιχείρηση από την αρχή (concept, logo, typeface προωθητικού υλικού κλπ).
Ευχαριστώ για το διευκρινιστικό σχόλιο!