in

Είναι λογικό να προβληματίζεται κάποιος για την εμφάνιση του;

Ερωτήσεις απαντημένες από την ψυχολόγο Φαίνια Ξανθοπουλίδου.

Νιώθω σαν σαράβαλο αυτοκίνητο που πρέπει να του κάνουν makeover για να είμαι σαν όλους τους άλλους.. Να μην πολυλογώ έχω τρομερή ανασφάλεια με τον τρόπο που μιλάω, έκανα λογοθεραπείες στο παρελθόν, πλέον μπορώ να πω το ρ όχι καθαρά, αλλά σχετικά καλά. Όμως ακόμα νιώθω ένα βάρος πριν προφέρω τις λέξεις, σα να μου […] ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

cg54487b9ec723f

Νιώθω σαν σαράβαλο αυτοκίνητο που πρέπει να του κάνουν makeover για να είμαι σαν όλους τους άλλους.. Να μην πολυλογώ έχω τρομερή ανασφάλεια με τον τρόπο που μιλάω, έκανα λογοθεραπείες στο παρελθόν, πλέον μπορώ να πω το ρ όχι καθαρά, αλλά σχετικά καλά. Όμως ακόμα νιώθω ένα βάρος πριν προφέρω τις λέξεις, σα να μου κρατάει το στόμα δεμένο κάποιος ένα πράγμα.. Μετά σκέφτομαι και οτι μιλάω λίγο τσιριχτά οπότε θα μπορούσα να κάνω και ορθοφωνία και να ξανακάνω λογοθεραπεία αφού την τερμάτισα χωρίς να έχω τέλεια δουλειά. Με ενοχλούν ακόμα και οι γκριμάτσες που κάνω όταν μιλάω. Μετά σκέφτομαι οτι έχω και την πιγουνάρα μου που θα βοήθαγε μια γναθοπλαστική, δε με λες και όμορφη. Και όταν κάθομαι και υπολογίζω πόσα λεφτά θα μου πάρουν όλα αυτά και πού θα τα βρω με πιάνει απογοήτευση.. Σου φαινονταί υπερβολικές απαιτήσεις, μήπως περιμένω να γίνουν όλα τέλεια και χάνω το να ζω τη στιγμή? Είναι λογικό να προβληματίζεται κάποιος με τόσα θέματα ή πρέπει να κάνω κι εγώ το μάντρα? Σε φιλώ!

– αγχωμένη

Είναι λογικό να προβληματίζεται κάποιος με τόσα θέματα, ναι, όταν μεγαλώσαμε με τα πρότυπα του τέλειου, τα οποία συνεχίζουν να προβάλλονται και να προωθούνται μέσα από την ποπ κουλτούρα. Δεν μπορώ να ξέρω αν οι απαιτήσεις που έχεις από τον εαυτό σου είναι αντικειμενικές ή υπερβολικές, γιατί στην εμφάνιση δεν υπάρχει αντικειμενικότητα. Αυτό που για κάποιον είναι όμορφο, δεν είναι για κάποιον άλλον.

Η υπερβολή σε αυτές τις περιπτώσεις είναι που θα διαχωρίσει την προσπάθεια βελτίωσης του εαυτού, που δεν είμαι από αυτούς που θα την κατηγορήσουν σε καμία περίπτωση, από την εμμονή με την εμφάνιση. Θεωρώ πως στις περιπτώσεις που έχουμε στοιχεία που δεν μας αρέσουν, είναι απαραίτητο να έχουμε ένα ρεαλιστικό πλάνο. Αν για παράδειγμα ο λόγος είναι απαραίτητος στη δουλειά σου ή νιώθεις πως θα εξελιχθείς καλύτερα αν συνεχίσεις να επενδύεις χρόνο και χρήμα σε εκπαιδευτές του λόγου, τότε η προσπάθεια αυτή δεν θα είχε σχέση μόνο με τις ανασφάλειες σου, αλλά θα ήταν και μια επένδυση για την καριέρα σου. Αν είχες τα χρήματα, τον χρόνο και τη διάθεση να επέμβεις χειρουργικά στον εαυτό σου για τη βελτίωση της εμφάνισης σου, και αυτό θα ήταν μια επιλογή καθαρά δική σου, που δεν μπορούσε και δεν θα έπρεπε να την κρίνει κανείς.

Παρόλα αυτά, δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν έχουμε όλοι ούτε χρόνο, ούτε τη διάθεση, ούτε φυσικά και τα χρήματα να επέμβουμε στην εμφάνιση μας και στον τρόπο που φέρουμε τον εαυτό μας. Μην εξαιρείς καθόλου τη διάθεση και τον χρόνο στην εξίσωση της αλλαγής της εμφάνισης. Το ζήτημα δεν είναι ποτέ μόνο χρηματικό. Σκέψου τους σταρς του Χόλιγουντ, όσους τουλάχιστον από αυτούς μας φαίνονται τέλειοι.  Πολλοί έχουν την εντύπωση πως μόνο με το χρήμα καταφέρνουν και έχουν το τέλειο σώμα, το τέλειο δέρμα, να περπατούν, να μιλάνε, και να είναι τέλειοι απλά γιατί είναι αυτοί που είναι. Τις περισσότερες φορές αυτό που εμείς θεωρούμε τέλειο είναι αποτέλεσμα τρομερής συλλογικής προσπάθειας (γυμναστήριο, διατροφή, επισκέψεις σε γιατρούς και αισθητικούς και ένα ολόκληρο team που ασχολείται με το ντύσιμο και το στάιλινγκ), που έχει τόσο σχέση με το χρήμα όσο και με μια αδιάκοπη δουλειά για την εμφάνιση τους, για την οποία δεν είμαστε όλοι ικανοί και αυτό είναι οκέι και μια χαρά. Με την ίδια λογική άλλοι κοπιάζουν αδιάκοπα και επενδύουν στο πνεύμα και όχι στην εικόνα τους, και αυτό είναι επίσης οκέι.

Στην πραγματικότητα έχεις δύο λύσεις. Είτε να δεχτείς τον εαυτό σου όπως είναι, με τη βοήθεια της ψυχοθεραπείας, αν νιώθεις πως τη χρειάζεσαι είτε να μπεις σε μία διαδικασία συλλογής χρημάτων για να φέρεις εις πέρας το μεγαλόπνοο σχέδιο της ανάδειξης του τέλειου εαυτού σου. Αν θέλεις την άποψη μου, αν αναγκάζεσαι να επιλέξεις μόνο μία από τις δύο, 100% επέλεξε την πρώτη. Αυτή τη στιγμή έχεις εσωτερικεύσει τόσο πολύ μια άσχημη ιδέα για τον εαυτό σου και αυτό δεν θα αλλάξει απλά, όσο και να επέμβεις εξωτερικά. Κοίτα γύρω σου, παντού είναι άνθρωποι που ξεφεύγουν από τη νόρμα. Οι περισσότεροι προσπαθούν για το καλύτερο. Συχνά μας ξαφνιάζουν ευχάριστα τόσοι, που δεν θα τους έλεγες τέλειους με μια ενδελεχή ματιά, και όμως αυτοί καταφέρνουν να μας πείσουν πως είναι. Η αυτοπεποίθηση δεν κερδίζεται με πλαστικές επεμβάσεις, όχι μόνο. Για αυτό να είσαι σίγουρη.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

4 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
Moura
Moura
5 χρόνια πριν

Συγχαρητήρια για την απάντηση!

Aloutero
Aloutero
5 χρόνια πριν

Υπήρχε μια περίοδος που ένιωθα και εγώ έτσι για τον εαυτό μου αλλά κατάλαβα (μετά από ψυχανάλυση) ότι μόνο με την εμφάνιση μου δεν είχαν να κάνουν όλα αυτά.
Ήταν πολύ βαθύτεροι οι λόγοι και δεν είχαν σχέση με αυτό που έβλεπα στον καθρέφτη μου.
Υπάρχει περίπτωση λοιπόν, αν αλλάξεις την εξωτερική σου εμφάνιση, να βλέπεις πάλι πράγματα στον εαυτό σου που θα σε κάνουν να νιώθεις έτσι. Γιατί θα έχεις βάλει τσιρότο σε ένα σπασμένο κόκκαλο, αν με εννοείς τι εννοώ.

Louk Ritia
Louk Ritia
5 χρόνια πριν

Πράγματι έχεις μία πολύ αρνητική εικόνα για τον εαυτό σου, τουλάχιστον αυτή την εντύπωση έχω από το κείμενο. Αν κοιτάξεις γύρω σου θα δεις ανθρώπους που έχουν ακριβώς τα ίδια θέματα με εσένα και ίσως σε πιο έντονο βαθμό. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να τα βρίσκει όλα τέλεια επάνω του. Το ζητούμενο όμως είναι να βρεις τα δυνατά σου σημεία – και είναι 100% σίγουρο ότι έχεις και όχι μόνο ενα- και να τα αναδείξεις! Αυτό βέβαια δεν μπορεί να γίνει όταν εστιαζεις στα αρνητικά. Και να σου πω κάτι; Σε περίπτωση που αγχώνεσαι για το ότι όλα αυτά είναι… Διαβάστε περισσότερα »

Origami Lover
Origami Lover
5 χρόνια πριν

Υπάρχει ένα επεισόδιο στο twilight zone που έχει γυριστεί και σε ασπρόμαυρο και σε remake έγχρωμο και λέγεται “Beauty is in the eye of the beholder” . Έχει πολιτικές προεκτάσεις (στο ασπρόμαυρο τα πρόσωπα όλως είναι γουρουνίσια) αλλά επίσης είναι και ένα δυνατό σχόλιο στο πως ορίζουμε την ομορφιά.