To κείμενο είναι αναδημοσίευση από τον Ιούλιο του 2020 στα πλαίσια του αφιερώματος του Α,μπα για τα πρώτα σημάδια κακοποίησης.
Καλησπέρα, έχω μια πολύ περίεργη ερώτηση να κάνω. Είναι άραγε η κακοποίηση κάτι υποκειμενικό? Σίγουρα, το ξύλο, ο χειρισμός, οι φωνές και οι ύβρεις είναι κακοποίηση. Αν κάποιος κάνει κάτι που σε τρομοκρατεί, αλλά φταις εσύ που τρομοκρατείσαι, είναι κακοποίηση? Στο δικό μου παράδειγμα, ο άντρας μου είναι υπόδειγμα απέναντι μου σε όλα. Έχει μία συνήθεια μόνο που μου προκαλεί άσχημα συναισθήματα. Βρίζει συχνά τα θεία, κάτι το οποίο μου δημιουργεί πολύ πόνο, πρώτον γιατί είμαι πιστή και δεύτερον γιατί μου θυμίζει κάποια περιστατικά ακραίας κακοποίησης που έχω βιώσει ως παιδί. Δεν έχω πρόβλημα που ο σύντροφός μου δεν είναι όσο πιστός είμαι εγώ. Στο παρελθόν είχα μάλιστα και άθεο σύντροφο, που δεν τα χαλάσαμε ποτέ σε αυτό το θέμα. Ούτε αυτόν τον ένοιαζε αν πιστεύω, ούτε εμένα με ένοιαζε που δεν πιστεύει. Αλλά δεν έβριζε με αυτό τον τρόπο. Εγώ κάθε φορά που ακούω τον άντρα μου να βρίζει νιώθω σαν να βρίζουν την μάνα μου. Να εξηγηθώ, δεν είμαι από αυτούς που πειράζεται με τη θρησκευτική σάτιρα. Δεν με νοιάζει αν κάνουν αστεία πάνω στην υπόθεση του ότι δεν υπάρχει θεός. Κάποια τα βρίσκω όντως αστεία. Απλά δεν αντέχω να ακούω όλες αυτές τις βρισιές. Έχουν τόση βία μέσα τους. Έχω εξηγήσει στον άντρα μου, λέει ότι δε θα τα λέει μπροστά μου, αλλά πάντα κάτι γίνεται και το κάνει. ή τον ακούω από το διπλανό δωμάτιο. Ειδικά μια φορά που μπαίνω σπίτι, μόλις είχα κοινωνήσει και γυρνούσα από την Εκκλησία, και τον ακούω να βρίζει με αυτόν τον τρόπο. Σας παρακαλώ, αν δημοσιευτεί, προσπαθείστε να μην κοροϊδέψετε τα συναισθήματά μου. Μπορεί όντως να μην υπάρχει θεός, αλλά ανεξάρτητα από αυτό, εγώ νιώθω κακοποιημένη. Έχω αυτό το δικαίωμα ή αδικώ τον άντρα μου?
Η κακοποίηση που βιώνεις, είναι πως καθημερινά κάποιος άνθρωπος αδιαφορεί πλήρως για τα συναισθήματα σου, και δεν μπορεί να μπει στον κόπο να περιορίσει μία συνήθεια η οποία ακόμα και σε εμένα που δεν πιστεύω μου φαίνεται αντιαισθητική. Από την άλλη βέβαια, είναι σαφές ότι ο σύντροφος σου δεν σέβεται το αίτημα σου. Εσύ γιατί παραμένεις στη σχέση; Έχεις κάνει πολλάκις το αίτημα να σταματήσει να βρίζει τα θεία και αυτός πολλάκις αδιαφορεί για αυτό. Οπότε όπως και να το βαφτίσουμε αυτό που συμβαίνει, είναι μια γενικότερη δυσάρεστη κατάσταση. Δεν έχει σημασία αν υπάρχει θεός ή όχι. Δεν χρειάζεται να το βαφτίσεις με εντυπωσιακές λέξεις για να πείσεις τον εαυτό σου ή εκείνον πως συμβαίνει κάτι σοβαρό. Σοβαρό είναι ό,τι είναι για σένα σοβαρό, δεν χρειάζεται να πάρεις βεβαίωση από κανένα. Το ζήτημα είναι, είσαι πρόθυμη να εγκαταλείψεις τη σχέση αν ο σύντροφος σου δεν αλλάξει συνήθειο; Διότι με το ζόρι, δεν άλλαξε ποτέ κανείς.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κατά την ταπεινή μου γνώμη αυτό δεν είναι κακοποίηση. Ένας άνθρωπος μπορεί να αδιαφορεί για τα συναισθήματα μας με ποικίλους τρόπους και αυτό φυσικα μας προκαλεί δυσάρεστα συναισθήματα. Αυτό όμως δεν υποδεικνύει κακοποίηση αλλά ασυμβατότητα ή αδιαφορία. Εφόσον εσύ νιωθεις δυσάρεστα, είναι δικαίωμα σου να το συζητήσεις ή ακόμη και να χωρίσεις. Κάποια πράγματα είναι επίσης θέμα κόσμοθεωρίας. Μπορώ να δεχτώ ότι κάποιος βρίσκει αντιαισθητικες τις βρισιές γενικά, οκ. Προσωπικά όμως δεν νιωθω καμία υποχρέωση να μην πω ” μπιπ το Χριστό μου” ή ” μπιπ τα ξωτικά και τις νεράιδες του δάσους” ως ένδειξη σεβασμού στον εκάστοτε πιστό (χωρίς… Διαβάστε περισσότερα »
Andromeda, ενώ καταλαβαίνω τη λογική σου, δεν είναι έτσι ακριβώς. Όταν περιμένουμε ο άλλος να σεβαστεί την όποια ιδιαιτερότητα έχουμε, οφείλουμε να σεβόμαστε κι εμείς τις δικές του. Πχ, αν κάποιος πει μπιπ τους γκεϊ ή τις π*τανες ή τους Αλβανούς ή δεν ξέρω κι εγώ τί άλλο, εγώ το θεωρώ προσβολή κι ας μην είμαι γκεϊ ή εργαζόμενη στον τομέα του σεξ ή Αλβανίδα, μου δείχνει οτι τ*ς θεωρεί κατώτερ*ς. Αν πει μπιπ το φεμινισμό ή τις Ελληνίδες, θα προσβληθώ και προσωπικά. Αντίστοιχα, δεν θεωρώ σωστό να βρίζω πράγματα τα οποία για κάποιους ανθρώπους είναι ιερά, γιατί δεν θέλω… Διαβάστε περισσότερα »
Συγκρίνεις την εξύβριση ανθρώπων με την εξύβριση των θείων; Σοβαρά τώρα; Το να πεις μπιπ τους γκει/πουτάνες/αλβανούς δεν είναι απλά προσβολή είναι ομοφοβία/μισογυνισμός/ρατσισμός. Αυτό που εξηγείς θα ήταν αντίστοιχο με το να πει κάποιος μπιπ τους χριστιανούς/μουσουλμάνους κλπ αλλά δεν μιλάμε για κάτι τέτοιο. Το τι θεωρεί ο καθένας ιερό είναι προσωπικό του θέμα και δεν είναι κάτι που με αφορά. Εγώ μπορεί να πιστεύω στις νεράιδες αλλά δεν μπορώ να απαιτώ από τους άλλους να μη λένε μπιπ τις νεράιδες γιατί εμένα μου κάπνισε πως είναι ιερές. Το αν είναι πλειοψηφία αυτοί που θεωρούν το ίδιο πράγμα ιερό πάλι… Διαβάστε περισσότερα »
Andromeda, αν υπήρχε αθεόμετρο θα το τερμάτιζα, και συνήθως αυτά που λες εσύ τα λέω εγώ, ειδικά τις συγκρίσεις ανάμεσα σε μάνες, πατέρες και ονειροφαντασίες – αυτό το “εγώ τον Παΐσιο τον νιώθω σαν πατέρα μου, άρα πως τολμάς να τον σατυρίζεις” βαρέθηκα να το ακούω. ΑΛΛΑ το “σέβομαι τους ανθρώπους αλλά όχι τα σύμβολά τους” είναι τεράστια σοφιστεία. Τα σύμβολα τα οποία έχει οικειοποιηθεί ο καθένας (και κάποια τα έχεις οικειοποιηθεί εσύ, το αν τα χαρακτηρίζεις “ιερά” ή όχι δεν έχει καμία σημασία) είναι μέρος της ταυτότητάς του, δεν υπάρχει το σέβομαι τον άνθρωπο αλλά όχι τα σύμβολά του.… Διαβάστε περισσότερα »
Το συγκρίνω γιατί για τους ανθρώπους που πιστεύουν είναι κομμάτι της ταυτότητάς τους. Και ναι, εννοείται οτι αν εσύ πίστευες στις νεράιδες και μου το έλεγες θα το θεωρούσα δείγμα σεβασμού απεναντί σου να μη βρίζω αυτό στο οποίο πιστεύεις, απλά δεν θα μπορούσα να το ξέρω απο πριν γιατί δεν είναι πολύς κόσμος που πιστεύει σε αυτό. Δεν μιλάμε για θεατρικές παραστάσεις, σάτιρα κλπ, νομίζω ξέρω και αρκετά περιστατικά στα οποία αναφέρεσαι, τα οποία δεν σατίριζαν το Χριστό, αλλά τη στάση μίας μερίδας πιστών, που είναι τελείως διαφορετικό πράγμα απο την εξύβριση χωρίς λόγο και αιτία. Αυτό που ρώτησε… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ πιστεύω σε ένα κοσμικό κράτος στο οποίο δεν μπορούμε να ασχολούμαστε με το τι προσβάλλει τον κάθε ενθρησκο. Και επιμένω πως σέβομαι τους ανθρώπους αλλά όχι τα σύμβολα τους και όχι μόνο στα πλαίσια της θρησκείας. Σέβομαι τον κομμουνιστη αλλά δεν έχω καμία υποχρέωση να σεβαστώ το σύμβολο του. Άρα ναι, μπιπ το σφυροδρεπανο. Σέβομαι τους αστρολόγους αλλά εννοείται ότι δεν σέβομαι τις αντίεπιστημονικες τους μπούρδες. Άρα μπιπ το Δία. Σορυ κιόλας. Ο σεβασμός στα σύμβολα και όχι στους ανθρώπους είναι ακριβώς ότι έχει οδηγήσει σε καταστροφές και ολοκαυτώματα. Σεβασμος στην ταυτότητα του άλλου σημαίνει να θεωρώ αναφαίρετο δικαίωμα… Διαβάστε περισσότερα »
Πόσο συμφωνώ μαζί σου Ανδρομέδα ! Έχω χωρίσει από σχέση επειδή υπήρχε ασυμβατότητα σε ένα πράγμα όπως πολύ σωστά είπες. Ναι, ήταν ο καλός μου αλλά δεν μπορώ τα μούτρα όταν έβγαινε η ασυμβατότητα πάνω πάνω. Μπορεί να χαρακτηριστώ ρηχή για αυτό. Ότι το συναίσθημα μου δε βαθαίνει. Εγώ θα πω ότι αυτά είναι οι π* πες των ψυχολόγων. Οι άνθρωποι βγαίνουμε σε εκατομμύρια αποχρώσεις.
Εγώ δεν καταλαβάινω πώς φτάνει στο σημείο να βρίζει τόσο πολύ; Εννοώ είναι ευέξαπτος, μαλώνει με κόσμο και είναι θολώνει ή τα λέει σε φάση ηρεμίας επίτηδες για να σε “πειράξει”;; Σε κάθε περίπτωση πιστεύω ότι δεν ταιριάζετε, θεωρώ ότι το να εκφράζεται κάποιος με τόση χυδαιότητα αποκλείεται να μην έχει προεκτάσεις και σε άλλους τομείς της ζωής του.
Ε, τώρα… Πώς φτάνει κάποιος στο σημείο να βρίζει τόσο πολύ; Κάποιοι άνθρωποι βρίζουν πάνω στα νεύρα τους και κάποιοι άλλοι όχι. Εγώ είμαι από αυτούς που θα βρίσουν. Αν μου πέσει κάτω ένα βάζο με μέλι και πρέπει να σφουγγαρίζω μετά μισή ώρα, θα βρίσω. Αν χτυπήσω το μικρό δαχτυλάκι του ποδιού μου στη γωνία, θα βρίσω. Και μάλιστα θα βρίσω τα θεία. Αυτό δε σημαίνει ότι είμαι προβληματική και όποιον βρω μπροστά μου θα αρχίζω να τον βρίζω. Ούτε πρόβλημα διαχείρισης θυμού έχω. Αν είναι δυνατόν. Το γεγονός όμως ότι ο σύζυγος δεν σέβεται την επιθυμία της γράφουσας,… Διαβάστε περισσότερα »
Κι εγώ βρίζω αλλά όχι ιερά και όσια, όπως πχ δε βρίζω μάνες (που είναι της μόδας απ ότι βλέπω). Και φυσικά έχει διαφορά προς τα ποιόν στρέφεται ο θυμός και με τι αφορμή.
Αποφάσισαν κάποιοι ότι ο Χριστός κι η Παναγία είναι ιερά και όσια άρα πρέπει να είναι για όλους, οκ. Επίσης, οι μάνες είναι υπαρκτά και φυσικά πρόσωπα, τζαστ σεινγκ.
Τζαστ σειγνινγκ και ο Χριστός και η Παναγία είναι ιστορικά υπαρκτά πρόσωπα όπως και ο Μωάμεθ. Το αν θα πιστέψεις η όχι είναι δικό σου θέμα. Πολλές εξυπνάδες και από ιστορία ….
Δεν υπάρχει κάποια απόδειξη ότι τα πρόσωπα που αναφέρεις είναι ιστορικά πρόσωπα, οι μόνες πρωτογενείς πηγές για αυτό είναι τα βιβλία των θρησκειών.
Ο Μωάμεθ ήταν ένας κοινός θνητός και ναι ήταν υπαρκτό πρόσωπο. Η ύπαρξη του Χριστού και της Παναγίας δεν επιβεβαιώνεται από καμία αξιόπιστη ιστορική πηγή, και προφανώς τα ευαγγέλια ΔΕΝ είναι ιστορικές πηγές.
Νομίζω έχει ξεφύγει η συζήτηση. Ο καθένας μπορεί να πιστεύει σε όποια θρησκεία επιθυμεί και να πιστεύει ό,τι γράφει η Βίβλος ή το Κοράνι ή το βιβλίο του Μπαμπαστρούμφ, αλλά μην ακούω ότι ο Χριστός και η Παναγία ήταν υπαρκτά πρόσωπα. Υπάρχουν καταγραφές σε ιστορικά κείμενα για κάποιον που έζησε εκείνη την εποχή και πληροί κάποια από τα χαρακτηριστικά που προσέδωσαν αργότερα σε αυτόν που σήμερα οι πιστοί θεωρούν Χριστό. Αλλά μέχρι εκεί. Για την ύπαρξη της Παναγίας, άλλο και τούτο πάλι. Εκτός και αν στο πρόσωπο της Παναγίας βλέπουμε αποκλειστικά τη μητέρα του Ιησού, οπότε ναι, ΑΝ υπήρξε ιστορικά… Διαβάστε περισσότερα »
Ε πες τα ρε bubuntu!
Εκτός όσων ειπωθηκαν, δεν είναι και το καλύτερο περιβάλλον να ακούς κάθε μέρα βρισιές ό,τι περιεχόμενο κι αν έχουν. Είναι σα να σε κερνά καθημερινά σφηνάκια βίας. Αξίζει να ζήσεις έτσι το υπόλοιπο της ζωής σου;
Το μόνο που θέλω να πω είναι πως είναι μια συνήθεια που αν θες, αλλάζει. Το λέω με βεβαιότητα γιατί και εγώ το είχα το χούι και κάποια στιγμή άρχισε να ενοχλεί εμένα τον ίδιο (αν και τέρμα άθεος) από άποψη αισθητικής που λέει και η Λένα. Πλέον έτσι κι αλλιώς βρίζω πολύ λιγότερο (βοηθάει που έκοψα και την DOTA :P), αλλά για δύσκολες καταστάσεις, έχω κατασταλάξει στο “γαμώ την καταδίκη μου”. Βγάζει μια αγανάκτηση απέναντι στην αδικία της ζωής όταν χτυπάς το μικρό σου δαχτυλάκι στη γωνία του κρεβατιού ή όταν το νερό στο ντους είναι τόσο καυτό που… Διαβάστε περισσότερα »
Πολύ ωραίο αυτό με την καταδίκη, θα το υιοθετήσω κι εγώ (άντε και δεν ήξερα τι να πω σε ανάλογες περιστάσεις -έχω σοβαρά θέματα αισθητικής με τις ύβρεις απέναντι στα θεία) και κατέληγα να μουγγρίζω κάτι ακατανόητους ήχους! Πολύ ωραία επιλογή και ρυθμό έχει κι απ’ όλα.
γ@μω την Πανακότα μου ! ή το κλασικό : γ@μω την Παναχαϊκή μου ! (ρίχνω μερικές εναλλακτικές ιδέες)
Είμαι άθεη κ ο άντρας μου επίσης. Σαν παιδί μόνο τον πατέρα μου θυμάμαι να κατεβάζει παναγίες για το τπτ, πχ κάναμε φασαρία με τις αδερφές μου κ τον ξυπνούσαμε. Σαν αποτέλεσμα όταν άκουγα παναγίες ένιωθα φόβο μέσα μου. Ο άντρας μου βρίζει συχνά πυκνά (κ οι 2 είμαστε αθυρόστομοι) κ παναγίες στα νεύρα του. Με τα χρόνια το συνήθησα κ πλέον δε νιώθω φόβο. Όταν όμως το παρακάνει, πχ όχι απλά ένα μπιπ το χριστό ή την παναγία αλλά τους χρησιμοποιεί σαν βασικούς χαρακτήρες σε ολόκληρη παράγραφο για το ποιός μπιπ ποιόν κ πως κλπ κλπ ενοχλούμαι στο βαθμό… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω ο καλύτερος τρόπος για να απαλλαγούμε από την υποκειμενικότητα σχετικά με το τι συνιστά κακοποίηση, είναι να καθορίσουμε αν η συμπεριφορά του άλλου έχει στόχο εμάς. Οπότε, αν ο άντρας σου βρίζει ειδικά για να τρομάξει εσένα, τότε ναι, πρόκειται για κακοποίηση. Αν βρίζει για άλλους λόγους, άσχετους από εσένα, τότε όχι, δεν σε κακοποιεί.
Δεν καταλαβαίνω πως προκύπτει κακοποίηση προς τον σύντροφό μου όταν θα πω “γ@μώ το κέρατό μου”,επειδή χτύπησα κατά λάθος πχ.;
Εφόσον δεν βρίζω αυτόν;
Ή μήπως το θέμα είναι τί βρίζω,άρα προσβάλλεται σαν πιστή;
Το να βρίζω την Παναχαϊκή είναι αποδεκτό αντί την Παναγία;
Είπες βριζει:αρα λεκτική βία
Βριζει κάτι μ το οποίο είσαι συναισθηματικά δεμενη:αρα ψυχολογική βία
Βριζει κάτι το οποίο είσαι συναισθηματικά δεμενη κ σε τρομοκρατει:αρα προσπαθεί να σε κάνει υποχείριο του,σε χειρίζεται.
Κ μένεις μ ένα τέτοιο ζώον??(δε έχω τίποτα μ τ έρμα τα ζωάκια ισα ισα)
Φύγε κορίτσι μου, δέχεσαι μεγάλη βία κ πίεση κ ναι και bullying!!φύγε!!!!
Ο αστυνόμος είναι όργανο, το μπουζούκι είναι όργανο άρα ο αστυνόμος είναι μπουζούκι.
Το θέμα είναι πολύ πιο σύνθετο από ότι αρχικά φαίνεται, γι’ αυτό θεωρώ ότι υπάρχουν και πολλές αντικρουόμενες απόψεις. Μικρό disclaimer κάπου εδώ. Ο,τιδήποτε αναφέρω στη συνέχεια δεν έχει σκοπό να κρίνει/προσβάλλει κανέναν, αλλά έχει να κάνει με προσωπικά βιώματα/απόψεις. Το θέμα της πίστης και της θρησκείας, δεν θα έπρεπε να είναι κάτι που παίρνουμε αψήφιστα σε μία σχέση και πόσο μάλλον σε έναν γάμο. Η άποψη “εγώ πιστεύω, αλλά δέχομαι και δεν με ενοχλεί ότι ο σύντροφός μου είναι άθεος”, δεν είναι κάτι απλό που δείχνει πόσο ανοιχτόμυαλοι είμαστε και δεχόμαστε διαφορετικές πεποιθήσεις. Αυτό ισχύει για συγγενείς, συναδέλφους ή… Διαβάστε περισσότερα »
Well said!