in ,

Είμαστε όλες εγκληματίες

Για το δικαίωμα στην έκτρωση και για όλες τις γυναίκες που παρακολουθούν την ύπαρξή τους να καταργείται

Για το δικαίωμα στην έκτρωση και για όλες τις γυναίκες που παρακολουθούν την ύπαρξή τους να καταργείται ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

bleeding trees 6
Jill Orr-Bleeding Trees

Είναι 1803 και οι πρώτοι αντεκτρωτικοί νόμοι στη Δύση βρίσκουν έδαφος στο νομικό σύστημα του Ηνωμένου Βασιλείου με την Αμερική να ακολουθεί αμέσως μετά το ίδιο παράδειγμα, καθιστώντας τον 19ο αιώνα έναν πολύ δύσκολο αιώνα για τις γυναίκες που θέλουν να προχωρήσουν σε διακοπή της κύησής τους και οι οποίες αναγκάζονται να φύγουν από τις χώρες τους ή να καταφύγουν σε παράνομες και επικίνδυνες πρακτικές άμβλωσης. Το οικονομικό και κοινωνικό κύρος των αντρών ιατρών θίγεται από την εργασία των μαιών– οι ιατρικοί σύλλογοι έχουν σκοπό να μονοπωλήσουν τη ζωή και το θάνατο. Οι εκτρώσεις θεωρούνται παράνομες και το επάγγελμα της μαίας αρχίζει να ασκείται κρυφά.

Είναι δεκαετία του 60’ και το ταξίδι Σουηδία-Πολωνία για μια γυναίκα σίγουρα δεν είναι τόσο γρήγορο, οικονομικό ή ασφαλές όπως θα μπορούσε να είναι σήμερα. Έχει, όμως, ένα άλλο κοινό στοιχείο με τη δική μας εποχή : είναι εξαναγκαστικό. Μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη εξαναγκάζει πολλές Σουηδές τις δεκαετίες του 60’ και του 70’ να αφήσουν την συντηρητική χώρα τους και να ταξιδέψουν στην Πολωνία, όπου το σύστημα αμβλώσεων είναι ένα από τα πιο φθηνά και προσιτά συστήματα στον κόσμο.

63

Είναι δεκαετία του 90’ και με την διάλυση της πρώην ΕΣΣΔ, η Πολωνία σκληραίνει : πολιτικά, ηθικά, θρησκευτικά, κοινωνικά-οι νόμοι που αφορούν την καθολική νομιμότητα των αμβλώσεων αρχίζουν και εισάγουν εξαιρέσεις : η έκτρωση επιτρέπεται πλέον υπό ιατρικές προϋποθέσεις και η μητρότητα σταματάει να είναι επιλογή. Οι γυναίκες ακολουθούν το αντίθετο ταξίδι, μετακινούνται από την Πολωνία προς χώρες της Ευρώπης που αφήνουν πίσω τον μεταπολεμικό συντηρητισμό των προηγούμενων δεκαετιών.

Είναι Σεπτέμβρης του 2020 και στη Georgia των ΗΠΑ οι αναφορές για μαζικές υστερεκτομές σε μετανάστριες χωρίς τη συγκατάθεσή τους στο κέντρο κράτησης μεταναστών (ICE) βρίσκονται σε διεθνή πρωτοσέλιδα και καλούν ανθρωπιστικές οργανώσεις να λάβουν δράση. Η κρατική χρηματοδότηση για τις εκτρώσεις έχει πάψει στην Αμερική από το 1977, αλλά τίποτα παρόμοιο δεν προβλέπεται για τις στειρώσεις, οι οποίες συμβαίνουν ακόμα και σήμερα σε σοκαριστικά ποσοστά σε μετανάστριες και έγχρωμες, φτωχές γυναίκες με σκοπό τον δημογραφικό έλεγχο του αμερικάνικου πληθυσμού.

62

Είναι 22 Οκτώβρη του 2020 και το Συνταγματικό Δικαστήριο της Πολωνίας κρίνει τον νόμο που επέτρεπε τις εκτρώσεις σε περιπτώσεις εμβρυικών ανωμαλιών αντισυνταγματικό, καθιστώντας το 98% των εκτρώσεων στη χώρα παράνομο και έτσι εξαναγκάζοντας το 98% των γυναικών που επιθυμούν να κάνουν έκτρωση να αμφιταλαντευτούν ανάμεσα στις εξής απάνθρωπες επιλογές : Να βρουν τα χρήματα για να αφήσουν τη χώρα ή να γεννήσουν παιδιά με ελαφριές ή σοβαρές εμβρυικές ανωμαλίες, αναπηρίες και αρρώστιες και να περάσουν όλη την υπόλοιπη ζωή τους ως αποκλειστικές φροντίστριές τους σε μια χώρα που δεν προσφέρει καμία κρατική υποστήριξη για τους ανθρώπους με αναπηρίες.

Είναι Μάιος του 2017 και, σχεδόν 31 χρόνια μετά την νομιμοποίηση των εκτρώσεων στην Ελλάδα, αναισθησιολόγοι στη Σάμο αρνούνται να χορηγήσουν αναισθησία σε περιπτώσεις διακοπής κύησης για «λόγους συνείδησης».

Είναι Ιανουάριος του 2020 και το αντεκτρωτικό κίνημα «Αφήστε με να ζήσω» κρεμάει αφίσες στο μετρό προς ευαισθητοποίηση υπερ των αγέννητων ζωών.

64

Είναι κάθε χρόνος και 70.000-200.000 γυναίκες πεθαίνουν από παράνομες εκτρώσεις που γίνονται πρόχειρα, με ιατρική αμέλεια και στη συντριπτική πλειοψηφία χωρίς να κινηθούν νομικές διαδικασίες επίρριψης ευθυνών. Οι γυναίκες ζουν και πεθαίνουν ανώνυμες, η εφαρμογή απάνθρωπων νόμων πάνω στα σώματά τους καθόλου δεν τις καθιστά άξιες να ονοματιστούν, οι μετανάστριες στειρώνονται για το καλό άλλων εθνών και οι γυναίκες ζουν νομαδικά, μετακινούμενες ανά τις δεκαετίες από χώρα σε χώρα, σε ένα ιδιαίτερο κυνήγι μεγέθους σύγχρονης ανθρώπινης τραγωδίας.

65

Ξέρω τι σκέφτεστε. Η πραγματικότητα της Πολωνίας είναι πολύ μακριά από εμάς, έτσι κι αλλιώς η χώρα αντιμετώπιζε με δρακόντεια αυστηρότητα τη νομιμότητα των αμβλώσεων και οι ΗΠΑ έχουν την ιστορική ατυχία να κυβερνώνται από τον Τραμπ. Είναι παρήγορο ανθρώπινο ένστικτο να απομακρύνουμε τους εαυτούς μας από ιστορικές πραγματικότητες που φαίνονται να λαμβάνουν χώρα αλλού, κάπου μακριά και υπό συνθήκες που καθόλου δεν μοιάζουν με τις δικές μας. Εκτός, όμως, του ότι το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας έχει χτιστεί πάνω σε ιστορικά ατυχήματα, λάθος ανθρώπους που πήραν τη σωστή στιγμή τη λάθος απόφαση, η ανθρωπότητα έχει μια αξιοπρόσεκτη τάση να συγχρονίζεται και σε ο,τι αφορά την καταπίεση : Δεν είναι τυχαίο ότι η άνοδος του ρατσισμού, του νεοναζισμού, του εθνικισμού και των αρνητών της κλιματικής καταστροφής συνέβη ταυτόχρονα σε πάρα πολλές χώρες της Δύσης.

Η τεχνολογικά και οικονομικά αυξημένη δυνατότητά μας να επηρεάζουμε και να επηρεαζόμαστε δεν αφορά δυστυχώς μόνο τα θετικά και δεν είναι μόνο η πρόοδος αλλά και κάθε είδους backlash που έρχεται πολύ μαζικά.

67

Για κάθε μια γυναίκα που διαβάζει ειδήσεις τις τελευταίες μέρες και νιώθει τυχερή που δε ζει στην Πολωνία, τυχερή που γεννήθηκε με την άνεση να αγοράσει την ελευθερία της, κάθε γυναίκα που νιώθει ότι γλίτωσε, για την ιστορική παλινδρόμηση που βιώνουμε, είμαστε όλες ένα.

Είμαστε οι γυναίκες που περιμένουν με τα χέρια σταυρωμένα και τα μάτια ορθάνοιχτα σε παράνομες κλινικές της Λατινικής Αμερικής, οι γυναίκες που ξυπνάνε σε κρεβάτια νοσοκομειακά με δεμένες ωοθήκες, οι γυναίκες που τους αρνούνται την αναισθησία γιατί είναι ανήθικες και τους αξίζει ο πόνος, οι γυναίκες που στραγγαλίζουμε το έμβρυο που μόλις γεννήσαμε και το πετάμε σε κάδο σκουπιδιών, οι γυναίκες που γεννάμε στη μπανιέρα μας και αφήνουμε το παιδί στον ακάλυπτο της πολυκατοικίας – σύγχρονες, τραγικές Μήδειες ενός κόσμου για τον οποίο είμαστε απλά δοχεία. Είμαστε οι γυναίκες που καταλήγουμε με αφόρητους πόνους μετεγχειρητικής αιμορραγίας γιατί πρέπει να κρύψουμε το γεγονός ότι αναρρώνουμε, είμαστε οι Ελληνίδες που αντίκρισαν την αφίσα εκείνο το πρωί και ένιωσαν βαθύ πόνο στο στομάχι, είμαστε οι Πολωνές που θα αναγκαστούν να γεννήσουν όχι μόνο παιδιά που δεν θέλουν, αλλά παιδιά με σοβαρές δυσλειτουργίες που θα ζήσουν μια ζωή χωρίς στάλα ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Είναι κάθε μέρα και είμαστε, όλες και ανεξαιρέτως, εγκληματίες.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

3 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
Zeppos
Zeppos
3 χρόνια πριν

Να το πάω λίγο πιο μακριά; Εκτός από την απαγόρευση στην έκτρωση, και η αντισύλληψη αποθαρρύνεται όπως είδαμε και σε άλλο ποστ. Πώς λύνεται το παράδοξο; Μα βέβαια! Αποχή από το σεξ!

Ponemenosspourgitis
Ponemenosspourgitis
3 χρόνια πριν

Απλά ναι, μπράβο!

Tropique
Tropique
3 χρόνια πριν

Δεν πάμε καθόλου καλά. Δηλαδή να δέιξει η εξέταση πρόβλημα και να μην έχεις επιλογή. Δε μπορώ να σκεφτώ κάτι χειρότερο.