Δείπνο σε ιταλικό εστιατόριο με τη μαμά μου, μια παλιά της φίλη και την κόρη της. Ηλικίες περίπου 50, 50 και 20 αντιστοίχως, εγώ 25. Από την πρώτη στιγμή και με αφορμή το μενού, ιταλικό άρα κατα κύριο λόγο γεμάτο πίτσες και μακαρονάδες, η φίλη έλεγε με τσιριχτή φωνή στην κόρη της να μην πάρει πίτσα γιατί όλο τρώει κι έχει παχύνει, και δεν της κούμπωνε το τζιν. (Όχι ότι θα άλλαζε κάτι στην αντίθετη περίπτωση, αλλά έτσι για την ιστορία, η κόρη είχε αντικειμενικά μέτριο προς χαμηλό βάρος, κι ακόμα χαμηλότερο η μαμά της.) Διακρίνοντας την ένταση της φίλης, έκρινα ότι ήταν μια μάχη που δεν άξιζε να δώσω και να χαλάσω τη βραδιά μου. Ομως εκείνη συνέχιζε, πάντα με τσιριχτή φωνή και αγανάκτηση, να λέει ποσό χλαπακιαζει η κόρη της, ώσπου έφτασε σε σημείο να απαριθμεί τι ακριβώς είχε φάει εκείνη την ημέρα: ένα μπολ δημητριακά για πρωινό, ένα smoothie φρουτων για μεσημεριανο και 1/4 ενος κρουασαν για απογευματινο μαζι με τον καφε (ουτε καν μισο κρουασαν, μισο του μισου). Η κορη, μεσα σε ολα αυτα, δεν ελεγε κουβεντα κι οι υπολοιποι παροντες απλα χαζογελουσαν. Και να επαναλαμβανει ξανα και ξανα η φιλη ποσο παχυνε η κορη της κι οτι δεν της κουμπωνε το ρημαδι το τζιν. Την κοιταξα με βλεμμα ολο πληξη και της ειπα απλα ”Ε ας παρει ενα νουμερο μεγαλυτερο.”
Η τσιριδα ανεβηκε ντεσιμπελ, με ειπε τρελη κι η δικη μου μαμα μου ειπε μετα οτι ημουν πολυ αγενης κι οτι δεν καταλαβαινει γιατι εχω τοσο θυμο μεσα μου. Μεσα σε ολα, δεν ειδα αν ειχε καποια αντιδραση η κοπελα, ευχομαι ομως να ενιωσε κατι θετικο μεσα της. Χαιρομαι που εγινα δυσαρεστη γιατι ηταν η αποδειξη οτι επιτελους εχω αρχισει να ξεριζωνω τον τροπο που με μεγαλωσαν κι εμενα, ομως οταν σκεφτομαι το σκηνικο με πιανει απελπισια για το ποση δουλεια εχουμε ακομα…
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Απλα η μανα της φιλης ηταν ψυχωτικη,το καταλαβαινει κανεις απο την απαριθμηση που κανει των γευματων της,προσεξε σε χωρο που ειναι και αλλα ατομα,εσεις και προφανως και αγνωστοι τριγυρω και αυτο που της υπενθυμιζει οτι παχυνε,οτι δεν κανει το τζιν (αχ αυτο το τζιν να σταματουσε να ειναι τεκμηριο των οσων ελεγε),δειχνουν την τοξικοτητα της συμπεριφορας της μανας και το ποσο εκτος πραγματικοτητας ηταν. Πρωτον δεν μιλανε ετσι,και ειχε και κορη.Δευτερον η απαριθμηση και μονο που κανει ολων αυτων που συμφωνα με τη μανα ειναι ασχημα,ειναι λαθος,ξερεις ποσο ζημια προκαλει στην κορη της? Ανεπανορθωτη.Σε σημειο να φτασει μια στιγμη και… Διαβάστε περισσότερα »
Πολύ με στεναχώρησε το σχόλιό σας…. μια πολύ μεγάλη αγκαλιά και αν μπορείτε και θέλετε, @ ειδικός μπορεί να σας βοηθήσει να ξεπεράσετε τα όποια τραύματα. Επίσης σας εύχομαι από εδώ και στο εξής να περιτριγυρίζεστε μόνο από άτομα που σας καταλαβαίνουν και σας συμπαραστέκονται 🙂
MaleFeminist7 σ’ευχαριστω 👍☺μην στεναχωριεσαι, εγω σωθηκα, σου αφήνω το στίχο της Ζουγανέλη τα λεει ολα ☺ “Λυπάσαι για ‘μενα
που δεν αγαπήθηκα όσο μού αξίζει
Λυπήσου για ‘κεινον
που χάνει μια μάχη και παύει να ελπίζει”
Τα ξεπερασα καλε μου πλεον ειμαι πολυ καλύτερα, απλα μου τα θύμισε εδω τα όσα εγραψε η γραφουσα γιαυτο τα έγραψα να δείξω ποσο λαθος κανουν οι γονείς συνειδητα ή και ασυνειδητα.
Η ζωη μου ναι πλεον εχει ατομα που περναω καλα μαζι τους φιλους/γνωστους.
Εύχομαι σε σενα και σε ολους σας να βρείτε ηρεμία και ευτυχια, να ειστε καλα. 👍☺
Λυπάμαι για ότι πέρασες και είναι πολύ ωραίο που μέσω της θεραπείας μπόρεσες να χτισεις μια ωραία σχέση με τον εαυτό σου!
Btw πολύ ωραίο nickname! 😉
Γλυκια Andromeda σ’ευχαριστω 👍☺ (το δικο σου νικ ειναι υπέροχο!)
Να σαι καλα και να περνάς όμορφα! ☺
Υ. Γ. Το νικ ειναι απο το γνωστό ποίημα του Ρόμπερτ Φροστ (ο λιγοτερος ταξιδεμενος δρόμος οταν ειναι να διαλεξεις αναμεσα σε ενα μονοπάτι ☺)
Σε ευχαριστώ Little Wolf👍☺ ναι ειμαι εντελως αλλου και τα ξεπερασα. Οταν ειπα σε μια νέα φιλη που γνωρισα προσφατα εκει που λεγαμε τα δικά μας, ολα αυτα που περασα, αναρωτιόταν πως ειναι δυνατόν να βγαζεις τόσο θετικη διαθεση για τη ζωη και τους ανθρωπους? Ετσι μου είπε η φιλη την εξέπληξα ευχαριστα ☺εκανε καλη δουλεια η ψυχολογος της λεω τοτε που πήγα, άξιζε τον κόπο (γιαυτο δεν πρεπει να αποκλειουμε τους ψυχολόγους σωρηδόν επειδή ενας δεν ειναι οκ).
Να είσαι καλα Little Wolf και να περνας ομορφα! ☺
Σε χαστούκισε, όταν σου ήρθε περίοδος… Δάκρυσα…
Lou 🙂 μη στεναχωριεσαι,ας πουμε οτι ηταν ενας ασχημος εφιαλτης,ειλικρινα κανεις,κανενα παιδι να μην περναει τετοιες καταστασεις και αν δεις δεν αναφερθηκα καθολου στη σταση και στη συμπεριφορα του πατερα,ειναι ενα κεφαλαιο απο μονος του.
Σ’ευχαριστω για το support Lou 🙂
Jean Grey σ΄ευχαριστω 🙂 μακαρι ναι
Με έκανες ν κλάψω ειλικρινά….γλιτωσες κορίτσι μ!γλίτωσες!!!μακριά της γ πάντα τώρα! Κ επειδή η ναρκισσιστικη διαταραχή προσωπικότητας είναι μεγάλο πρόβλημα που δεν θεραπεύεται ν ξέρεις,αύριο μεθαύριο που θα καταπέσει θα ζητήσει τη βοήθεια σ ν ξέρεις…προσωπικα αν με ρώταγες τ ν κάνεις,θα σου λεγα πετα τη σε ένα ίδρυμα κ αστην εκεί μόνη γ πάντα!κ ν μην έχεις κ τύψεις!σε ψυχολόγο πας??αν όχι ΤΡΕΧΑ!
Γλυκια μου Marie σ΄ευχαριστω 🙂 ναι σωθηκα και γιαυτο αν θελεις μου δημιουργηθηκε το να κανω και αλλους να σωθουν,ας ειναι καλα η σελιδα της Lifo που βοηθαει και να γραφουμε και να μιλαμε 🙂 Καταλαβαινω την αντιδραση που λες,μη νομιζεις οτι δεν περασα περιοδους να νιωθω οργη και θυμο,και θλιψη,αλλα ολα αυτα δυστυχως μεσα μου κατεληγαν,εγω στεναχωριομουν στην τελικη,οποτε το απομυθοποιησα τελειως 🙂 Πηγα σε ψυχολογο εκανα ψυχοθεραπεια 3 χρονια,3 χρονια για να φυγουν ολα αυτα τα ασχημα,τοτε στα 23 μου με αφορμη καποια αλλα γεγονοτα επειτα. Πιστεψε με το εχω τοποθετησει σαν ενα ασχημο εφιαλτη,δε με επηρεαζει πλεον,απλα… Διαβάστε περισσότερα »
Λυπάμαι πολύ για οτι πέρασες, κανένας δεν πρέπει να μεγαλώνει έτσι. Αλλα φυσικά και πολλοί συνεχίζουν και σώζονται, δες εσένα άλλωστε.
Ελπίζω να εισαι πάντα καλύτερα ❤
Anna 🙂 σ΄ ευχαριστω ! Ειμαι πολυ καλυτερα ναι, θα βαλω τον τιτλο βιβλιου της Μαργαριτας Καραπανου “Η ζωη ειναι αγρίως απίθανη”,οποτε ναι! Ευχομαι και σε σενα τα καλυτερα και σε ολους/ες εδω ❤️ 🙂
Δυστυχώς, οι συμπεριφορές πολλών γονέων, πολλές φορές, μπορούν να φτάσουν τα παιδιά τους σχεδόν μέχρι τον θάνατο. Την δική μου ιστορία δεν θα την μοιραστώ εδώ όμως. Κι όπως είπες, για μας που είμαστε στα 30 και μεγαλώσαμε και στην επαρχία, ουδεμία στήριξη υπήρχε: ή ζούσες με την κατάθλιψη ή το έριχνες στα ναρκωτικά…κι όποιος επιβιώσει, επιβιώνει (με χίλιες πληγές, εσωτερικές κι εξωτερικές…). Λυπάμαι πολύ γι’αυτήν την ιστορία. Μπράβο σου για την δύναμη που επέδειξες. Εύχομαι κανένα νέο παιδί να μην χρειαστεί να περάσει κάτι τέτοιο…ξέρω όμως ότι, δυστυχώς, θα χρειαστεί…
Aspie! 🙂 σ΄ευχαριστω! :)Να σαι καλα! Στο αφιερωνω 🙂 “ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΠΕΡΠΑΤΑΜΕ. Λέμε τον ουρανό “ουρανό” και τη θάλασσα “θάλασσα”. Θ’ αλλάξουν όλα μια μέρα κι εμείς μαζί τους θ’ αλλάξουμε, αλλά η φύση μας ανεπανόρθωτα θα ‘ναι χαραγμένη πάνω στη γεωμετρία που καταφρονέσαμε στον Πλάτωνα. Και μεσ’ απ’ αυτήν, όταν σκύβουμε, όπως σκύβουμε καμιά φορά πάνω στα νερά του νησιού μας, θα βρίσκουμε τους ίδιους καστανούς λόφους, όρμους και κάβους, τους ίδιους ανεμόμυλους και τις ίδιες ερημοκλησιές, τα σπιτάκια που ακουμπάνε το ‘να στ’ άλλο, και τ’ αμπέλια που κοιμούνται σα μικρά παιδιά, τους τρούλους και τους περιστεριώνες. Δε… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτός ο δεύτερος, πραγματικός, ηθικός μας ήλιος, θεωρώ πως είναι η ψυχή. Ας τον φροντίσουμε κι ας μην τον κακοποιούμε άλλο- ούτε ν’αφήνουμε άλλους να το κάνουν.
Ας τον αφήσουμε να λάμψει, επιτέλους, ελεύθερα.
Ακριβως 🙂
Αχ ειλικρινά έφριξα με αυτό που περιγράφεις. Χαίρομαι πολύ που κατάφερες να ισορροπήσεις μετά από τέτοια εμπειρία. Καποιες από τις συμπεριφορές που περιγράφεις τις είχε και η δικη μου μητέρα ( σε πολύ μικρότερη ένταση ομως από την δικη σου) και ακόμη μου προκαλούν προβλήματα στην ζωή μου. Δεν μπορώ καν να φανταστώ πως θα ήμουν αν είχα μάνα την δικη σου. Είσαι παρά πολύ δυνατή, σου στέλνω μεγάλη αγκαλιά!
The other Moomin σ’ευχαριστω! 🙂 Θελω να σαι καλα και να κανεις αυτα που θελεις,αφηνοντας ολα αυτα τα ασχημα πισω σου,οσο μπορεις οσο κι αν ακουγεται απιθανο,φωτισε τα γεγονοτα ολα,φωτισε και τον τοτε εαυτο σου γιατι πραγματικα δεν εφταιγες εσυ σε ολα αυτα,και ανοιξε το παραθυρο και αφησε να τα παρει το αερακι. . .μη μενεις εκει,προχωρησε τη ζωη σου οπως σου αρεσει.
Να σαι καλα! 🙂
Παιδια ενα θα πω,ευχαριστω για τα σχολια σας για ολα σας,με συγκινησατε. 🙂
Καταλαβα κατι,ο πονος ενωνει ναι και στα πιο απιθανα σημεια βρισκεις τρομερους συνταξιδιωτες.
Σας ευχαριστω πολυ! 🙂 Ευχομαι να ειστε καλα και να περνατε ομορφα! 🙂
Road less traveled κανένα παιδί δε θα ‘πρεπε να περάσει αυτά που πέρασες εσύ. Λυπάμαι τρομερά και καταλαβαίνω πιο πολύ τον προηγούμενο διάλογό μας. Οι γονείς θα έπρεπε να μας βοηθάνε και να μας δίνουν εφόδια για τη ζωή όχι να μας διαλύουν. Χαίρομαι για σένα και νιώθω απέραντο θυμό γι’αυτούς τους ανθρώπους. Δε θα έπρεπε όλοι οι άνθρωποι να γίνονται γονείς κι ευτυχώς που κάποιοι σαν εσένα βρίσκουν κουράγιο να αναζητήσουν θεραπεία και να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους να ζήσουν καλά. Μακάρι μία διαδικτυακή αγκαλιά να ήταν τόσο ζεστή όσο η αληθινή. Δεν είναι αλλά σου τη στέλνω από… Διαβάστε περισσότερα »
Σ’ευχαριστω luckystrike! 🙂 Οντως βρισκεις συμμαχους στα πιο απιθανα σημεια ,με ενα μονο σου πόνο σε καταλαβαινουν,και ειναι πολυ σημαντικο να βρισκεις ανθρωπους που μπορει να μην εζησαν οσα εσυ,αλλα σε νιωθουν. 🙂
Πολυ σημαντικο αυτο που ειπες,ευχαριστω για την αγκαλια 🙂 ανταποδιδω επισης και ευχομαι να εισαι καλα και να περνας ομορφα. 🙂
Στεναχωρήθηκα πολύ από την ιστορία σου The Road Less Traveled, κανένα παιδί δεν θα έπρεπε να περάσει αυτά που πέρασες εσύ. Μπράβο που κατάφερες να τα ξεπεράσεις, σίγουρα ήταν δύσκολα. Αποτελείς παράδειγμα. Σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά και εύχομαι τα καλύτερα για σένα.
Ismini σ΄ευχαριστω! 🙂 Να εισαι καλα και να περνας ομορφα! Και ναι μια αγκαλια και απο μενα! 🙂
Τι τράβηξες γλυκούλα. Πόσο πόνο σου προκάλεσε. Χαίρομαι που διάβασα ότι είσαι καλά! Εύχομαι πάντα μα πάντα να είσαι χαρούμενη και να έχεις ανθρώπους που σ αγαπάνε, γιατί όλοι μας αξίζουμε την αγάπη. Αν μπορούσα θα σε αγκάλιαζα, σου στέλνω λοιπόν μια τεράστια αγκαλιά!
Piripiri σ΄ευχαριστω! 🙂 Εχεις και απο μενα μια ((((αγκαλια)))) 🙂
Ολοι αξιζουμε την αγαπη και την ευτυχια.
Ευχομαι να τη βρεις οπου εσυ επιθυμεις! Να σαι καλα! 🙂
Δάκρυσα με την ιστορία σου. Ελπίζω να είσαι γερή και δυνατή αγαπημένη μου. Μια πολύ μεγάλη αγκαλία από μένα.
Σε είπε τρελή που είπες να πάρει ένα νούμερο μεγαλύτερο; Και τσιρίζοντας κιόλας; Αυτή είναι λογική;; Ούτε καν αγενές δεν το βρίσκω αυτό που της είπες για να πω την αλήθεια. Κρίμα την κόρη της να έχει τέτοια μάνα.
Στην εγκυμοσύνη μου είχα πάρει γύρω στα 9 κιλά και γενικά στο σώμα δεν είχα αλλάξει καθόλου παρά μόνο στη κοιλιά. Στον 7 μηνα ήρθε η μαμα μου για επίσκεψη και θα πηγαίναμε παρέα να αγοράσω κανένα αέρινο φόρεμα. Μόλις με αντίκρυσε -είχε να με δει 2 μήνες- έβαλε τα χέρια στο πρόσωπο τύπου συμφορά και μου λέει το κορυφαίο «πως έγινες έτσι! Από Μπάρμπι έγινες φακλάνα!» Ένιωσα απαίσια δεν ηθελα να πάω πουθενά. Τσακωθήκαμε και αφού βγήκαμε τελικά για ψώνια, αποφασίζει να βρει το δίκιο της στην πωλήτρια του καταστήματος δικαιολογώντας τον εαυτό της ότι δεν με έχει δει… Διαβάστε περισσότερα »
Τι εχεις τραβηξει κι εσυ και φαντασου δε σεβαστηκε καθολου το γεγονος οτι ησουν εγκυος και θα μπορουσε να συμβει το οτιδηποτε με τη στεναχωρια.
Ελπιζω να τραβηξες κοκκινες γραμμες και να μην επιδραει πανω σου.
Περδόν αλλά τα’χω πάρει κρανίο άγρια: η μικρή έφαγε ένα μπολ δημητριακά το πρωί, ένα χυμό το μεσημέρι και μια μπουκιά κρουασάν το απόγευμα και έφαγε πολύ; Δηλαδή κατά τη μάνα της, τί έπρεπε να φάει για να φάει λίγο; Ένα σπόρι από αγγούρι την εβδομάδα;
Φταίω γω τώρα να φέρω το κουπί της πίτσας στο κεφάλι της μάνας της; (της τρελής έγραψα στην αρχή αλλά το έσβησα)
Μα καλέ κορίτσι είναι μια σαλατούλα και πολύ της είναι.. αν ήταν αγόρι, και μια γίγας πίτσα να έτρωγε και πάλι λίγο θα ήταν (θυμάμαι μια ζωή τη μητέρα μου όταν εγώ ή ο αδελφός μου “λαχταρούσαμε” να φάμε κάτι από τα πιάτα των αλλονών να λέει “έλα φάε αγόρι είσαι” (ότι τι δηλ αν ήταν κορίτσι ένας από τους 2 τι θα άλλαζε λμαο)
Το αγόρι παίρνει τα κιλά μπόι ως γνωστόν… Τα κορίτσια γίνονται απλά χοντρές και δε θα τις θέλει κανείς μετά… Πόσο κρίμα!
MaleFeminist7 ειχατε κι εσεις συμπεριφορες που ενισχυαν αν θες την κακη ή τη λαθος εικονα για το σωμα και τον εαυτο.Γιατι ενα παιδι να τρωει τοσο ή να στερειται αντιστοιχα?
Τι να πω,απλα ειχαν λαθος οπτικες,λαθος κοσμοθεωριες.
Εντωμεταξύ, το σχόλιό σου δεν ήταν καν αγενές- όχι ότι δεν θα ήταν δικαιολογημένο και να ήταν. Αλλά έβαλες τα πράγματα στη θέση τους με ανάλαφρο, καυστικό χιούμορ, ήταν άψογη ευκαιρία να επανορθώσουν χωρίς να έρθουν καν σε δυσάρεστη θέση!
Κρίμα, πολύ κρίμα γι αυτές και kudos σε εσένα ☺
Η γυναικολόγος μου εκμυστηρεύτηκε πρόσφατα ότι ήρθε στο ιατρείο μητέρα εγκύου 18 ετών, που ήθελε να κρατήσει το παιδί της και της ζήτησε να κάνει ψεύτικη διαγνωση ότι έχει πρόβλημα το έμβρυο για να πειστεί η κόρη να κάνει έκτρωση. Έγκυος και έμβρυο απόλυτα υγιείς στο μεταξύ. Η γυναικολόγος την πέταξε έξω από το ιατρείο με τις κλωτσιές. Υπάρχουν και αυτοί οι γονείς. Οι οποίοι αν τους ρωτήσεις είναι οι πρώτοι που θα φωνάξουν ότι δεν μπορούν να γίνουν γονείς άνθρωποι με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό.
Πωπω ειλικρινα εξοργιζομαι με τετοιες συμπεριφορες που απο οτι βλεπω καλα κρατουν. . . ευτυχως το κοριτσι επεσε σε γιατρο που σεβαστηκε την κορη και την επιθυμια της,εχουμε δει τοσα και τοσα εκει εξω που ειλικρινα λες υπαρχει ελπιδα ναι,αλλα εισαι δυσπιστος,γενικα δυσπιστος αν θες απο ολα αυτα τα λυπηρα συμβαντα πραγματικα
Την πήγε σε άλλο γιατρό μετά, μπορεί και να βρήκε κάποιον να λαδώσει. 18 χρονών τι ξέρει??
Lou ολα ειναι πιθανα ναι,ειλικρινα το κοριτσι λυπαμαι που εγινε και εμεινε ερμαιο της μανας.
Έχω ακούσει κ γω παρόμοιο γεγονός μ γιατρο-γυναικολογο…μονο που στη δική μ περίπτωση η μάνα λαδωσε το γιατρο κ έγινε η δουλειά…
Δηλ συγνώμη τώρα: η άλλη που τσίριζε όλη την ώρα, και μετά μάλιστα εξατομικευμένα προς εσάς αποκαλώντας σας τρελή, ήταν ευγενική και εσείς ήσασταν η αγενής; lmao
Μια χαρά κάνατε και υπήρξατε δυσάρεστη αγαπητή γράφουσα
Αυτό που οι διάφοροι γονείς με αποθημένα προσπαθούν να ζήσουν μέσα από τα παιδιά τους με τρελαίνει. Τα παιδιά τα φέρνει κανείς στον κόσμο για να φύγουν από το σπίτι μόλις μεγαλώσουν και να χτίσουν δική τους ζωή, όχι για είναι μέλη της οικογένειας του Κυνόδοντα.
Δυστυχως δεν ειναι ολοι οι γονεις ετσι.Υπαρχουν και γονεις που προσπαθουν,που κανουν μια διαφορά αν θες αλλά δυστυχως ο μεσος ορος ειναι σαν τη μαμα της φιλης εδω.Με δικα τους αλυτα ψυχολογικα τα μεταφερουν με τους τροπους που τα μεταφερουν αυτουσια στα παιδια τους.
Οι περισσότεροι θεωρούν τα παιδιά κτήμα τους. Δε τα μεγαλώνουν για να ζήσουν ανεξάρτητα, αλλά για να είναι εξαρτημένα μια ζωή από τους γονείς, είτε οικονομικά είτε ψυχολογικά.
Amaya ακριβως.
Απ’τα χειρότερα βιώματα: οι γονείς σου να σαρκάζουν/υποτιμούν το σώμα σου και την εικόνα του (για πράγματα τελείως φυσιολογικά) και να σαρκάζουν/γελοιοποιούν την ανάγκη σου ν’ανακαλύψεις την σεξουαλικότητά σου. Ειλικρινά, ό,τι χειρότερο… και στήριξη να μην βρίσκεις από πουθενά. Πρέπει να βρεις την δύναμη του Superman για να επιβιώσεις ψυχικά (διότι, αλώβητος να βγεις, αποκλείεται). Τυχεροί όσοι/όσες βρήκαν έναν σωστό σύντροφο νωρίς στην ζωή τους…
Ακριβως 🙂
Gaslighting η μαμα…ναρκισσος μου μυρίζει..ποιος ξέρει τ τραβάει καθημερινά η έρμη η κόρη!
Ειλικρινα την κορη λυπαμαι,αν δεν βρει διαυλους να δραπετευσει και να αντισταθει, πολυ φοβαμαι οτι ή θα τη στοιχειωνουν ολα αυτα επειτα ή θα την καταστρεψουν ολοσχερως. Εχω δει παιδια να τρελαινονται απο μαναδες τετοιες,και οταν μιλαμε για τρελα εννοουμε ψυχοφαρμακα, μαλιστα ηταν ενα αγορι στην πολυκατοικια που εμενα παλια,δεν καταφερε να γλιτωσει με αποτελεσμα να καταληξει στα ψυχοφαρμακα,και αμα βλεπατε τη μανα ηταν καμαρωτη καμαρωτη ,εβγαινε και επειδη λεγαμε ενα γεια,ελεγε σε οσους εβλεπε ο γιος μου ειχε τα ψυχολογικα του,δεν αναρωτηθηκε ποιος του τα προκαλεσε. Λυπομουν το αγορι,τι αγορι 40 χρονων αντρας ηταν τοτε,αλλα αγορι ειχε μεινει,που δεν… Διαβάστε περισσότερα »