Και λοιπόν πάω να πιω τον καφέ μου στο μαγαζί που δουλεύει μπαρ ο σύντροφος μου, περιχαρής με το καινούργιο μου πουκαμισάκι. Βγαίνω στα έξω τραπεζάκια για τσιγάρο, σκάει μύτη σερβιτόρος του μαγαζιού, με κοιτάει και μου λέει με θράσος “κουμπωσε το πουκάμισο σου ρε”. Γελάω από μέσα μου. Γυρνάω με απάθεια και του λέω “Δεν με παρατάς και συ πρωί πρωί, τι μου είσαι ρε και μου πετάς στα μούτρα την αποψάρα σου;” Και τότε κάνει να μου πετάξει το βετεξ που καθάριζε τα τραπέζια. “Πέτα το ” του λέω, “και άμα δεν στο δώσω να το φας να μην με λένε Μαρία “. Το βούλωσε, έφυγε μέσα και έκανα το τσιγάρο μου με την ησυχία μου.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Τι;
Ο τρόπος που μιλήσατε μεταξύ σας δείχνει ότι όχι μόνο γνωρίζεστε αλλά εχετε και οικειότητα. Τα λέω αυτά γιατί δεν συνηθίζουν οι σερβιτόροι να πετάνε βετεξάκια, έγινες δυσάρεστη σε εναν γνωστό (που συνήθως ειναι και πιο δύσκολο) και οχι σε έναν άγνωστο.
Έτσι, χώσιμο μόνο.
Σ’αγαπω ♥️🤩
Όσο διαβάζω την ιστορία κοιτάω και τον τίτλο.Σκέφτομαι.
Εσύ έγινες δυσάρεστη? Ενώ ο σρβιτόρος ήταν απίστευτα χαριτωμένος.
Τι να πω. Το ότι ξαφνικά όλοι έχουμε άποψη για όλα με ξεπερνάει.
Καλά έκανες.