Έχω δικαίωμα να αισθανθώ κάτι;

Με τον φίλο μου είμαστε μαζί 2,5 χρόνια τώρα και αποφασίσαμε να μείνουμε μαζί τον Σεπτέμβριο. 22 εγώ 23 αυτός. Έτσι πήρα την απόφαση τον Απρίλιο να έρθω στην Αγγλία για δουλειά που πάντα ήταν το όνειρο μου να ζήσω ένα μικρό διάστημα στο εξωτερικό και στην συνέχεια να γυρίσω να ζήσω το όνειρο με τον έρωτα μου. Ήρθα στην Αγγλία χωρίς να έχω κανέναν γνωστό, και έχοντας σταματήσει στο lower στην τρίτη γυμνασίου, νομίζοντας ότι όλη αυτήν η εμπειρία θα με κάνει πιο δυνατή. Μέγα λάθος. Τέλος πάντων επειδή είχα χαλασει αρκετά λεφτά για να έρθω αποφάσισα να μείνω και όσο αντέξω με τον Ιούνιο. Γενικά είμαι κλειστός χαρακτήρας και μου παίρνει πολύ καιρό να είμαι πραγματικά ο εαυτός μου μπροστά σε άλλους. Έτσι όταν δύο άτομα από την δουλειά με πρότειναν να βγούμε δέχτηκα. Ξεκινήσαμε να βγαίνουμε μετά από κάθε βάρδια που είχαμε όλοι μαζί και επειδή με τον Γ. μέναμε δίπλα δίπλα βγαίναμε και στα ρεπό η πήγαινα σπίτι του και αραζαμε. Μετά από κανένα μήνα απάτησα τον φίλο μου με τον Γ (35 χρόνων). 4 φορές. Δεν ξέρω γιατί. Θέλεις η μοναξιά, θέλεις η ανασφάλεια, θέλεις η βλακεία στον εγκέφαλο. Δεν ξέρω. Του ζήτησα να σταματήσουμε και αν θέλει να συνεχίσουμε όπως πρώτα, μονο φίλοι. Δέχτηκε αλλά παραπονέθηκε ότι τον πληγώνω γιατί ξεκίνησε να έχει συναισθήματα. Συνεχίσαμε να βγαίνουμε και μόνοι μας και με παρέα, όλα καλά. Πριν μια εβδομάδα μετακόμισε στην διπλανή πόλη και με κάλεσε σπίτι του για φαγητό και ταινία. Εκεί που λοιπόν καθόμασταν μου πιάνει το μπούτι. Του ζήτησα να σταματήσει και αν μπορεί να με γυρίσει σπίτι γιατί θεωρούσα πως τα είχαμε αφήσει πίσω μας αυτά. Μου είπε ότι επειδή ήπιε δύο μπύρες δεν μπορεί να οδηγήσει. Όταν τον ρώτησα πώς θα γυρίσω μου λέει “θα κοιμηθείς εδώ στο κρεβάτι μαζί μου”. Πάει να πλυθεί και στρώνω για μένα στο πάτωμα και ξαπλώνω με τα ρούχα. Μπαίνει μέσα με βλέπει με αποκαλεί σκύλα και έρχεται και κάθεται από πάνω μου, ακινητοποιοντας με. Με πιάνει τα χέρια και προσπαθεί να με φιλήσει, γυρνάω το κεφάλι και αρχίζει να με φιλάει στο λαιμό και να με πιάνει στο στήθος. Προσπαθούσα να τον σπρώξω χωρίς αποτέλεσμα, άρχισα να τον δαγκώνω στα χέρια όπως κρατούσε τα δικά μου. Δεν πτοήθηκε. Όλη την ώρα να λέω σταματά, σε παρακαλώ σταμάτα. Σε κάποια φάση δεν μπορούσα να αναπνευσω και με αφησε. Πήγα να φύγω τότε και με ξανά έβαλε κάτω. Άρχισε να τραβάει το τζιν μου και άρχισα να τον χτυπάω. Νίκησε αυτός. Μετά συνέχισε και στο εσώρουχο και και… Όταν τελείωσε πήγε για ύπνο στο κρεβάτι. Εγώ έμεινα εκεί. Το πρωί όταν με βρήκε να κλαίω με ρωτούσε γιατί και τι συμβαίνει. Μου πρότεινε να πάμε βόλτα και για πρώινο. Του ζήτησα απλά να με πάει σπίτι. Στο αμάξι μου ζήτησε συγγνώμη. Τον ρώτησα πώς θα ένιωθε αν κάποιος το έκανε στην ανιψιά του ή στην αδερφή του; Μου λέει νόμιζα ότι το ήθελες. Πως, πως μπορείς να το λες αυτό όταν το μόνο που έλεγα ήταν σταμάτα;; η απάντηση του ήταν από την αναπνοή σου. Το θέμα μου είναι ότι δεν ξέρω πως να νιωσω. Αν έχω το δικαίωμα να νιώσω κάτι. Αν όλο αυτό που έγινε ήταν κάτι κακό ή αν έχω το δικαίωμα να πω πως ήταν κάτι κακό. Ξέρω πως ήταν κάρμα. Το να νιώθω έτσι τώρα, γιατί απάτησα τον άνθρωπο που λέω ότι θέλω να περάσω μαζί του όλη μου την ζωή. Και με έχει στηρίξει τόσο πολύ σε όλες μου τις αποφάσεις που έχω πάρει. Δεν ξέρω πια ακριβώς είναι η ερώτηση εδώ, ίσως ζητάω την άδεια απλά να νιώσω κάτι.

Κάθε ιστορία βιασμού, κάθε ερώτηση που στέλνετε εδώ, πάντα με εκπλήσσει. Πως γίνεται να νιώθει κάποιος ενοχές (αν έχεις το δικαίωμα να νιώσεις άσχημα για τον βιασμό σου;) για κάτι τόσο εξόφθαλμο; Ελπίζω να έχεις βγάλει αυτόν τον άνθρωπο από τη ζωή σου.

Όσον αφορά το γιατί κατέληξες να απατήσεις τον σύντροφο σου, το ζήτημα δεν είναι απλό. Κοίτα αν υπάρχει τρόπος να κάνεις θεραπεία εκεί που είσαι. Θα ξεκαθαρίσουν πολλά.