Γεια σου Α, μπα! Ζητάω τα φώτα σου. Πήγα σε ψυχολόγο πέρυσι για να ξεπεράσω ένα πολύ συγκεκριμένο θέμα. Έκανα συνεδρίες επί ένα χρόνο. Δεν είδα καμία βελτίωση, δε με βοήθησε σε τίποτα (ούτε στο συγκεκριμένο θέμα ούτε γενικότερα). Το θέμα το ξεπέρασα σε μεγάλο βαθμό αλλά λόγω εξωτερικών γεγονότων. Μου έλεγαν φίλοι στην αρχή να δώσω χρόνο για να αρχίσει να έχει αποτελέσματα η θεραπεία. Όταν κόντευε να κλείσει χρόνος, το είχα πάρει πια απόφαση ότι μάλλον δε μου ταιριάζει η συγκεκριμένη και είχα σκοπό με τη νέα χρονιά να δοκιμάσω αλλού. Στην τελευταία συνεδρία όμως μου πρότεινε η ίδια η ψυχολόγος να σταματήσουμε γιατί έβλεπε ότι δε με βοηθάει. Τη ρώτησα αν αυτό σημαίνει ότι δεν έχω κάτι να λύσω ή ότι είμαι σε πλήρη άρνηση. Δε μου απάντησε ξεκάθαρα. Και η ερώτηση είναι, είναι ή δεν είναι δουλειά τ@ ψυχολόγου να σου πει αν έχεις ανάγκη τη θεραπεία; Ναι, πρέπει @ ίδι@ να θέλεις να βοηθηθείς, αλλά αν βλέπει @ ψυχολόγος ότι δε σε βοηθάει γιατί είσαι σε άρνηση ή δεν είσαι ακόμα έτοιμ@, δε θα έπρεπε να σε κάνει να δεις τα πράγματα αλλιώς ή έστω να σου προτείνει να πας αλλού; Αυτή δεν είναι η δουλειά τ@; Το θέμα μου είναι ότι νιώθω ότι απέτυχα. Ότι αν είχα μια ελπίδα να βοηθηθώ και να βελτιωθώ, τελικά δεν τα κατάφερα και δεν έχω άλλη επιλογή. Και μετά από αυτό διστάζω να πάω κάπου αλλού, μήπως είναι πάλι χαμένος χρόνος. Θεωρείς ότι μπορεί να έφταιγε η χημεία μας ή δεν έχει νόημα να το ξαναπροσπαθήσω σε αυτή τη φάση της ζωής μου αφού η ίδια η ψυχολόγος μου είπε να διακόψω;
Η ίδια η ψυχολόγος (προς τιμήν της) σου είπε να διακόψετε, γιατί δεν σε βοηθάει. Η αρχική της τουλάχιστον τοποθέτηση ήταν αυτή, από ό,τι καταλαβαίνω και μας μεταφέρεις, και όχι να σταματήσετε γιατί δεν έχεις κανένα πρόβλημα ή γιατί η θεραπεία έχει ολοκληρωθεί.
Πράγματι πρόκειται περί αστοχίας της ψυχολόγου η συνέχεια, αν δεν σου έκανε σαφή τον λόγο της διακοπής, και δεν μπορώ να γνωρίζω γιατί συνέβη αυτό. Όμως ξαναλέω, αν η θεραπεία είχε ολοκληρωθεί γιατί δεν είχες πια λόγο να βρίσκεσαι εκεί πιστεύω θα σου το έλεγε ξεκάθαρα. Ίσως να μην είχε σαφή άποψη και η ίδια γιατί δεν λειτούργησε η θεραπεία σου, αν έφταιγε η σχέση ή οι δικές σου αντιστάσεις, ίσως θεώρησε πως ακόμα και αν σε παραπέμψει αλλού θα ήταν μάταιο, και αυτό πρόκειται επίσης περί αστοχίας αν ισχύει. Αλλά μόνο υποθέσεις μπορεί να κάνει κανείς.
Εσύ πάντως δεν έχεις κανένα λόγο να νιώθεις πως απέτυχες, γιατί όποιος και αν ήταν ο λόγος που η προηγούμενη σου θεραπεία δεν λειτούργησε, βρίσκεσαι σε ένα δρόμο αυτογνωσίας και αυτοβελτίωσης (πωπω, αυτοί οι όροι έχουν αρχίσει να ακούγονται κακόσημοι πλέον ακόμα και στα αυτιά μου) που μόνο σε καλό μπορεί να σε βγάλει. Αν νιώθεις πως έχεις την ανάγκη βοήθειας στην παρούσα φάση, να πας σε κάποιον άλλον συνάδελφο. Αν όχι, άφησε το, και ίσως στο μέλλον με κάποια άλλη αφορμή η ψυχοθεραπεία σου να λειτουργήσει καλύτερα. Πάντως ακόμα και αν ο λόγος που δεν λειτούργησε τώρα ήταν η αντίσταση στη θεραπεία, δεν θα πρέπει να αισθάνεσαι άσχημα γιατί πρόκειται για τρομερά κοινό χαρακτηριστικό όλων μας. Αν ήταν εύκολο να αλλάξουμε, θα το κάναμε και μόνοι μας.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εκτός από τραγικούς επαγγελματίες που κάνουν εγκληματικά λάθη, καμμία συνάντηση με ψυχοθεραπευτή δεν είναι χαμένη και αποτυχημένη. Με την εμπειρία μου 5 ετών με ψυχολόγο, που και για μένα δεν πήγε καλά, βλέπω τώρα, με άλλο ψυχολόγο, άλλης σχολής, πόσο πιο εύκολα κατανοώ ακόμα και τις λέξεις που χρησιμοποιούμε σε μια συνεδρία. Είναι αλήθεια ότι δεν στέφονται με επιτυχία όλες μας οι προσπάθειες, σε κανένα τομέα, αλλά καμία φροντίδα για τον εαυτό μας δεν πάει χαμένη.
Γιατί οι όροι αυτογνωσία και αυτοβελτίωση ακουγονται κακόσημοι;
(Πολύ ωραία απάντηση, αλλά αυτό το σημείο δεν το κατάλαβα)
Ωπ, μου ήρθε φλασιά! (μόνη μου ρωτάω, μόνη μου απαντάω, συγχωρέστε με 🙂 )
Ισως γιατί αυτοί οι όροι χρησιμοποιουνται πλέον συχνά σε βιβλία αμφίβολου επιστημονικού περιεχομένου; Και από κάποιους “γκουρού” του είδους που τους λες και τσαρλατάνους;
Κρίμα πάντως δυο τόσο σημαντικές λέξεις να αποκτούν αρνητικό πρόσημο
Αυτό θα σου απαντούσα και εγώ, σου απάντησες! Μαζική ψυχοθεραπεία θα το χαρακτήριζα, για το μαζική είμαι σίγουρος, για το ψυχοθεραπεία αμφιβάλω αν οι γενικές προτροπές μπορούν να αποκαλούνται ψυχοθεραπεία.
Καλησπέρα! Λες ότι τα πράγματα πήγαν καλύτερα από εξωτερικούς παράγοντες και δεν μπορώ να το αμφισβητήσω. Ωστόσο αναρωτιέμαι αν σε αυτό το χρόνο έχει συντελεστεί έστω και μικρή αλλαγή, ακόμα και σε δευτερεύοντα ίσως ζητήματα που τώρα νιώθεις ματαιωμένη και δεν μπορείς να τα δεις… Δυστυχώς έχει λίγο νόημα αν η/ο ψυχολόγος είναι λχ γνωσιακής προσέγγισης ή αναλυτικής και αυτό γιατί οι ψυχανάλυση πχ πηγαίνει τα πράγματα πιο αργά και πραγματικά δε βρίσκεις την υποστήριξη όπως σε γενικές γραμμές την έχουμε στο μυαλό μας στον ένα χρόνο…
Έτσι όπως το περιγράφεις καταλαβαίνω ότι σου είπε να διακόψετε τις συνεδρίες με εκείνη. Έχω την αίσθηση ότι καταλαβαίνει και εκείνη ότι δεν υπάρχει επικοινωνία μεταξύ σας, δεν σημαίνει κάτι για εκείνη σαν επαγγελματία και άνθρωπο δεν σημαίνει κάτι για εσένα σαν άνθρωπο που ζήτησες συνεδρίες. Απλά δεν υπάρχει επικοινωνία, η οποία όμως είναι σημαντική για εκείνη για να δει πως θα κινηθεί με το άτομο που έχει απέναντι της. Για αυτό το λόγο δεν μπορεί να βγάλει συμπέρασμα και δεν μπορεί να σε βοηθήσει να διαχειριστείς το όποιο θέμα σε προβληματίζει. Εάν αισθάνεσαι ότι υπάρχει ακόμα θέμα που σε… Διαβάστε περισσότερα »
Εγω παντως θα πρότεινα να μς πας σε κάποιον που να κάνει τη θεραπεία που ταιριάζει σε σένα. Υπάρχουν πολλά είδη θεραπείας. Πχ ειναι η συμπεριφορικη, η γνωσιακη συμπεριφορικη, η ψυχανάλυση κτλ.. συμβουλέψου ίσως τον ψυχιατρο σου και βρες τι σου ταιριάζει.. μην απογοητευεσαι.