Άνδρας της οικογένειάς μας, 50 χρονών, τώρα πλέον άεργος με αποκλειστική ευθύνη του, έκλεισε την επιχείρησή του για ιδεολογικούς λόγους. Λέει πως είναι άφραγκος, πάντα όμως ήταν τσιγκούνης κ γενικά πολύ συντηρητικός. Δεν έχει παντρευτεί και γενικά δεν θυμάμαι να είχε σχέση ποτέ του. Τώρα μετάνιωσε για την δουλειά του αλλά πλέον δεν γίνεται τίποτα. Έχει καταρρεύσει!!! Αρνείται να μιλήσει. Πως να τον αντιμετωπίσουμε;;; Σίγουρα δεν θα δεχτεί να πάει σε ψυχολόγο.
Αν δεν θελήσει ο ίδιος να δει κάποιον ειδικό, δυστυχώς δεν μπορείτε να κάνετε και παρά πολλά πράγματα. Μπορείτε να τον στηρίζετε με όποιον τρόπο, μέχρις εκεί φυσικά που φτάνουν οι δυνάμεις σας. Από την άλλη, υπάρχουν χαρακτήρες που “βολεύονται” με αυτή τη συμπεριφορά και δεν πάνε ένα βήμα παρακάτω (δεν αναλαμβάνουν δηλαδή τις ευθύνες τους). Εσείς ξέρετε σε ποια περίπτωση ανήκει ο άνθρωπος της οικογένειας σας, αν δηλαδή θα εκτιμήσει τη βοήθεια και θα του δώσει δύναμη και κουράγιο ή αν θα τη λάβει ως δεδομένη, και θα επαναπαυτεί στην αεργία του. Σε κάθε περίπτωση έχετε υπόψη σας ότι για ένα άτομο πενήντα ετών δεν οφείλετε να ενεργήσετε κάπως συγκεκριμένα. Όπως λέει ο λαός, αυτός έχει το μαχαίρι, αυτός και το πεπόνι.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Πως ξεχωρίζει κανείς σε ποια κατηγορία από τις δύο ανήκει κάποιος;
Από τον πρότερο βίο του